مسئولین پیشین وزارت بهداشت: لازم است به ریشه کنی فساد گسترده مالی در این وزارتخانه توجه بیشتری شود

شماری از مسئولان پیشین  وزارت بهداشت و اساتید دانشگاه های ایران در نامه ای به وزیر بهداشت درباره فساد ساختاری در این وزارت‌خانه به او تذکر داده‌ و  نوشته اند : چرا جلوی شرکت‌های رانتی تولید دارو را نمی گیرید؟

هفده تن از مسئولان سابق از وزیر بهداشت خواستار لغو مجوز “شرکت‌های رانتی” تولید و واردات دارو به کشور شدند. نویسندگان این نامه از “فساد ساختاری” در وزارت بهداشت گفته‌اند.

در  این نامه  نمونه‌هایی از  صدور مجوزهای غیرقانونی در زمینه تولید دارو ؛ “مجوزهایی که عمدتا در گذشته برای تولید دارو و تجهیزات پزشکی به نام برخی مدیران سابق و لاحق وزارت بهداشت صادر شده و پروانه تولید به نام خود و یا همسر و فرزندان آنان اخذ شده است را منتشر شده است.

نویسندگان این نامه نوشته اند: «متاسفانه برخی از این پروانه‌ها، حتی نام شرکت‌های دانش بنیان خلق الساعه‌ای را هم یدک می کشند (!) تا بتوانند در سایه بخشنامه‌های داخلی، مقررات و ممنوعیت های رسمی مربوط به تقاطع منافع را دور بزنند. در مواردی این شرکت های خلق الساعه تنها با گذشتن کمتر از چند ماه از تاریخ تاسیس و ثبت رسمی شان پروانه تولید چندین قلم دارو و یا مواد اولیه دارویی را دریافت، و محصول خود را به بازار هم عرضه کرده اند.»

به گفته نویسندگان این نامه در سال‌های اخیر با استفاده از رانت‌های مدیریتی، پروانه‌هایی برای شرکت‌هایی صادر شده که اساسا خط تولید اختصاصی برای داروهای تخصصی را ندارند و با همان خط تولید داروی عمومی دست به تولید داروهای تخصصی می‌زنند که این کار به نوشته نویسندگان این نامه مخاطرات جدی برای پرسنل تولید، مخاطرات برای بیمار و نیز مخاطرات زیست محیطی در بر دارد.

این در حالی است که “کارخانجات با سابقه و دارای تجربه و دارای خطوط اختصاصی با سرمایه گذاری چند صد میلیارد تومانی” اجازه تولید چنین داروهایی را ندارند.

نویسندگان این نامه همچنین تصریح کرده‌اند که نام برخی از مسئولین به طور مستقیم یا نیابتی در بین سهامداران عمده این  شرکت‌ها دیده می‌شود.

این شرکت‌ها پس از تولید این داروها بدون استاندارد لازم، قیمت فروش آنها را نیز مشابه قیمت داروی وارداتی تعیین می‌کنند و این به گفته نویسندگان نامه سبب می‌شود “فروش حاصله ناشی از تولید رانتی ایشان بعضا چند برابر شرکت‌هایی باشد که سرمایه گذاری چند صد میلیاردی نموده‌اند و البته به دلیل عدم سرمایه گذاری، مشکلات هزینه‌های سربار و کارگری غیره را ندارند”.