وزارت کشور آلمان از ده روز پیش، تصمیم ممنوع کردن فعالیت حزبالله لبنان در این کشور را اجرا کرد. به این ترتیب، دهها پلیس دفاتر اصلی متعلق به این گروه را تفتیش کردند. براساس خبرهای منتشرشده، اماکن اصلی متعلق به حزبالله در آلمان مرکز امام مهدی در شهر مونستر، مسجد و مرکز فرهنگی ارشاد در منطقه نوی کلن برلین، جامعه المصطفی در شهر برمن و مرکز لبنانیهای مهاجر در شهر دورتموند را شامل میشود.
این تصمیم اما با واکنشهای متفاوتی مواجه شد. در آلمان، تقریبا همه احزاب سیاسی، رسانهها و فعالان رسانهای از این ممنوعیت استقبال کردند. آندریاس گایزل، سناتور امور داخلی برلین از حزب سوسیال دموکرات، گفت: «پس از سالها، قشونکشی دشمنان اسرائیل متوقف شد.» یورگن هاردت، مسئول سیاست خارجی حزب دموکرات مسیحی، هم این تصمیم را کمک به ثبات لبنان و خاورمیانه عنوان کرد.
آمریکا و اسرائیل هم از این تصمیم استقبال و اعلام کردند این ممنوعیت باید زودتر از این اجرا میشد. ریچارد گرنل، سفیر آمریکا در برلین، از مقامهای فرانسوی خواست آنها نیز قانون مشابهی را تصویب و اجرا کنند.
چرا فعالیتهای حزبالله در آلمان ممنوع شد؟
پس از آنکه ایالات متحده آمریکا، کانادا، هلند، ژاپن و بریتانیا در مارس ۲۰۱۹، فعالیتهای حزبالله را ممنوع اعلام کردند، سیاستمداران آلمانی نیز از دولت فدرال وضع چنین قانونی را خواستار شدند.
بنابراین، احزاب سوسیال دموکرات (SPD) و دموکرات آزاد (FDP) طرح ممنوعیت هرگونه فعالیت حزبالله لبنان را ارائه کردند که در دسامبر ۲۰۱۹، با اکثریت آرای نمایندگان پارلمان تصویب شد. به دنبال تصویب این قانون، وزارت کشور دستور شناسایی و جمعآوری اسناد و شواهد فعالیتهای تروریستی افراد و نهادهای مرتبط با حزبالله را به دستگاه امنیت داخلی آلمان ابلاغ کرد.
در اسناد گردآوریشده از فعالیت و مشارکت اینترنتی انجمنهای هواداران مشاهده شد که از حزبالله، مبارزان و کادرهای رهبری آن تجلیل میشود. همچنین شواهدی مبنی بر حمایت هواداران این گروه از اهداف حزبالله، ازجمله نابودی اسرائیل، بهدست آمد. هورست زیهوفر، وزیر کشور فدرال آلمان، که گزارشی سی صفحهای در این مورد ارائه کرده است، ضمن متهم کردن حزبالله به جاسوسی و استفاده از خاک آلمان برای تدارک و برنامهریزی حملاتی علیه اهداف احتمالی در اروپا، به روزنامه بیلد گفت جنبش طرفدار ایران (حزبالله لبنان) حق موجودیت اسرائیل را زیر سوال میبرد و آشکارا خواستار نابودی آن است و تصریح کرد: «فعالیتهای جنایی آنها و برنامهریزی حملات نیز در خاک آلمان صورت میگیرد.»
نظر دستگاه امنیت داخلی آلمان درباره حزبالله
اداره فدرال حفاظت از قانون اساسی یا همان اداره امنیت داخلی آلمان در گزارشی درباره حزبالله، شمار اعضای این گروه در آن کشور را بیش از هزار نفر اعلام کرد. به گفته این نهاد امنیتی، اعضای حزبالله، که بهندرت در انظار عمومی ظاهر میشوند، کمکهای مالی جمعآوری و از طریق انجمنهای مساجد، شبکه ایجاد میکنند.
براساس اطلاعات اداره فدرال حفاظت از قانون اساسی آلمان، شعارهای ضداسرائیلی و ضدآمریکایی که اغلب در برلین دیده و شنیده میشود کار اعضای حزبالله است. این نهاد امنیتی معتقد است گاهی اوقات، نئونازیها و گروههای چپ افراطی هم با این گروه همصدا میشوند.
ممنوعیتهای قبلی آلمان علیه حزبالله لبنان
این نخستین ممنوعیت علیه فعالیت نهادهای مرتبط با حزبالله در آلمان نیست. پیش از این، در سال ۲۰۰۸، فعالیت شبکه المنار، که مهمترین بازوی رسانهای این گروه است، بهعلت پخش برنامههای یهودستیزانه ممنوع شد.
در سال ۲۰۱۳، بهدنبال تروریستی اعلام شدن شاخه نظامی حزبالله لبنان و ممنوع شدن فعالیتهایش از سوی اتحادیه اروپا، آلمان نیز فعالیتهای این شاخه را ممنوع اعلام کرد.
در سال ۲۰۱۴ هم فعالیت جمعیت موسوم به «طرح ایتام» ( Orphan Project) در آلمان ممنوع شد. اداره امنیت داخلی آلمان اعلام کرد این انجمن برای اهداف تروریستی حزبالله، منابع مالی جمعآوری میکرد.
مقامهای آلمانی همچنین میگویند اعضای حزبالله لبنان در حملات تروریستی علیه اهداف ضدجمهوری اسلامی و نیز اهداف اسرائیلی و یهودی دست داشتهاند. حمله تروریستی به رستوران میکونوس در برلین (۱۹۹۲) که با معاونت سه تبعه لبنانی عضو حزبالله انجام شد، ترور ناموفق شاپور بختیار بهدست انیس نقاش، تبعه لبنانی (۱۹۸۱)، حمله به سفارت آمریکا در بیروت و سربازان فرانسوی عضو نیروی حافظ صلح سازمان ملل در لبنان (۱۹۸۳) از جمله حملات خونینیاند که ردپای حزبالله لبنان در آنها دیده شده است، هرچند در سالهای اخیر، فعالیتهای حزبالله لبنان به سمت اقدامهای نرم تغییر کرده است.
در سالهای اخیر، بسیاری از اعضای حزبالله که در کشورهای اروپایی بازداشت شدهاند یا در حال جاسوسی از اتباع اسرائیلی بودهاند یا در فعالیتهای تبهکارانه مانند قاچاق مواد مخدر (کوکایین) و لوازم لوکس دست داشتهاند.
چند روز پس از اعلام ممنوعیت فعالیت حزبالله در آلمان، رسانههای آن کشور خبر دادند که تظاهرات موسوم به «روز قدس» نیز در برلین لغو شده است. در این تظاهرات که هر سال در هفته آخر ماه رمضان در برلین برگزار میشد، پرچم و نمادهای حزبالله حمل و شعارهای یهودستیزانه سر داده میشد.
واکنش ایران و لبنان به تصمیم آلمان
بر کسی پوشیده نیست که حیات و ممات حزبالله به جمهوری اسلامی وابسته است. اگر از پوسترهای عظیم آیتالله خمینی و خامنهای بر دیوارهای جنوب بیروت و شهرهای جنوبی لبنان بگذریم، از این سخن سیدحسن نصرالله نمیتوان گذشت که گفت: «تا زمانی که ایران پول داشته باشد، یعنی ما پول داریم.» این بدان معناست که حزبالله هر کاری برای مقامهای جمهوری اسلامی انجام میدهد.
در مقابل هم جمهوری اسلامی برای حفظ بازوی نظامی منطقهای خود هزینههای سنگینی میپردازد. واکنش تهران به تصمیم مقامهای آلمانی کاملا قابل پیشبینی بود. وزارت امور خارجه ایران این تصمیم را «بیاحترامی به ملت و دولت لبنان» و اقدامی از سر «بیتدبیری کامل» دولت آلمان و با هدف جلب رضایت آمریکا و اسرائیل ارزیابی کرد.
علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران، هم در واکنشی تند و غیردیپلماتیک، مقامهای آلمانی را به حمایت از «رژیم کودککش اسرائیل» متهم کرد.
واکنشها به همینجا ختم نشد و چند روز بعد، روزنامه وطن امروز سفیر آلمان و سفیران چند کشور اروپایی دیگر را جاسوس اسرائیل دانست که در این تصمیم نقش اساسی داشتهاند. این نشریه با بیان اینکه تصمیم آلمان «اقدامی علیه امنیت ملی ایران» محسوب میشود، خواستار برخورد با سفیر آلمان و دیگر سفیران اروپایی شد.
دولت لبنان هم اگرچه تا پنج روز پس از اعلام این خبر سکوت کرده بود، روز سهشنبه ۱۶ اردیبهشت، در اعتراض به تصمیم آلمان، سفیر این کشور در بیروت را احضار کرد.
با اینحال، محافل سیاسی و رسانهای آلمان معتقدند تصمیم به ممنوعیت فعالیت حزبالله لبنان حاوی این پیام جدی برای جمهوری اسلامی ایران است که تحمل برلین در قبال فعالیتهای بیثباتکننده تهران و نیروهای نیابتیاش محدود است.
برگرفته از ایران اینترنشنال
