گزارش صندوق بین المللی پول دایر بر این که ایران در سال میلادی جاری نه تنها رشد اقتصادی ندارد، بلکه حدود ده در صد نیز عقب خواهد رفت، نشان می دهد که بازگشت تحریم های آمریکایی چه تاثیر منفی تاسف باری بر اقتصاد ایران داشته و چگونه سوء مدیریت و دزدی و اختلاس، موجب پسرفت اقتصاد ایران و افزایش فقر و دشواری برای مردم شده است.
در گزارش صندوق بین المللی پول که در این هفته به طور رسمی انتشار یافت، ارزیابی شده است که سطح اقتصاد سال میلادی جاری ۹/۵ درصد هم پائین خواهد آمد.
آگاهان می گویند که در چهل سال حکومت اسلامی ایران، در مقایسه با کشورهای دیگر جهان درآمد سرانه بسیار پائین آمده و رشد اقتصادی بسیار ضعیف بوده و حتی گاهی به صفر رسیده است. ولی از هنگامی که تاثیر تحریم های آمریکایی بر اقتصاد ایران به حداکثر رسیده، نه تنها رشد اقتصادی کشور متوقف شده، بلکه پسرفت نیز داشته است.
صندوق بین المللی پول هر سال گزارشی انتشار می دهد که در آن وضع اقتصادی جهان و چشم انداز آن مورد بررسی قرار می گیرد.
در این گزارش همچنین آمده است که در سال میلادی گذشته یعنی ۲۰۱۸ نیز اقتصاد ایران ۴/۵ درصد پسرفت داشته است.
این آمار در حالی انتشار می یابد که حسن روحانی می کوشد تصویر خوش بینانه ای از وضع اقتصادی دولت خود ارائه دهد و حتی ادعا می کند که موفق به کاهش تورم شده است.
روحانی این واقعیت را پنهان می کند که در دوران ریاست جمهوری او سطح تورم به ۵۲ درصد رسیده و به تدریج کاهش یافته و اکنون در سطح ۴۲ درصد قرار دارد که هنوز یکی از بزرگترین نرخ های تورم در بین کشورهای جهان است و حکایت از یک اقتصاد بیمار دارد.
کارشناسان اقتصادی بر این باورند که در ماه های آینده سطح اقتصاد ایران همچنان رو به تنزل خواهد رفت و بسیار بحرانی تر خواهد شد.
در آمار صندوق بین المللی پول گفته شده که پس از کشور بحران زده ونزوئلا، که در سال های اخیر رهبران بسیار نالایقی داشته، ایران دارای بالاترین رشد اقتصادی منفی را در بین کشورهای جهان داشته است.
ارزیابی صندوق بین المللی پول بر این اساس بوده که ایران بتواند به طور متوسط روزانه نیم میلیون بشکه نفت صادر کند، و این در حالی که طبق آماردر کمپانی های ردیاب کشتی ها، صادرات روزانه نفت ایران به زیر ۳۰۰ هزار بشکه تنزل کرده است. این آمار نشان می دهد که تا چه حد تحریم های اقتصادی ایالات متحده موثر بوده است. مقامات آمریکایی گفته بودند که هدفشان به صفر رساندن میزان صادرات نفت ایران است. رقم ۳۰۰ هزار بشکه در روز، از هدفی که آمریکا تعیین کرده، چندان دور نیست. ایران پیش از تحریم ها، روزانه بیش از دو میلیون بشکه نفت صادر می کرد.
رژیم ایران حتی بخش عمده ای از درآمد ناشی از فروش سیصد هزار بشکه در روز را باید صرف تامین بدهکاری های خود به شرکت های چینی کند و بازگرداندن این مبلغ به ایران به صورت دلار نیز امری بسیار دشوار است و مشکلات پولی بسیاری برای رژیم به وجود می آورد.
حکومت ایران هر سال چند میلیون بشکه نفت به سوریه می دهد که به احتمال قوی به صورت رایگان است و پولی بابت آن نصیب خزانه ایران نمی شود.
