تحلیلگران اسرائیلی بر این گمان هستند که قرارداد ۲۵ ساله اقتصادی بین ایران و چین، ممکن است به یک خطر امنیتی علیه اسرائیل مبدل شود. این نگرانی در حالی مطرح می گردد که آخوند حسن نصرالله سرکرده حزب الله لبنان نیز راه حل بحران اقتصادی کشور خویش را امضای قرارداد مشابه با چین می داند و همزمان توصیه می کند که سوریه نیز به این جناح ملحق شود.
با آن که مقامات حکومت ایران ادعا می کنند که این قرارداد، تنها جنبه اقتصادی دارد و شایعات در مورد استقرار نیروی نظامی چین در منطقه نادرست است، برخی تحلیلگران اسرائیلی این امر را حتمی می دانند که حضور اقتصادی چین در ایران، حضور نظامی را نیز به دنبال خواهد آورد.
چین در چارچوب قراردادهای مشابه اقتصادی که با چند کشور آفریقایی امضا کرده، نیروهای نظامی نیز به آن جا اعزام داشته است.
مناسبات چین با ایالات متحده، همچنان رو به تیرگی می رود. این نزاع، هم در رشته تکنولوژی و استفاده از آن است و هم جنبه نظامی دارد که محور اصلی آن، تلاش دولت چین برای مسلط شدن به همه جزایر و اماکنی است که در دریای چین قرار دارد و کشورهای همسایه، خود را مالک آن می دانند.
از این رو ممکن است که چین می کوشد از طریق استقرار نظامی در خاورمیانه و آفریقا، یک تهدید نظامی نیز علیه ایالات متحده به وجود آورد.
با آن که حکومت ایران همچنان مفاد قرارداد پیشنهادی با چین را همچنان پنهان نگاه داشته و ادعا می کند که تنها پس از نهایی شدن توافق، بخشی از آن را افشا خواهد کرد، محافل نظامی در اسرائیل ارزیابی می کنند که ممکن است این توافق دارای دو ماده مهم نظامی نیز باشد و به موجب آن، نیروهای مسلح چین و سپاه پاسداران، به رزمایش های مشترک در آب های جنوبی ایران و از جمله در خلیج فارس و دریای عُمان دست بزنند.
آن ها همچنین می گویند که احتمال دارد این توافق شامل تلاش مشترک ساخت جنگ افزارهای جدید و همچنین بهینه سازی جنگ افزارهای موجود را نیز شامل گردد.
گرچه تکنولوژی تسلیحاتی چین، در مقایسه با ایالات متحده و کشورهای غرب اروپا ، عقب مانده محسوب می شود، ولی بی تردید از تکنولوژی موجود در دست حکومت ایران بسیار پیشرفته تر است و رژیم را یک پله در تولید جنگ افزارهای تهاجمی، بالاتر خواهد بد.
دو پژوهشکده آلمانی، به دنبال بررسی های گسترده ای که اخیرا انجام داده اند، اعلام کرده اند که چین همچنان می کوشد حضور نظامی خود در کشورهای آفریقایی را پررنگ تر سازد.
در ادامه این گزارش های پژوهشی آمده است که شهروندان شماری از کشورهای آفریقایی، به طور فزاینده ای نسبت به حضور نظامی و اقتصادی چین در کشور خویش، ابراز ناخشنودی می کنند.