شماری از کاربران از شب گذشته ( دوشنبه ) با راهاندازی هشتگ #خاوران حافظه تاریخی در توییتر نسبت به اقدامات اخیر نیروهای امنیتی حکومت برای تخریب خاوران، محل گورهای زندانیان سیاسی کشته شده در اعدامهای سال۶۷، اعتراض کردند.
در این کارزار توئیتری کاربران نسبت به فشارها و اقدامات جدید دستگاههای امنیتی و شهرداری تهران در ساختن قبرهای جدید در خاوران اعتراض کردند.
حکومت ایران به تازگی تعدادی قبر جدید در خاوران ساخته و خانوادههای چند تن از شهروندان بهایی فوت شده را تحت فشار قرار داده تا بستگان فوتی خود را در خاوران دفن کنند.
منصوره بهکیش، که چند تن از اعضای خانوادهاش در جریان کشتار۶۷ زندانیان سیاسی اعدام شدند، در کارزار توییتری خاوران حافظه تاریخی، نوشته است : «خاوران، تاریخ ۴۰ سال مقاومت و پایداری مادران و خانوادههای خاوران، به دنبال گم شده خود گشتن، سوگواری کردن، خاک بر سر ریختن، فریاد زدن، ناله کردن، در خاک چنگ زدن، درد کشیدن، کاویدن گورهای فردی و جمعی، از هوش رفتن، مراسم گرفتن و به یاد آوردن است».
حکومت اسلامی ایران در طی سالهای گذشته اقدامات مختلفی را برای تخریب قبرهای اعدامشدگان سال ۱۳۶۷ انجام داده است. پیشتر سال ۱۳۹۷ سازمان عفو بینالملل و عدالت برای ایران اعلام کردند که طبق تحقیقات میدانی، تصاویر ماهوارهای و فیلمهای دریافتی، در هفت شهر اهواز، مشهد، تبریز، رشت، قروه، سنندج و گورستان خاوران در جنوب شرق تهران، تلاش هایی از سوی نهادهای حکومتی برای تخریب گورهای دسته جمعی صورت میگیرد.
اجبار بهاییان به دفن بستگانشان در محل گورهای دستهجمعی اعدامشدگان سال۶۷ جدیدترین اقدامی است که اکنون با کارزار اعتراض کاربران در توییتر و همچنین اعتراض خانواده کشتهشدگان سال۶۷ و فعالان حقوقبشر مواجه شده است.
همزمان دیان علائی، نماینده جامعه بینالمللی بهائی در دفتر ژنو سازمان ملل، اقدام جمهوری اسلامی در مجبور کردن بهائیان برای دفن درگذشتگان خود در محل دفن دستجمعی زندانیان سیاسی اعدام شده در سال ۱۳۶۷ را «فراتر از یک اقدام غیر انسانی» خواند.
سیمین فهندژ، سخنگوی جامعه جهانی بهائی در دفتر سازمان ملل در ژنو، هم گفته است : بهائیان تهران از دفن مردگان خود در گورستان خاوران که حداقل برای ۵۰ سال آینده جا دارد منع شدهاند و مقامهای بهشت زهرا میخواهند آنها را مجبور کنند عزیزانشان را در محل گورهای دستهجمعی خاوران دفن کنند.
۷۹ تن از بستگان زندانیان سیاسی که در دهه ۱۳۶۰ اعدام شدند، هفته گذشته در نامهای به پیروز حناچی، شهردار تهران، نوشته اند: «این حقوق شهروندی و انسانی ما خانوادههاست که از محل دقیق خاکسپاری عزیزانمان با خبر باشیم، کنون پس از حدود چهل سال محرومیت از این حق، ما خواهان عدم تعرض و تغییرات در این گورستان هستیم».