با آنکه شمار مبتلایان به کورونا در اسرائیل در یک ماه گذشته دو برابر شده، و علت آن کاستن از ابعاد محدودیت های اجتماعی و گسترش فعالیت های بازرگانی و همگانی بوده، از مباحثاتی که انجام می گیرد، چنین بر می آید که دولت تصمیم دارد محدودیت ها را باز هم سبک تر کند و اقتصاد کشور را تا آن جا که ممکن است به حال عادی بازگرداند و مردم نیز تا آن جا که ممکن است به زندگی معمول بازگردند.
کابینه ویژه کورونا در اسرائیل، قرار است در ساعات بعدازظهر امروز در اورشلیم تشکیل جلسه دهد و تصمیمات مشروحی در این زمینه بگیرد.
در این کابینه، علاوه بر نخست وزیر و شماری از وزیران، کارشناسان امور بهداشتی و پروفسورهای امور پزشکی نیز شکرت دارند و تصمیماتی که گرفته شود بسیار مهم خواهد بود.
در حالی که تا ماه گذشته، قرنطینه بهترین شیوه محدود کردن شیوع کورونا محسوب می گردید، اکنون گفته می شود که با استفاده از ماسک و حفظ فاصله اجتماعی، می توان هم شیوع کورونا را کند کرد و هم به زندگی اقتصادی امکان شکوفایی داد.
مشکل بزرگ اسرائیل، همانند بسیاری کشورهای دیگر، در حال حاضر جلوگیری از سقوط اقتصادی است. در یک ماه اخیر، با کاهش محدودیت ها، بیش از دویست هزار نفر از کارکنان اسرائیل به سر کار بازگشته اند. ولی هنوز حدود هشتصد هزار نفر بیکار و یا خانه نشین هستند و برای امرار معاش خود به درآمد نیاز دارند و دولت قادر نیست برای یک مدت طولانی، مقرری بیکاری به آنها بپردازد.
ولی هنوز مسائل بسیاری باقی مانده که راهکاری برای آن پیدا نشده است. مثلا: امتحانات مدارس متوسطه و دانشگاه ها چگونه برگزار گردد و تا چند ماه دیگر، سال تحصیلی جدید در چه ابعادی آغاز گردد.
برخی از امتحانات پایان سال را می توان با استفاده از امکانات تکنولوژی، از راه دور انجام داد، ولی در مورد برخی امتحانات، حضور دانش آموز و یا دانشجو، یک امر ضروری است.
یکی از معضلات بزرگ جامعه اسرائیل، در حال حاضر بیکاری هنرپیشگان تئاترها و دست اندرکاران امور هنری و فرهنگی و تفریحی می باشد که شمار آنان بیش از دویست هزار نفر است و برخی از آنان با تعطیلی فعالیت ها که بیش از سه ماه است ادامه دارد، به نان شب محتاج شده اند. این افراد شب گذشته (یکشنبه) در برابر خانه وزیر دارایی تظاهرات پر سروصدایی به راه انداختند.
در شبانه روز گذشته حدود پانصد تن به شمار مبتلایان افزوده شده، ولی کسی فوت نکرده است. از هنگام آغاز کورونا تا کنون، جمعا ۳۱۹ نفر فوت کرده اند که در مقایسه با بیست و چهار هزار نفری که جمعا مبتلا شده اند، کمتر از دو درصد می باشند و این در حالی که شمار فوت شدگان در کل کشورهای جهان، در مقایسه با شمار کل مبتلایان، بالاتر از پنج درصد است. این معیار در ایران، در صورتی که آمار قابل اعتماد باشد، از شش درصد نیز فراتر می رود.
