عکاس اسرائیلی مدت یک ماه در سراسر ایران گردش کرد و صدها عکس زیبا گرفت

یک عکاس جوان و پرشهامت اسرائیلی که مدت یک ماه تمام در ایران بوده و سراسر کشور را از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب زیر پا گذاشته، با بازگشت به اورشلیم، شماری از دوستانش را به خانه ای دعوت کرد که شماری از عکس های خود را به آن ها نشان دهد.

این جوان که او را “ایتان” می نامیم حاضر نشد بگوید که در چه تاریخی از تهران بازگشته و با چه گذرنامه ای به ایران سفر کرده است.

او فقط حاضر است بگوید که با یک گذرنامه غیراسرائیلی به ایران رفته و گرفتن روادید ورود به ایران کار مشکلی بوده و سفارت ایران در یک کشور خارجی مدت زیادی او را معطل کرده است.

“ایتان” هنگام نشان دادن عکس های خود در حضور میهمانان، سراسر شور و شوق است و می گوید که مردمان ایرانی انسان های بسیار خوبی هستند و با آن که او حتی یک کلمه فارسی نمی داند، همه جا به او کمک کردند و راهنمایی کردند که بتواند عکس های زیباتری بگیرد.

بیشترین عکس های او از اماکن تاریخی و آثار معماری شگفت انگیز ایران است. ولی در هر عکسی از این قبیل، شماری از ایرانیان نیز دیده می شوند که روزنه ای را به روی زندگی روزانه آن ها می گشاید.

این عکاس جوان حاضر نیست از سیاست سخن بگوید. شاید فرصت حرف زدن با مردم را نیز نداشته و مشکل زبان هم به او امکان نمی داده است که با مردم کوچه و خیابان ارتباط برقرار کند.

عکس های او از فرودگاه “امام خمینی” آغاز می شود و تعریف می کند که به او توصیه کرده بودند برای صرفه جویی در هزینه ها، از گرفتن اتومبیل دربست برای رسیدن به تهران خودداری ورزد و به جای آن تا ایستگاه مترو تاکسی بگیرد و بقیه راه را با متر سفر کند.

ایتان می گوید: لحظه ای که وارد مترو شدم و به قیافه مردمان نگاه کردم، ناگهان ترس سراسر وجودم را گرفت و به فکر فرو رفتم. به خود گفتم که آیا با آمدن به ایران کار درستی کرده ام؟ آیا سفارت ایران وقتی به من ویزا داده، آیا واقعا می دانسته است که من اسرائیلی هستم و اجازه ورود به من داده اند که با رسیدن به تهران مرا بازداشت و زندانی کنند و اتهام جاسوسی به من ببندند؟

ولی او با رسیدن به تهران و جستجوی یک مسافرخانه بر این ترس غلبه کرد و هنگامی که برای استراحت و خواب به تختخواب رفت به برنامه ریزی مسیر گردش خود پرداخت.

در شب مهیمانیِ فرهنگی، بیشترین عکس هایی که از ایران نشان داد، بیشتر مساجد و اماکن تاریخی بود.پاو ادعا می کند که ترسید از چهره مردم عکس بگیرد، مبادا آن ها عصبانی شوند و ماموران انتظامی او را جلب کنند و معلوم شود که کیست و از کجا آمده است.

او می گوید که از تهران ابتدا به سوی تبریر رفت و سپس به کردستان رفت و از آن جا به تهران بازگشت تا به کاشان و یزد برود و سپس از اصفهان دیدن کرد.

ایتان ادعا می کند که در تمام طول اقامتش در ایران، هیچکس مزاحم عکس گرفتن او نشد و هیچ ماموری از او مجوز خبرنگاری تقاضا نکرد. تنها در یک مورد، هنگامی که او به بهشت زهرا رفته بود تا از آرامگاه های جان باختگان جنگ با عراق عکس بگیرد، دو مامور اونیفورم پوشیده به او نزدیک شدند و اشاره کردند که از قبر معینی حق ندارد عکس بگیرد و او نفهمید علت چیست، ولی از محل دور شد.

او تعریف کرد که در اصفهان، هنگامی که در از بخش بالایی سی و سه پل می گذشت، شاهد دو دختری بود که وقتی به هم رسیدند، جند ویدیو با هم رد و بدل کردند و بلافاصله سه زن چادری سیاه پوش از سه طرف به آن ها حمله بردند و آنان را دستگیر کردند تا به بازداشتگاه ببرند.

گفت که نمی داند جریان دقیقا چه بود، ولی شاهد آن بود که آن دو دختر سخت می گریستند و التماس می کردند. ولی بالاخره چند مامور مرد هم رسیدند و آن ها را با خود بردند.