مردم ایران رویدادهای ونزوئلا را از نزدیک دنبال می کنند، زیرا به خیزش تابستان ۸۸ در ایران شباهت دارد

رویدادهای سیاسی و نظامی در ونزوئلا و نبردی که بر سر قدرت در آن کشور نفت خیز ادامه دارد، در اسرائیل نیز همانند ایران به دقت دنبال می شود. ولی در حالی که در ایران، توجه به آن است که خیزش گسترده مردمی تا چه حد می توان به براندازی یک حکومت فاسد که نتایج انتخابات را تحریف کرده است، یاری رساند، در اسرائیل، بی آن که دولت بخواهد به موضع گیری سیاسی بپردازد، نسبت به امنیت جامعه یهودیان آن کشور ابراز نگرانی می شود.

ونزوئلا دارای یکی از بزرگترین جوامع یهودی در آمریکای لاتین می باشد. یهودیان به طور سنتی، از دخالت در امور سیاسی کشوری که در آن زندگی می کنند، دوری می جویند ولی به طور فردی، در فعالیت های سیاسی شرکت دارند.

با آن که برخی کشورهای جهان از ادامه حکومت مادورُ جانبداری کرده و اکثر کشورهای غربی خواهان انتقال حکومت و پایان بخشیدن به رژیم دیکتاتوری هستند، اسرائیل هنوز موضع خود را روشن نساخته و به خاطر حفظ امنیت جامعه یهودیان، تا کنون از اظهار نظر خودداری ورزیده است.

شمار یهودیان در ونزوئلا بین پنج تا شش هزار نفر برآورد شده که اکثر آنها در کاراکاس پایتخت آن کشور زندگی می کنند. یهودیان در دوران حکومت مادورُ زیر فشار قرار داشتند و بحران اقتصادی نیز عامل دیگری برای نگرانی آنان بود و اکنون، یهودیان همانند دیگر شهروندان ونزوئلا در انتظار تحولات سازنده هستند و امید دارند که بحران کنونی به یک درگیری خونین نیانجامد.

اوضاع در ونزوئلا همچنان بحرانی است و جان بولتون مشاور امنیت دونالد ترامپ گفته است که آمریکا جلوی منابع مالی ونزوئلا را خواهد گرفت تا به دست نیکلاس مادورو رئیس جمهوری این کشور نرسد.

این اظهارات یک روز بعد از آن بیان شد که ونزوئلا تمام ارتباطات دیپلماتیک خود با آمریکا را قطع کرد آمریکا خوان گوایدو رهبر خودخوانده ونزوئلا را به رسمیت شناخته و همین امر آقای مادورو را عصبانی کرده است.

جان بولتون که در هوای بارانی پایتخت آمریکا در فضای باز کاخ سفید با خبرنگاران صحبت می‌کرد گفت که حاضر است در شرایط بیشتر درباره این موضوع با جزئیات صحبت کند اما به صورت خلاصه گفت که دولت آمریکا مشغول بررسی امکان سرازیر کردن پولهای ونزوئلا به سوی مخالفان مادورو است .

در آمریکا که اختلاف نظر سیاسی بین دو حزب عمده  این کشور بیش از یک ماه است بخش هایی از دولت را به تعطیلی کشانده تقریباً بسیاری را در سیاست مربوط به ونزوئلا به هم نزدیک کرده است .

خانم نانسی پلوسی رئیس مجلس نمایندگان آمریکا در توییتری با مردم ونزوئلا احساس همدردی و همبستگی کرد و یک سناتور آمریکایی  که نفر دوم حزب دموکرات در سنای آمریکا است در توییتر خود خبر داد که با آقای گوایدو تلفنی صحبت کرده و به او اطمینان داده در کنار اوست .

سناتور مارکو روبیو از حزب جمهوری خواه هم در یک برنامه تلویزیونی در آمریکا حاضر شد و ایده حمله نظامی احتمالی به ونزوئلا حمایت کرد پیشتر وزیر امور خارجه آمریکا هم گفته بود که آقای مادورو از لحاظ اخلاقی ورشکسته است و خواهان تشکیل جلسه ویژه شورای امنیت درباره ونزوئلا شده بود اما این سیاست آمریکا یک مخالف بزرگ هم دارد.

روسیه با انتقاد از حمایت از آقای  گوایدو می گوید که این حرکت مخالف قوانین بین المللی است و منجر به راه افتادن حمام خون خواهد شد جمهوری اسلامی ایران نیز از دولت مادورو را حمایت کرد و دولت او را رسمی و قانونی خوانده است .مادورو نیز مانند جمهوری اسلامی ایران کشور ثروتمند و غنی را به ورشکستگی کشانده و تورم و گرانی و فقر در آن کشور بیداد می کند مادورو در روز پنجشنبه دیروز گفت که حدود ۲۰ دقیقه با رئیس جمهوری روسیه صحبت کرده است.

او گفت که آقای پوتین در این گفتگو به او اطمینان داده که روسیه در کنار مردم ونزوئلا است و جان بولتون  گفت که ونزوئلا در نیمکره ای قرار گرفته که آمریکا هم همانجاست و برای آمریکا وظیفه مخصوصی درآنجا ایجاد شده است.

حکومت اسلامی ایران از دیرباز تلاش کرده بود که با ونزوئلا دست اتحاد بدهد و به پایگاهی در نزدیکی خاک ایالات متحده دست یابد. تصور رژیم ایران آن بود که برای رخته یابی در ونزوئلا مستحکم کردن جای پای خود از همان شیوه ای استفاده کند که در لبنان به آن دست زده بود.

به موجب این شیوه، رژیم ایران برای جلب حمایت مردم، به سرمایه گذاری در امور رفاهی کشوری که قصد استعمار آن را دارد دست می دهند و درمانگاه ها و مدارس و مراکز فرهنگی برپا می سازد. با پیروی از این شیوه بود که احمدی نژاد به دیکتاتور ونزوئلا قول داد که ایران یک میلیارد دلار در آن کشور سرمایه گذاری کند.

شاید امروز، که رژیم ایران پولی در خزانه خود ندارد، یک میلیارد دلار رقم بسیار بالایی باشد. ولی در دوران احمدی نژاد، درآمد نفت ایران به بیش از هفتصد میلیارد دلار رسیده بود که دولت او بخش اعظم این مبلغ را به هدر داد و بقیه را وقف برنامه های موشکی و اتمی و یا حاتم بخشی به سازمان های ترور و حکومت دیکتاتوری ونزوئلا گردید.