در همان حال که اعتراض های مردمی در ایران نسبت به قرارداد ۲۵ ساله با چین همچنان بالا می گیرد، و حتی در داخل حکومت نیز سیاستمدارانی به صورت صریح و قاطع مورد نکوهش قرار داده اند، یک تحلیلگر ایرانی مقیم ایالات متحده، محسن میلانی، بر این باور است که انتشار شایعات درباره اهمیت این قرارداد و مبلغ کلانی که ادعا شده دولت چین قرار است در ایران سرمایه گذاری کند، یک ترفند دیپلماتیک رژیم ایران در برابر ایالات متحده و کشورهای غربی می باشد و از تعهد اجرایی بالایی برخوردار نیست.
محسن میلانی می گوید که همه این شایعات، یک جنگ تبلیغاتی برای وارد آوردن فشار بر ایالات متحده است که هرچه زودتر به پای میز گفتگو با ایران باز گردد و تحریم ها را بردارد.
میلانی در گفتگو با مهدی فلاحتی در تلویزیون صدای آمریکا، این ارزیابی را مطرح ساخت که رژیم ایران عمدا به شایعه پراکنی دست می زند و از سرمایه گذاری کلان و افسانه ای چین در ایران با ارقام خیالی چهارصد میلیارد و حتی ششصد میلیارد دلار سخن می گوید.
از دیدگاه این پژوهشگر، رژیم ایران با مخفی نگه داشتن جزئیات توافق، می خواهد ظاهرا به ایالات متحده نشان دهد که در صحنه بین المللی تنها نمانده و از حمایت ابرقدرتی مانند چین برخوردار است.
به گفته آقای میلانی، تا هنگامی که تحریم های آمریکایی برداشته نشود، محدودیت های دادوستد بازرگانی بین چین و ایران همچنان ادامه خواهد داشت. زیرا مبادلات تجاری چین با ایالات متحده ده ها برابر آن است و دولت پکن حاضر نخواهد شد به خاطر ایران، منافع کلان خود در تجارت با آمریکا را به خطر اندازد.
به گفته او، قردارداد ۲۵ ساله را می توان “خام خری” نامید که هدف از آن تهیه مواد خام و سوختی از ایران برای چین است که بتواند نیازهای خود را تامین کند و قیمت ارزانی بابت آن بپردازد. وی گفت که این همکاری، هیچگونه کمکی به شکوفایی اقتصاد ایران نخواهد کرد.
در پاسخ به این ادعا در تهران، که این قرارداد یک توافق مساوی بین دو کشور آزاد است، گفت که چین ابرقدرتی است که منافع خود را بر ایران که در وضع اقتصادی وخیمی به سر می برد تحمیل می کند و نمی توان آن را یک توافق عادلانه بین دو کشور متساوی الحقوق تلقی کرد.ر
