صالحی بجای پاسخگویی به پرسش های آژانس بین المللی گله می کند که چرا به اطلاعات جاسوسی اسرائیل استناد می شود

رئیس سازمان انرژی اتمی ایران، علی اکبر صالحی، به جای آن که به پرسش های آژانس بین المللی در مورد فعالیت های هسته ای مشکوک رژیم پاسخ دهد، گله می کند از این که چرا آزانس این پرسش ها را بر اساس اطلاعاتی که از اسرائیل گرفته مطرح ساخته است.

این سخنان گله آمیز در واکنش به اطلاعاتی بیان می شود که یک سال و نیم پیش توسط بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل هنگام سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل اقشا کرد و از جمله گفت که در انباری در محله تورقوزآباد در جنوب تهران مواد رادیواکتیو ذخیره شده است. بازرسان آژانس بین المللی، با تاخیر یک سال، بالاخره از رژیم ایران اجازه یافتند از آن مکان دیدن کنند و با آن که رژیم به پاکسازی بسیار جدی در این انبار دست زده بود، بازرسان آثاری از مواد رادیو اکتیو در آن جا شناسایی کردند و از رژیم ایران توضیح خواستند.

حکومت که از دادن توضیحات در این باره خودداری می ورزد، اکنون گله می کند که چرا آژانس به اطلاعات محرمانه ای که اسرائیل در اختیارش گذاشته است اعتماد می کند و موجب مزاحمت مقامات ایران می شود.

این واکنش علی اکبر صالحی در ایامی مطرح می شود که رژیم ایران اعلام داشته که به عنوان پنجمین گام برای خروج عملی از برجام، از این پس به خود حق می دهد که اورانیوم را در هر سطحی که اراده کند تولید نماید و هر مقداری را که بخواهد، ذخیره کند. چنین اقدامی می تواند گام عملی نخستین در راه ساخت بمب هسته ای باشد. ولی منابع آگاه می گویند که اجرای آن هنوز آغاز نگردیده و علی خامنه ای صلاح ندیده دستور آن را صادر کند.

آگاهان امور می گویند که اسرائیل در داخل ایرانی دارای منابع اطلاعاتی بسیار خوبی است و به همین علت نیز توانست حدود یکصد هزار سند و فیلم و سی دی مربوط به فعالیت های اتمی گذشته ایران را به اورشلیم منتقل سازد.

علی اکبر صالحی که در مصاحبه با روزنامه “اعتماد” چاپ تهران سخن می گفت، از جمله تاکید کرد که رژیم ایران حتی در دوران تعهدات برجامی، به فعالیت علمی در امور اتمی به هدف یافتن شیوه های تازه غنی سازی و امور دیگر ادامه می داد و اکنون نیز این فعالیت ها همچنان دنبال می شود.

رژیم ایران در ماه های اخیر اعلام کرده بود که دو نوع تازه سانتریفیوژ ساخت خود را نصب و آزمایش کرده که سرعت غنی سازی آن ها چندین برابر سانتریفیوژهای نسل های پیش می باشد. رژیم همچنان ادعا می کند که هدف از برنامه های اتمی، بهره گیری های غیرنظامی می باشد و این در حالی که ایران به اورانیوم غنی شده تولید داخلی نیاز ندارد و به بهای ارزان می تواند این اورانیوم را از کشورهای دیگر خریداری کند.

روسیه ساخت دو نیروگاه اتمی دیگر ایران را به عهده گرفته، که همانند نیروگاه بوشهر، اورانیوم آن را نیر تامین می کند، ولی این اورانیوم پس از مصرف، باید به روسیه بازگردانده شود تا ایران نتواند آن را برای ساخت بمب هسته ای مورد استفاده قرار دهد.