وزیر خارجه اسرائیل با کشور فلسطینی موافق است، ولی نخست وزیر با آن مخالفت می‌کند

وزیر خارجه یائیر لاپید در یک مصاحبه رسانه ای گفت که شخص وی با برپایی کشور مستقل فلسطینی در کنار اسرائیل موافقت دارد. ولی تا هنگامی که دولت راست گرا به نخست وزیر نفتالی بنت در حکومت است، چنین برنامه ای عملی نخواهد شد.

یائیر لاپید که رهبر حزب راست میانه به نام “یش عاتید” (آینده ای هست) می باشد، در گذشته نیز این دیدگاه خود را بیان کرده بود. ولی از هنگام برپایی دولت جدید اسرائیل، این نخستین بار است که در یک گفتگوی رسانه ای آن را مطرح می سازد.

جناح راست در اسرائیل همیشه برپایی کشور فلسطینی در کننار اسرائیل، موسوم به برنامه “دو کشور برای دو ملت” مخالف بوده و آن را برای امنیت اسرائیل خطرناک دانسته است.

راستگرایان می گویند که آن چه در غزه می گذرد، می‌تواند تجربه تلخی برای ملت اسرائیل باشد که آن سرزمین را بکلی تخلیه کرد، ولی تسلط بر آن را حماس به دست گرفت و با حکومت اسلامی ایران و سازمان های ترور افراط گرا دست دوستی داد و اکنون آنجا را به کانون ترور و تهدید امنیتی علیه اسرائیل مبدل ساخته است.

بنیامین نتانیاهو نیز در ۱۲ سال نخست وزیری، گرچه در یک سخنرانی گفته بود که راه حل “دو کشور برای دو ملت” را می‌پذیرد، ولی هرگز برای عملی ساختن آن گامی برنداشته بود. او گفته بود کشور فلسطینی باید فاقد ارتش باشد و بخش هایی از کرانه غربی باید در تسلط امنیتی اسرائیل باقی بماند تا رژیم ایران و عناصر تروریستی نتوانند به کرانه باختری رخنه یابند.

این موضع یائیر لاپید که یک هفته پیش از سفر نفتالی بنت به واشنگتن و دیدار با پرزیدنت بایدن بیان می‌شود، از اهمیت بسیار برخوردار است زیرا حزب دموکرات به رهبری بایدن از راه حل “دو کشور برای دو ملت” جانبداری می کند و حتی اصرار دارد که آبادی سازی اسرائیلی در کرانه باختری متوقف شود تا آن سرزمین برای فلسطینی‌ها باقی بماند.

وزیر خارجه در بخش دیگری از سخنان خود از عملکرد دولت کنونی ابراز خشنودی کرد و گفت: «گرچه این دولت از گروه‌های سیاسی مختلف با دیدگاه‌های متفاوت و حتی متضاد برپا شده، ولی کار آن به خوبی ادامه دارد و هر وزیر و هر گروه حدود اختیارات و امکانات خود را می‌داند و همآهنگی بین وزرا حفظ می‌شود».

اگر کابینه فعلی چهار سال تمام دوام آورد، کمتر از دو سال دیگر سمت نخست وزیری به یائیر لاپید انتقال می یابد. ولی در حال حاضر او ترجیح می دهد قائم مقام نخست وزیر خوانده نشود و به عنوان “وزیر خارجه” بسنده می کند.