امضای پیمان جدید همکاری های نظامی بین حکومت اسلامی ایران و دولت سکولار سوریه، از جانب برخی تحلیلگران، چنین ارزیابی شد که رژیم ایران می خواهد در برابر حضور نظامی روسیه در سوریه و همچنین تلاش رجب طیب اردوغان برای نقش آفرینی سیاسی و امنیتی در سوریه، رژیم ایران می خواهد آینده حضور نظامی و تهاجمی خود در همسایگی اسرائیل را تضمین کند.
برخی تحلیلگران سیاسی، در عین حال که می گویند این قرارداد همکاری های نظامی، در گسترش روابط دو کشور تاثیر زیادی ندارد، نشان نگرانی فزاینده رژیم ایران از متزلزل شدن موقعیتش در خا سوریه و از دست دادن مواضع نظامی و تهاجمی می باشد.
رادیو پیام اسرائیل در گزارش چند روز پیش خود خبر داده بود که کاروانی از نیروهای نظامی روسیه در استان دیرالزور و نزدیکی محل استقرار افراد سپاه پاسداران و چریک های وابسته به آنان در آن استان مستقر شده اند و ممکن است این اقدام، حتی به درگیری نظامی بین دو نیرو بیانجامد. آگاهان می گویند که ارتش روسیه، در اولین فرصت، برای بیرون راندن نیروهای ایرانی اقدام خواهد کرد.
روز گذشته، چهارشنبه، اعلام شد که محمد حسین باقری رئیس ستاد کل نیروهای مسلح رژیم ایران، در دیدار با وزیر دفاع سوریه در شهر دمشق، توافقنامه جامع همکاری های نظامی بین دو کشور را امضا کردند.
ولی برخی تحلیلگران می گویند که امضای این پیمان یک اقدام نمادین است که در اوضاع نظامی کنونی تغییری نمی دهد، ولی در عین حال، موجب تحکیم موقعیت رژیم ایران در سوریه، پس از پایان جنگ داخلی هشت ساله آن کشور خواهد شد.
آگاهان همچنین می گویند که این پیمان، هزینه های نظامی سنگین تری را به دوش حکومت ایران می اندازد که ناچار خواهد بود بر کمک های مالی و تسلیحاتی به سوریه بیافزاید.
سپاهی باقری گفت که در چارچوب این پیمان، رژیم ایران سامانه های پدافند هوایی سوریه را تقویت خواهد کرد. ولی کارشناسان نظامی این تعهد رژیم ایران را بی ارزش می دانند زیرا رژیم ایران فاقد سامانه های پدافندی پیش رفته است و خود این کشور، سیستم ضد هوایی را از روسیه خریداری می کند.
علاوه بر این، روسیه سال گذشته یک سامانه ضد هوایی از نوع اس – ۳۰۰ به سوریه فرستاد که اگر با موفقیت به کار افتد، معلوم نیست رژیم ایران چه نوع سیستم دیگری را می تواند در اختیار سوریه قرار دهد که از سامانه های روسی پیشرفته تر باشد. رژیم ایران سال گذشته ساخت یک سامانه ضد هوایی را که به ادعای مقامات، “بومی” بوده و کاملا در ایران طراحی و ساخته شده، رونمایی کرد که معلوم نیست تا چه حد می تواند قابل اعتماد باشد.
امضای پیمان همکاری نظامی با سوریه، در ضمن اقدامی از جانب رژیم ایران علیه حضور نظامی ترکیه محسوب می شود.
