نفتالی بنت پس از دیدار با بایدن: «زمان بسیار کوتاه است و باید فورا علیه برنامه‌های اتمی رژیم ایران اقدام کرد»

نخست وزیر اسرائیل در پایان دیدار با رئیس جمهور آمریکا به خبرنگاران گفت که “مذاکرات بسیار خوب بوده و دوستی و همکاری گسترده‌ای بین دو کشور پایه گذاری شده است”. رئیس جمهوری ایالات متحده در رابطه با این دیدار، در یک پیام توییتری نوشت که دوستی خوبی بین او و نفتالی بنت به وجود آمده است.

تحلیلگران در اسرائیل می گویند که این نخستین دیدار بین رهبران ایالات متحده و اسرائیل بسیار موفقیت آمیز بوده است. ولی اکنون باید دید که چه نتایج عملی در پی خواهد داشت.

نفتالی بنت طرحی را به جو بایدن ارائه کرده که به موجب آن، برای متوقف ساختن برنامه‌های هسته‌ای رزیم ایران، باید به ضربات قطره چکانی روی آورد. اسرائیل در این زمینه تجربیات بسیار دارد و آن را با موفقیت در موارد بسیار به اجرا گذاشته است.

نخست وزیر اسرائیل در گفتگو با رسانه‌های آمریکایی هشدار داد که رژیم ایران به سرعت در راه رسیدن به بمب هسته‌ای گام برمی دارد و هر لحظه که بگذرد، خطر آن بیشتر می شود. نفتالی بنت گفت که “دولت آخوند ابراهیم رئیسی، نه تنها رژیم ایران را به سوی اعتدال پیش نخواهد برد، بلکه رژیم رفتارهای خشن‌تری در پیش خواهد گرفت.”

بنت به خبرنگاران گفت که سراسر دیدارش با بایدن عالی بود، به ویژه آن بخشی که رئیس جمهوری آمریکا او را به اتاق غذاخوری شخصی خود برد و بدون حضور مشاوران، رو در رو قهوه نوشیدند و سخن گفتند.
نخست وزیر گفت: «چنان دوستی عمیقی بین او و بایدن ایجاد شده که گویی آن‌ها مدت مدیدی است که یکدیگر را می شناسند».

رسانه‌های اسرائیلی بر آن بخش از سخنان پرزیدنت بایدن تاکید کردند که گفت: «در صورتی که مذاکرات برجامی و راهکار دیپلماتیک سودمند نیافتد، او به بررسی گزینه‌های دیگری خواهد پرداخت». این سخنان بسیار مبهم و کلی بود و نمی‌توان ارزیابی کرد که آیا گزینه نظامی نیز مشمول این امکانات می گردد.

بنت پیش‌تر گفته بود که طرح جامعی را برای جلوگیری از اتمی شدن رژیم ایران به پرزیدنت بایدن ارائه می‌کند و اکنون منابع آگاه می‌گویند که این طرح شامل وارد آوردن ضربات نقطه ای و پیاپی می‌باشد – امری که به بروز جنگ نخواهد انجامید و حتی حزب دموکرات ایالات متحده نیز می تواند آن را بپذیرد.

نفتالی بنت به خبرنگاران گفت که دوستی ایجاد شده با بایدن در حدی است که او می‌تواند هرگاه ضروری باشد، تلفن را بردارد و با پرزیدنت بایدن به رایزنی بپردازد.

نخست وزیر گفت که شخص او و پرزیدنت بایدن قاطعانه مصمم هستند که نگذارند رژیم ایران به بمب هسته‌ای برسد و در این راستا، قرار است که اسرائیل و ایالات متحده به زودی چند هیات کاری برپا سازند که شیوه‌ها، امکانات و راهکارهای جدیدی را برای رسیدن به این هدف بررسی و برنامه ریزی کند.

منابع خبری بر این گمان هستند که رخنه دادن بدافزار “استاکس نت” به شبکه کامپیوتری سانتریفیوژها در نطنز، نتیجه همکاری های اسرائیل و ایالات متحده بود. ولی به احتمال قوی اکثر عملیاتی که علیه برنامه‌های اتمی ایران به اسرائیل نسبت داده می‌شود، بدون مشورت با ایالات متحده و حتی بدون آگاهی مقامات آن کشور انجام شده است.

منابع خبری، هلاکت افرادی چون محسن فخری زاده را که مسؤول عمده تهیه تجهیزات اتمی و راهکارهای جدید هسته ای بود، به اسرائیل نسبت داده‌اند. در سال‌های گذشته نیز چندین نفر دیگر به صورتی مرموز در ایران هلاک شدند که قتل آن‌ها به ماموران اسرائیلی نسبت داده شد.

نفتالی بنت در ادامه سخنان خود هشدار داد که وقت زیادی برای خنثی کردن برنامه های اتمی ایران باقی نمانده است. در یک ماه اخیر، نخست وزیر اسرائیل، وزیر دفاع و همچنین رئیس ستاد کل ارتش هشدار داده بودند که فاصله رژیم ایران تا تولید بمب هسته ای، به کمتر از چند ماه و حتی شاید چند هفته رسیده باشد. ژنرال آویو کوخاوی گفته بود که از همین روی، ارتش اسرایئل به تکمیل برنامه‌های خود برای انجام راهکار نظامی، شتاب بخشیده است.

نخست وزیر اسرائیل در دنباله سخنانش به خبرنگاران گفت که از پرزیدنت بایدن دعوت کرده است پس از غلبه بر گونه دلتای ویروس کورونا در اسرائیل، به دیدار از این کشور بیاید و پذیرایی گرم ملت اسرائیل را تجربه کند.

پرزیدنت بایدن درحساب توییتری خود نوشت که “پذیرایی از نخست وزیر اسرائیل، برای او یک افتخار بود و دیدار در کاخ سفید، دوستی دیرین بین ایالات متحده و اسرائیل را مستحکم تر ساخته است.”

او نوشت: «در جریان این دیدار، یک بار دیگر تاکید کرده که ایالات متحده به تعهد بی چون و چرای خود در تقویت بخشیدن به توان دفاعی اسرائیل کاملا پایبند است».

رئیس جمهوری ایالات متحده تصاویری را نیز در شبکه های اجتماعی انتشار داد که او و نفتالی بنت در حال نوشیدن قهوه در اتاق غذاخوری شخصی کاخ سفید دیده می‌شوند.

گزارشگران اسرائیلی گفتند که دیدار سران دو کشور دو برابر طولانی تر از آن زمانی بود که به آن اختصاص داده شده بود.