پانزده سال پیش اسرائیل به طور کامل از نوار غزه بیرون آمد. فلسطینیان می توانستند آنجا را بهشت کنند، ولی….

سرنوشت نوار غزه، پس از خروج نیروهای اسرائیلی از آن سرزمین، می تواند نمونه ای از عدم کفایت رهبران فلسطینی در به دست گرفتن سرنوشت قوم خویش و پایان بخشیدن به مصیبت آنان باشد.

پانزده سال پیش در چنین روزهایی بود که نخست وزیر پرقدرت اسرائیل، آریل شارون، تصمیم گرفت همه سربازان و آبادی نشینان اسرائیلی از نوار غزه بیرون آیند و این سرزمین به طور کامل به دست فلسطینی ها سپرده شود که خودشان آن را به طور مستقل اداره کنند.

ولی رهبران فلسطینی به جای آن که به فکر آبادانی غزه و تامین رفاه حال بیش از یک میلیون نفر مردم آن سرزمین باشند، کوشیدند غزه را به کانون ترور علیه اسرائیل مبدل سازند تا به مبارزه برای انهدام این کشور ادامه دهند و بر این کشور به طور کامل مسلط شوند.

اجرای این رشته ماجراجویی ها بود که اسرائیل را ناچار ساخت نوار غزه را مورد محاصره زمینی و دریایی قرار دهد تا ار رسیدن اسلحه و یا ورود تروریست های فلسطینی مقیم خارج به آن سرزمین جلوگیری شود. دولت مصر نیز با این سیاست به طور کامل همکاری کرد و به اقداماتی دست زد که از تبدیل غزه به کانون ترور جلوگیری کند.

ولی این سیاست با موفقیت روبرو نشد و گروه تروریستی حماس، پنج سال بعد با اجرای یک کودتای مسلحانه، بر گروه فتح پیروز شد و موجب فرار رهبران آن از غزه گردید. بسیاری از این فلسطینیان که در گذشته علیه امنیت اسرائیل فعالیت می کردند، در آن هنگام دست تمنا به سوی اسرائیل دراز کردند که آنها را نجات دهد و به کرانه باختری منتقل سازد. اسرائیل این خواسته را عملی ساخت.

عقب نشین کامل اسرائیلیان از نوار غزه، برای شش هزار نفر خانواده هایی که در آن سرزمین مستقر شده و به کشاورزی و تولید مشغول شده و خانه های زیبایی برپا ساخته بودند، بسیار غم انگیز است.

دولت آریل شارون با تصویب پارلمان، دستور داد که این خانواده ها، همه خانه ها و کارگاه ها و گرمخانه ها و مزارع کشت خود را رها کنند و به اسرائیل بازگردند. اسرائیل همچنین همه سربازان خود را از غزه فرا خواند و مدیریت آن سرزمین را به دست خود فلسطینی ها سپرد.

ولی در سال های پس از آن، گروه های ترور فلسطینی، با کمک حکومت اسلامی ایران و تشکیلات تروریستی، غزه را به کانون دست اندازی علیه ساکنان اسرائیل مبدل ساختند.

آن ها در همان حال که اشک تمساح ریخته و ادعا می کردند که اهالی غزه به نان شب محتاج هستند، به تولید راکت و موشک در سطح گسترده پرداختند و شلیک آن ها به سوی اسرائیل را آغاز کردند و در ظرف دو سال بیش از بیست هزار موشک به هدف کشتن اهالی شهرهای اسرائیل به سوی این کشور شلیک کردند و زندگی مردم این کشور را غیرقابل تحمل ساختند.

اسرائیل در چند رشته عملیات نظامی ناچار شد سربازان خود را به داخل غزه بفرستد تا زیربنای تروریستی را ویران کنند. ولی این تعرض ها همچنان ادامه دارد و همین شب گذشته (یکشنبه) بود که دوباره یک موشک از غزه به سوی خاک اسرائیل شلیک شد و واکنش نیروی هوایی اسرائیل را به دنبال داشت.

در این پانزده سال، شش هزار اسرائیلی که خانه های خود در غزه را ترک گفته بودند، دوران بسیار سختی را گذراندند. ولی اکثر آنها توانستند با کمک مالی دولت، آبادی های جدیدی در داخل اسرائیل برپا سازند و به آبادانی کشور بپردازند.

نواره غزه می توانست به بهشت فلسطینیان مبدل گردد، ولی آن ها تبدیل این سرزمین به کانون ترور را ترجیح دادند، و بدین سان، رنج و محنت مردم مظلوم فلسطینی همچنان ادامه دارد.