یکی دیگر از مقامات رژیم ایران هشدار داد که ممکن است بزودی حکومت بدست گرسنگان سقوط کند. جامعه شناسان در ایران می گویند: معترضان و گرسنگان در ایران بزودی “مانند یک سیل همه چیز را ویران خواهند کرد.”
حسینعلی شهریاری نماینده زاهدان در مجلس گفته است که مردم به خاطر ” فقر، گرسنگی و فشار” ما را از دولت و مجلس بیرون خواهند ریخت و این امر خیلی زمان نخواهد برد.
او با انتقاد از سیاست‌های اقتصادی دولت حسن روحانی، گفت: «رئیس جمهور یک شب گرسنه نخوابیده که ببیند گرسنگی چه معنی دارد».
این نماینده مجلس با اشاره به بحرانی‌بودن وضعیت معیشت مردم در استان سیستان و بلوچستان گفت: «فقرایی در استان زاهدان و سایر اقصی نقاط کشور هستند شاید نتوانند شش ماه یک بار گوشت بخورند».
سعید معیدفر، جامعه شناس، پیشتر در گفتگو با خبرگزاری ایلنا دربارۀ اعتراض های جاری در کشور گفته است که این رویدادها در قیاس با “جنبش سبز” و حنا اعتراض های دی ماه ٩۶ تغییر ماهیت داده و علاوه بر جنس سیاسی آنها عاملان شرکت کننده در اعتراض ها نیز کاملاً تغییر یافته اند.
این جامعه شناس گفته است که ویژگی مهم جنبش اعتراضی جاری این است که ثمرۀ اقدام میلیون ها گرسنۀ حاشیه نشینی است که در دروازه های شهرهای بزرگ کشور کمین کرده اند و سرخوردگی آنان نتیجۀ چهل سال سیاست های غلط مقامات حکومت اسلامی ایران است. این جامعه شناس سپس افزوده است که گرایش موسوم به اصلاح طلب حکومت اسلامی نیز چنان بی اعتبار شده که توانایی هرگونه تاثیرگذاری بر اعتراض های جاری و مهار و هدایت آنها را از دست داده است.
سعید معیدفر افزود : “امروز ما مانده ایم با یک اقتصاد ورشکسته، فسادها، تبعیض ها و سیاست های غلطی که طی ۳٠ الی ۴٠ سال باعث تخلیه روستاها شد. در حاشیه کلان شهرهایی که در آنها ثروت و منابع اقتصادی متمرکز شده لشگر گرسنگانی شکل گرفته است که هر روز برای هجوم به کلانشهرها آماده تر و با انگیزه تر هستند.”
او ابراز اطمینان کرده که این “لشکر گرسنگان” که به گفتۀ کارشناسان به زودی جمعیتی بالغ بر ٢۴ میلیون نفر را تشکیل می دهد به کلانشهرها هجوم خواهند آورد و “باید هر چه زودتر برای آن چاره ای اندیشید” هر چند خود سعید معیدفر اعتراف کرده که دیگر وقت برای چاره اندیشی باقی نمانده، زیرا، به گفتۀ او “نظم و بنیاد اقتصاد و سیاست و فرهنگ و اخلاقیات در کشور از بین رفته است” و همۀ اصلاح طلبان به اتهام های دزدی و فساد “بی اعتبار شده اند.”
معیدفر هشدار داده است که در ایران جمعیت “گرسنگان چنان قدرتی خواهد داشت که هیچ کس جلودار آنها نیست” و خلاصه اینکه “کشور و جامعه در مسیر تندبادهای شدید” قرار گرفته است.
