درست یک هفته دیگر در چنین روزی، (شنبه)، قرار است پرزیدنت ترامپ به جهانیان خبر دهد که در آن می ماند و یا از آن خارج می شود – و تردیدی نیست که هر تصمیمی در این زمینه بگیرد، در اوضاع منطقه و آینده حکومت اسلامی ایران اثر گذار خواهد بود.
اکثریت کشورها قاطعانه توصیه می کنند که ایالات متحده برجام را ترک نگوید و در آن بماند، زیرا تا کنون خوب عمل کرده و اگر مشکلی پیش آید، در آینده می توان به آن رسیدگی کرد.
کشورهای عمده اروپایی، بریتانیا، فرانسه و آلمان، که آینده داد و ستد بازرگانی خود با رژیم ایران را در خطر می بینند، اصرار دارند که آمریکا بماند، منتها تلاش کنند که یک توافق تکمیلی به دست آید که کاستی های برجام را برطرف کند.
آیا چنین پیشنهادی عملی خواهد بود؟
آیا رژیم ایران حاضر خواهد شد داوطلبانه، محدودیت های بیشتری را بپذیرد و از آرزوی تولید بمب هسته ای، برای همیشه منصرف شود و فاتحه آن سرمایه گذاری های کلان را بخواند؟
اسنادی که هفته پیش توسط نتانیاهو افشاگری شد، نشان می دهد که رژیم ایران در این ادعا که هرگز قصد تولید بمب هسته ای نداشته، تقیه کرده و لاپوشانی کرده و دروغ گفته است.
از روز اول قصد ساخت بمب اتمی داشتند تا به عنوان یک حکومت نیرومند در منطقه، رهبری جهان اسلام را به دست گیرند و اسرائیل را نابود کنند و رژیم های کنونی در کشورهای اهل تسنن را براندازند و به آرزوی یک هزار و چهارصد ساله شیعیان، که همانا رهبری دنیای اسلام است، دست یابند.
این اسناد نشان داد که اظهارات سران رژیم، که هرگز قصد تولید بمب هسته ای نداشته اند، دروغ اندر دروغ بوده است.
همه واقعیات پیشین نیز همین امر را تائید می کند – منتها کشورهای اروپایی در آن هنگام ترجیح دادند چشم خود را ببندند و با رزیم ایران کنار آیند تا معاملات بازرگانی متوقف نشود.
در آمریکا نیز رئیس جمهوری تصمیم گیرنده بود که می خواست هرچه زودتر قضیه را فیصله دهد.
غربی ها موافقت کردند که رژیم ایران همه تاسیسات اتمی خود را دست نخورده باقی بگذارد.
مفهوم این تصمیم آن بود که اگر روزی رژیم ایران، پس از گرفتن همه امتیازات از غرب، دلش بخواهد به برنامه های اتمی بازگردد، در کوتاه ترین مدت می تواند همه چیز را دوباره راه اندازی کند.
آیا تجربه کره شمالی را در سال های پیش، فراموش کرده اید – که سر دنیا را کلاه گذاشت و در زیر چشمان نیمه باز سازمان ملل و آژانس بین المللی، ساخت بمب هسته ای را اعلام کرد؟
نتانیاهو پس از افشای یکصد و ده هزار سند و عکس و فیلم و فایل کامپیوتری درمورد پیشینۀ برنامه های اتمی ایران، به تاسیسات فردو به عنوان مثال اشاره کرد که رژیم ادعا دارد که در آن جا می خواهد ایزوتوپ دارویی تولید کند.
نتانیاهو یک پرسش ساده عنوان کرد و آن این که کسی که بخواهد ایزتوپ دارویی بسازد، آیا تاسیسات آن را ریر کوه بنا می کند که ظاهرا غیر قابل بمباران باشد؟ و ساخت این تاسیسات را یک مدت طولانی مخفی نگاه می دارد.
خود سران رژیم تهدید می کنند که اگر آمریکا خارج شود، آن ها غنی سازی اورانیوم در حد بیست درصدی را از سر میگیرند و از قرارداد منع گسترش سلاح های هسته ای خارج می شوند.
به آن ها هشدار می دهیم که کره شمالی نیز همین کرد و اکنون می بینید که دیکتاتور پیونگ یانگ از غلط کردن خود ابراز ندامت می کند و قصد دیدار با ترامپ را دارد و گام های نخستین را برای نزدیکی به کره جنوبی، همان دشمن دیرین خویش بر می دارد.
ولی دلمشغولی ترامپ نسبت به برجام، فقط این مساله نیست که آیا برنامه های اتمی را به کلی متوقف کرده اند یا نکرده اند.
وقایع دیگری در خاورمیانه با فتنه گری های رژیم ایران رخ می دهد که خطر آن کمتر از ادامه برنامه های اتمی نیست.
ترامپ بر یک اصل ساده انگشت می گذارد: او می گوید که هدف، متوقف ساختن برنامه اتمی ایران، برطرف کردن خطرات آن رژیم نسبت به امنیت منطقه و دنیا بود.
ولی حتی اگر رژیم ایران اتم را برای مدت تعیین شده متوقف کرده، رفتارهای خطرناک آن در موارد اساسی دیگر ادامه دارد که امنیت منطقه و جهان را ، دست کم به اندازۀ بمب اتم، به خطر می اندازد و آن، ادامه تولید موشک های جنگی، و به موازات آن فتنه گری ها در کشورهای منطقه و ادامه تهدیدها علیه موجودیت اسرائیل است.
بنابراین، آنانی که همه تلاش خود را مصروف امضای برجام کردند، راه اشتباه رفته اند و اکنون باید این نقیصه را جبران کرد و تا دیر نشده جلوی خطرات منطقه ای حکومت ایران را گرفت.
این است آن چه که ترامپ با زبان ساده می گوید. ولی شوربختانه، اسرائیل تنها کشور و یا دست کم از معدود کشورهای جهان است که اندیشه ترامپ را تائید و از آن پشتیبانی می کند.
اروپائیان می گویند: بیائید برجام را نگاه داریم و به یک توافق دیگر برسیم که برنامه های موشکی و فتنه گری های حکومت ایران در منطقه را متوقف سازد.
آیا اروپائیان خواهند توانست به چنین توافقی با رژیم ایران برسند؟
مسلم است که نخواهند توانست.
اروپائیان می گویند که اگر رژیم سر باز زند، می توان تحریم های بیشتری برقرار ساخت.
ایا آن ها حاضرند با برقراری تحریم های جدی، رژیم ایران را به زانو درآورند که به قول خامنه ای دوباره “نرمش قهرمانانه” انجام دهد؟
هستند آنانی که ابراز نگرانی می کنند که اگر آمریکا خارج شود و اروپا فشار آورد، رژیم ایران بیش از پیش به سوی روسیه رانده خواهد شد و به آن کشور وابسته خواهد گردید.
آیا امروز این چنین نیست؟
آیا خود روسیه، که آن هم با تحریم های درداوری از جانب کشورهای غربی روبروست، خواهد توانست کمک بیشتری به رژیم ایران بکند؟
امروز هم رژیم روسیه در واقع بزرگترین تاثیر را بر سیاست خارجی و منطقه ای رژیم ایران دارد.
بدیهی است که هر اندازه غرب بر رژیم ایران بیشتر خشم بگیرد، وابستگی رژیم به روسیه افزایش خواهد یافت.
به سخنی دیگر، برنده اصلی خروج ایالات متحده از برجام، دولت روسیه خواهد بود.
ولی این وابستگی، نمی توان جایگزین اروپا و آمریکا، در تامین برخی نیازهای اصلی ایران باشد.
فردا، و در واقع شنبه آینده، تصمیم نهایی پرزیدنت ترامپ واقعا چه خواهد بود؟
بسیاری می گویند که ترامپ برجام را ترک خواهد گفت.
دیگرانی هستند که می گویند ترامپ به نحوی راه حل سازشگرانه اروپائیان را خواهد پذیرفت.
ترامپ و مشاوران او، و به ویژه جان بولتون، از لزوم تغییر رژیم در ایران، و در واقع از براندازی حکومت کنونی سخن گفته اند.
ممکن است که امروز بولتون در سمت مشاور امنیت ملی پرزیدنت ترامپ، دیدگاه های ملایم تری داشته باشد، ولی در مجموع، شخصیت های برجسته سیاست خارجی آمریکا بر این باورند که رژیم کنونی در ایران اصلاح پذیر نیست.
پیکاری که هم اکنون در صحنه بین المللی، بین ایالات متحده و ایران اسلامی جریان دارد، در واقع پیکاری در راستای منافع و خواسته های ملت ایران است.
کنارگذاشتن برنامه های موشکی، دست برداشتن از دخالت در امور سوریه و یمن و نقاط دیگر، قطع کمکک های مالی به سازمان های ترور، این ها همه خواست های ملت ایران می باشد که در شعارهای اعتراضی آن ها بارها شنیده شده است.
حکومت ایران، خود به خوبی می داند که تا چه حد در خارج تنها مانده و در داخل با افزایش اعتراض های مردمی روبروست. پنتاگون دوباره تائید می کند که مزاحمت های قایق های تندرو سپاه پاسداران نسبت به ناوگان دریایی آمریکا در خلیج فارس تقریبا متوقف شده است. احساس می شود که رژیم نمی خواهد رئیس جمهوری آمریکا را بیش از این خشمگین سازد.
این ها همه، آن فرصت لازم را به تدریج برای ملت ایران فراهم می آورد که دوباره به پا خیزد و حق خود را بطلبد.
یک آخوند حکومتی ابراز نگرانی کرده است که در آن صورت، مردم ایران ممکن است حاکمان کنونی را به دریا بریزند.
بدنشان از ترس می لرزد!
اورشلیم – شنبه ۱۵ اردیبهشت ماه ۱۳۹۷، پنجم مه ۲۰۱۸
برنامه جامع اقدام مشترک یا برجام آغاز جنگ با تروریسم را سمت و سو داد بعلاوه چنانچه اگر برنامه جامع اقدام مشترک یا برجام آغاز جنگ با تهدید اتمی را هم سمت و سو ببخشد قاعدتاً تقاطع برجام یک حقیقت تلخ در تاریخ بشر محسوب خواهد گردید بعلاوه همچنین در این روند و پروسه طویل المدت؛ اعدام کردن ملت مظلوم ساکن و مقیم در ایران بالطبع برجام را بیش از پیش افشاء خواهد ساخت و قاعدتاً برجام بعنوان ننگین ترین اقدام مشترک تاریخ بشر به شمار خواهد رفت.
من پیشنهاد میکنم تا ایران را در ساخت هرنوع سلاحی ازاد بگذارند اما اجازه مداخله در امور کشورهای دیگر و تاسیس و حمایت از گروه های تروریستی را ندهند. بدون تردید ایران در کشور امن و بدور از نظارت واقعی قدرتهای غربی به پیشرفته ترین سلاح های کشتار جمعی دست یافته و غرب سنگینتر خواهد بود اگر ایران را رها کند و تمام تلاش خودررا در مهار ایران و نفوذ و گسترش فرهنگ تروریستی دینی در کشورهای دیگر متمرکز کند.
ترور کارشناسان هسته ای پاکستان میتواند کار ایران باشد زیرا پاکستان اولین کشوری بود که ایران را در ساخت سلاح هسته ای کمک کرد و این اقدام در راستای حذف افراد مطلع از این موضوع و پنهانکاری صورت میگیرد. همانطور که دانشمندان داخلی را کشتند و بگردن اسرائیل انداختند!
اخوندها هویج اوباما را خوردند حالا باید منتظر چماق ترامپ باشند ..دوران بخور و در رو تمام شده… یک طنزی در ایران بر سر زبانها افتاده که میگن خامنه ای گفته حالا که همه اسناد هسته ای را بار کامیون کردند و بردند بگید لا اقل کامیون را برگردانند……
و امروز آخوندها در ته قلبشان یواشکى مى گویند : و ما امروز رویایى داریم و آن رسیدن به بمب اتم است آن هم یواشکى .
مهربان امیر،کوبا که یک جزیره است شاید به وسعت استان ایلام در ایران و آن زمان که شوروی سه نقطه ی شین از سین روسیه اش بیشتر داشت، و عربده کشی چون کاسترو توانستند نیازهای صنعتی کشورش را به سمت شرق ببرند؟چه شد؟،صنایعش فلج شد.این دولت ایران و همان نظام خود فلج کامل است.