غلامحسین محسنی اژهای معاون اول قوه قضائیه رژیم ایران، فاش ساخت: طیف گستردهای از افراد از درون دستگاههای حکومتی و غیرحکومتی منابع خبری روحالله زم، مؤسس سایت و کانال تلگرامی «آمدنیوز» بودند.
وی که برای نخستین بار در این باره افشاگری می کرد گفت : افرادی در داخل دستگاه های حکومت بوده اند که این گزارش ها را در اختیار رو ح الله زم می گذاشتند
رادیو پیام اسرائیل نیز سه ماه پیش ارزیابی کرد که یکی از منابع اصلی اطلاعاتی در داخل ایران افرادی در داخل حکومت هستند که با برنامه های موشکی و اتمی رژیم و ماجراجویی های آن در منطقه مخالف بوده و آن را مغایر با منافع ایران می دانند و برای خنثی کردن ان با کشورهای خارجی همکاری می کنند
اژه ای در ادامه گفته است که «افرادی که به روح الله زم اخبار میدادند سه دسته بودند. دسته اول، کسانی که اخباری را برای روح الله زم با واسطه فرستادند، ولی به هیچ وجه نمیدانستند برای چه کسی اطلاعات را میفرستند. در دستگاههای حکومتی و غیرحکومتی بودهاند. دسته دوم، کسانی بودند که با رئیس خود مشکل داشتند، خبری را برای زم میفرستادند تا از رئیسشان انتقام بگیرند. دسته سوم، آگاهانه و خائنانه اخبار دادند و به قصد خیانت با زم همکاری میکردند. برخی از آنان (دسته سوم) با ما همکاری میکنند تا باند اصلی را لو بدهند».
یاد آور می شود که روحالله زم که چندی پیش توسط حکومت ایران و بدستور خامنه ای اعدام شد، به دلیل انتشار اخبار جنجالی که به نظر میرسید توسط افراد ذینفوذ در درون دستگاههای امنیتی ارسال شده، مورد توجه همگان واقع شد. برخی از این اخبار پس از مدتی توسط نهادهای رسمی یا مسئولین نظام تأیید شد، و برخی تکذیب، اما این اولین باری است که نظام اعتراف میکند که افرادی با قصد و اهداف مختلف اخبار دسته اول به روحالله زم برای انتشار عمومی و ضربه زدن به همدیگر، میرساندند.
سپاه پاسداران به کمک قاسم سلیمانی ، با استفاده از پرستو های سپاه روح الله زم را از عراق ربود و به ایران آورد ، نظام در این راه حتی آیتالله سیستانی را درگیر کرد . روح الله زم تا روزهای آخر زندگیش توسط نهادهای امنیتی مختلفی دست به دست و بازجویی میشد.
اژهای درادامه اذعان کرد که به دلایلی قوه قضائیه “نتوانست یا نخواست” با تمام افراد درگیر در پرونده آمدنیوز برخورد کند. این گفتهها این گمانه را تقویت میکند مجازات این افراد هزینه زیادی بر نظام تحمیل خواهد کرد و ممکن است باعث افشاگریهای دیگری گردد.
هر چند اژهای با این سخنان تلاش دارد القا کند که دستگاههای امنیتی ایران کاملاً به فضای داخلی اشراف دارند اما به نظر میآید که نه دستگاههای امنیتی و نه قوه قضائیه توانایی برخورد با برخی شخصیتها که روابط امنیتی آنها با خارج ثابت شده را ندارند.
اژهای این پیام را منتقل میکند که عدم برخورد با این افراد نه به دلیل جایگاه و موقعیت آنها یا وابستگان آنها بلکه از منظر اشراف امنیتی است. با این وجود، عدم برخورد با برخی افراد مانند دختر آملیلاریجانی رئیس پیشین قوه قضائیه که متهم به جاسوسی شد ضمن آن که درز اخبار از بالاترین ردههای نظام را نشان میدهد، برخلاف نظر اژهای حکایت از مصونیت قضائی-امنیتی «ژنهای برتر» در حکومت ایران داشته است.
ترور شخصیتهای وابسته به برنامههای اتمی و نظامی ایران، سرقت مستندات مهم نظامی امنیتی، فراری دادن برخی مقامات متهم به اختلاسهای نجومی، نفوذ سایبری و… همگی نشانههایی بر خلاف اظهارات معاون اول قوه قضائیه ایران در رابطه با اشراف امنیتی و تسلط اطلاعاتی هستند.
پدیده «آمدنیوز» را میتوان به نوعی نتیجه کثرت و تعدد دستگاههای اطلاعاتی و امنیتی و همچنین رقابت بین آنها دانست. این دستگاههای عریض وطویل که هیچ وقت پاسخگو نبودند، تنها هنرشان سرکوب مردم بیدفاع است و در برابر نفوذ سرویسهای جاسوسی خارجی بارها شکست خوردند وآخرین نمونه آن هم قتل مهره اصلی برنامه اتمی نظام، محسن فخریزاده بود که هنوز همدیگر را به قصور و اهمال در انجام وظیفه متهم میکنند.