
وزیر خزانه داری ایالات متحده ارزیابی کرد که تحریم های اقتصادی آمریکا علیه رژیم ایران بسیار موثر بوده و اکنون پیامدهای آن به چشم دیده می شود و با قدرت بسیار، ادامه خواهد یافت.
استیو منوچین وزیر خزانه داری توضیح داد که هدف از آن چه که وی “فشار حداکثری بر رژیم ایران” نامید، آن است که حکومت تهران نتواند برای سازمان های ترور پول و اسلحه بفرستد و به عملیات آدمکشی یاری برساند.
در برنامه دوازده ماده ای که وزیر خارجه ایالات متحده سال گذشته منتشر ساخت، در کنار این امر، آمده است که رژیم ایران باید دخالت های فتنه گرانه در کشورهای منطقه را متوقف سازد و از سرکوب مردم ایران نیز دست بردارد.
منوچین نیز حمله به تاسیسات نفتی عربستان را یک نمونه از تعرض های منطقه ای رژیم ایران توصیف کرد و گفت که این، در واقع حمله به کل صنعت انرژی در جهان و اقتصاد بین المللی بود.
وزیر خزانه داری ایالات متحده که همانند برایان هوک، در همایش اقتصادی دوحه سخن می گفت، از جمله اظهار داشت: «در همان حال که ایالات متحده برای برقراری صلح و ثبات در منطقه تلاش می کند، رژیم ایران بیشترین کوشش خود را متوجه تعرض و آشوب در کشورهای منطقه ساخته و برای آنان مشکل آفرینی می کند.
استیو منوچین در دنباله سخنان خود گفت که ایالات متحده قاطعانه از ملت ایران و خواسته های آن جانبداری می کند، ولی در عین حال اجازه نمی دهد که رژیم به عملیات تعرضی در منطقه دست بزند. او گفت که ایالات متحده با کمک دولت سوئیس ترتیباتی برای رساندن دارو و آذوقه به ایران برقرار ساخته است.
ایالات متحده برای این منظور یک کانال ویژه برپا ساخته که از طریق آن می توان، بدون آسیب رساندن به تحریم های آمریکایی، آذوقه و داروی مورد احتیاج مردم ایران را تامین کند.
در همین حال، وزیر خارجه ترکیه، مولود چاووش اوغلو اعلام داشت که کشورش قاطعانه با تحریم های آمریکایی علیه حکومت اسلامی ایران مخالفت می ورزد. وی تاکید کرد که شماری از دولت های اروپایی نیز با این خواسته هماهنگی دارند و خواهان لغو تحریم ها علیه رژیم ایران هستند.
آگاهان می گویند: گرچه با پیشرفت تحریم ها، ترکیه از خرید گاز ارزان قیمت رژیم ایران محروم گردیده، ولی در مجموع از امتیازات بازرگانی زیادی در معامله با رژیم ایران برخوردار گردیده است.
شماری از ایرانیانی که با استفاده ازموقعیت های دولتی در کشورشان توانسته اند ثروت قابل توجهی بیاندوزند، اخیرا سرمایه های خود را به تدریج به ترکیه و کشورهای دیگر منتقل می سازند، زیرا نسبت به اینده رژیم کنونی اطمینان خود را از دست داده اند.
در فردای ایران ازاد تمام کشورهایی که به پایداری رژیم اخوندی کمک میکرده اند باید جوابگوی ملت ایران باشند.