روزنامه فرانسوی لوموند، درباره آن چه هم اکنون در ایران می گذرد، در یک گزارش تحلیلی نوشت: به علت بالا رفتن فساد، ناکارآمدی و ناامیدی در جمهوری اسلامی ایرانیان به متقاضیان اصلی ملیت ترکیه بدل شده است.
لوموند روزنامۀ عصر پاریس در شمارۀ روز گذشته خود (دوشنبه) دربارۀ مهاجرت گستردۀ ایرانیان به ترکیه نوشته است که فساد و ناکارآمدی حاکمان، وضعیت رقت بار اقتصادی و ناامیدی از بهبود اوضاع اجتماعی و سیاسی کشور مهمترین عوامل این مهاجرت فزاینده و گسترده هستند.
هم چنین رادیو فرانسه، نیز در گزارشی در این باره نوشته است که البته تصمیم‌های دولت اردوغان در تسهیل این مهاجرت بی نقش نبوده‌اند. برای نمونه، پس از بحران پولی سال ٢٠١٨ که موجب رکود اقتصادی در ترکیه شد، دولت آنکارا شرط دریافت ملیت ترکیه را از یک میلیون دلار سرمایه گذاری در املاک به ٢۵٠٠٠٠ دلار کاهش داد و این تصمیم ایرانیان را به نخستین خریداران خارجی ملک در ترکیه بدل کرد؛ به طوری که از مجموع ۳٧ هزار ملک فروخته شده در ترکیه از آغاز سال جاری میلادی ایرانیان ١٨ درصد خریداران را تشکیل داده اند که نسبت به مدت مشابه پارسال ۴٠ درصد رشد داشته است.
یکی از ایرانیانی که به این ترتیب همزمان صاحب خانه و ملیت در ترکیه شده به گزارشگر لوموند گفته است که “در تهران و حتی در شهرهای کوچک ایران به دلیل کیفیت بسیار نازل بنزین تولید شده در کشور نفس کشیدن ممکن نیست مضاف بر اینکه مقامات دولتی توانایی ادارۀ کشور را ندارند. به همین خاطر باید از آنجا فرار کرد.”
لوموند در ادامه نوشته است: نرخ تورم در نوامبر گذشته در ایران به ۴۶ درصد رسید و پول ملی این کشور در مقابل ارزهای خارجی فرو پاشید به طوری که قیمت یورو در بازار آزاد ایران هم اکنون به بیش از ٣١ هزار تومان رسیده در حالی که خرید خانه برای بخش تازه‌ای از مردم ایران ناممکن شده است.
او به نقل از یکی از ایرانیانی که به تازگی در ترکیه مستقر شده نوشته است: “از بالا تا پایین جامعه همه رشوه می خواهند و اگر رشوه ندهید کارتان پیش نمیرود. هیچگاه اوضاع ایران به بدی امروز نبوده است.”
لوموند در ادامه افزوده است که برای این دسته از ایرانیان ملیت ترکیه موهبتی است الهی زیرا به وسیلۀ آن می توان حسابی بانکی باز کرد که شرط اولیه تجارت است و بی آنکه موجودی آن مسدود شود.
یک جامعه شناس ایرانی نیز در این باره به لوموند گفته است که امروز فقط طبقات مرفه و متوسط در پی فرار از ایران نیستند. از این پس حتی پایین ترین بخش‌های جامعه در فکر مهاجرت هستند. و این نشانۀ ناامیدی از بهبود اوضاع اقتصادی، اجتماعی و سیاسی است و همچنین ناامیدی از رعایت حقوق و آزادی‌های فردی است.
