احمدرضا جلالی پزشک و پژوهشگر ایرانی – سوئدی که ۳ سال پیش توسط سازمان پدافند غیرعامل حکومت ایران برای سخنرانی در یک همایش علمی درباره تسریع سیستم بهداشتی علیه حملات تروریستی رادیواکتیو، شیمیایی و بیولوژیکی به ایران دعوت شد.پس از شش ماه در سفر علمی وی به تهران، ناگهان از سوی وزارت اطلاعات به اتهام جاسوسی برای اسرائیل بازداشت و در دادگاه انقلاب اسلامی به اعدام محکوم شد وی بیش از سه سال است در زندان است و با حکم اعدام روبهروست،و از۴روز پیش ،نیز به مکان نامعلومی منتقل شده است..
مدیر کل ضد جاسوسی وزارت اطلاعات حکومت ایران پیشتردر ارتباط با دستگیری جاسوس های سیا و اسرائیل در ایران گفته بود: ما اکثر آنها را که دارای مدارج علمی و پژوهشی بالایی بودند ودر مراکز حساس و حیاتی در خارج از کشور فعالیت می کردند از پیش شناسایی و به عنوان پیمانکار یا مشاور به ایران دعوت می کردیم.
جلالی ۳ سال پیش در نامه ای نوشته بود: بازجویان وزارت اطلاعات «مرا متهم کردند که ۱۱ سال پیش برای اسراییل جاسوسی کردم و به من گفتند تمام دوران دکتری و فوق دکتری و همچنین ویزا و اقامتم (موقت و همیشگی) در اروپا (سوئد و ایتالیا) از طریق اسراییل هماهنگ و پیشنهاد شده بود تا در عوض برای آنها جاسوسی کنم».
وی در ادامه نوشته است: «من هرگز با هیچ سرویس اطلاعاتی ارتباط و یا همکاری نداشته ام، نه برای اسراییل و نه برای هیچ کشور دیگری. من هرگز به اسراییل سفر نکردهام و هیچ دوست یا همکاری از کشور اسراییل نداشته ام. دهها پروفسور و محقق در سوئد و ایتالیا هستند (گانر، اوهلن، لیسا کورلند، فرانچسکو دلاکورته، لوکا راگاتزونی و بسیاری دیگر) که می توانید با آنها ارتباط بگیرید و درباره فعالیتهای روزانه من سوال کنید.»
این پزشک و پژوهشگر ایرانی در نامه خود نوشت: «تیم بازجویی وزارت اطلاعات برایش مهم نبود که من چه چیزهای را توضیح میدهم. آنها من را در یک سلول انفرادی به اندازه سه در پنج در بند ۲۰۹ قرار دادند و به گونههای مختلف مورد شکنجه روحی و جسمی قرار دادند و تهدید و تحقیرم کردند و دروغ گفتند و اجازه ندادند به وکیل دسترسی پیدا کنم. تا اینکه در ماه هفتم مرا به اعترافات دروغین وادار کردند و پروندهای ساختند پر از دروغ و اتهامات بیاساس.»
جلالی در پایان، نامه خود از زندان نوشته بود: «من هرگز فعالیتی علیه کشورم نداشتم. من هرگز برای کشور اسراییل یا هر کشور دیگری جاسوسی نکردم. تنها اشتباه من این بود که قبول نکردم تا از اعتماد همکارانم و مسئولان دانشگاه اروپا استفاده و علیه آنها برای وزارت اطلاعات ایران جاسوسی کنم.»
ویدا مهراننیا، همسر احمدرضا جلالی گفت: «ما پس از دستگیری همسرم سکوت کردیم؛ زیرا ترسیده بودیم و از طرف دیگر هم فکر میکردیم که بازداشت او بر اساس یک سوءتفاهم و اشتباه صورت گرفته و حتما به زودی آزاد میشود.»
او همچنین گفت که همسرش پیش از بازداشت بارها به دعوت سازمانهای دولتی از جمله هلال احمر بدون هیچ گونه مشکلی به ایران سفر کرده بود.
۱۲۱ برنده جایزه صلح نوبل سال گذشته در نامهای به علی خامنهای، خواستار آزادی سریع احمدرضا جلالی پزشک و پژوهشگر شدند و نوشتند: «ما از شما میخواهیم که شخصا به این موضوع توجه کرده و اطمینان حاصل کنید که به طور انسانی با او رفتار و در اسرع وقت آزاد شود».
