گزارش تحلیلی: احتمال حمله نظامی اسرائیل به تاسیسات اتمی ایران را تا چه حد باید جدی گرفت؟

انتشار یک خبر کوتاه در شبکه تلویزیونی کانال ده اسرائیل دایر بر این که دولت برای رویارویی با برنامه های اتمی ایران، بودجه ارتش را به مبلغ پنج میلیارد شِکِل (کمی بیشتر از یک و نیم میلیارد دلار) افزایش داده است، توجه جهان را برانگیخت و در رسانه های دنیا بازتاب گسترده ای داشت و این پرسش را به میان آورد که اسرائیل تا چه حد واقعا  خود را برای حمله به تاسیسات اتمی ایران آماده می سازد.

آقای منشه امیر در گفتگویی که امروز آقای رامین پیرامون با وی به عمل آورد، توضیح داد که اختصاص بودجه کلان اعلام شده به ارتش خبر تازه ای نیست و یادآور شد که ژنرال آویو کوخاوی رئیس ستاد ارتش اسرائیل ماه گذشته آن را اعلام کرد. ولی در شرایط کنونی که تقریبا مسلم می شود که گفتگوهای برجامی راه به جایی نخواهد برد و با توجه به آن که سانتریفیوژها همچنان در گردش هستند و هر روز اورانیوم غنی شده بیشتری تولید می کنند که ایران را به ساخت بمب اتمی نزدیک تر می سازد، اختصاص این بودجه به ارتش، نظر جهانیان را دوباره به خود جلب کرده است.

آقای امیر می گوید که خبر اختصاص دادن این بودجه اضافی به ارتش حدود شش ماه پیش انتشار یافت و دولت بنیامین نتانیاهو در پایان جلسه کابینه محدود امنیتی – سیاسی کشور، خبر آن را منتشر ساخت ولی درباره علت این اضافه بودجه توضیحی نداد.

ولی ژنرال کوخاوی  رئیس ستاد کل ارتش اسرائیل در سخنان ماه گذشته خود صریحا فاش ساخت که هدف از دریافت این بودجه، به روز کردن برنامه های ارتش برای رویارویی با پروژه اتمی رژیم ایران است.

آقای امیر در مصاحبه امروز (چهارشنبه) توضیح داد که این، روش همیشگی ارتش اسرائیل است که خود را برای رویارویی با هرگونه رویداد احجتمال آماده می سازد و برای آن سناریوهای مختلف تهیه می کند و طرح های لازم را آماده می کند. او توضیح داد که این شیوه کاری ارتش اسرائیل “طرح های کشوی میز” نام دارد. یعنی آن ها را برای روز مبادا آماده می سازند و اختصاص بودجه کلان این بار نیز به پیروی از همین شیوه است.

آقای امیر گفت که تکنولوژی به سرعت در حال پیشرفت است و نیروهای مسلح حکومت ایران نیز در راین راه گام بردارند. او به عنوان مثال گفت که سپاه پاسداران در رشته تولید پهپادهای جنگی به دستاورد مهمی رسیده است و همچنین در ساخت رادار و پدافند هوایی گامهایی به جلو برداشته است.

به دنبال سفر سپاهی محمد باقری به مسکو نیز رژیم ایران ممکن است جنگنده های بیشتری از روسیه خریداری کند و همچنین بتواند موشک های خود را بهبود بخشد. این ها همه ایجاب می کند که اسرایئل نیز برنامه های تهاجمی خود را بر حسب آن به روز کند.

علت عمده دیگر آن است که ارتش اسرائیل هر روز قوی تر می شود و جنگ افزارهای بیشتر و پیشرفته تری را در اختیار می گیرد و و شمار بیشتری از پنجاه فروند هواپیمای رادار گریز از نوع اف ۳۵ را که به آمریکا سفارش داده دریافت می کند.

ایالات متحده از ساخت موفقیت آمیز نوع جدیدی از بمب های سنگرشکن خبر داده که کارایی آن ها چند برابر بمب های مشابه قبلی است که اسرائیل چند فروند آن را از ایالات متحده دریافت کرد.

از آن جا که اسرائیل به علت بعد مسافت، نمی تواند هواپیماهای بمب افکن بر فراز ایران بفرستد، و اصولا چنین هواپیمایی در اختیار ندارد، بمب های جدید ساخت آمریکا، اگر به اسرائیل نیز فروخته شده، قابل شلیک توسط جنگنده های نظامی است که برتری عمده ای را برای نیروی هوایی اسرائیل ایجاد می کند.

ولی آیا واقعا ممکن است اسرائیل علیه رژیم ایران اعلام جنگ کند و تاسیسات اتمی و موشکی را مورد حمله قرار دهد؟

این احتمال کاملا مطرح است و همه سران اسرائیل بارها در طول سال های اخیر نسبت به آن هشدار داده اند و دنیا می دانند که قصد اسرائیل جدی است. اما ارزیابی می شود که احتمال چنین حمله ای فوری نیست و اسرائیل هنوز ترجیح می دهد که در انتظار اقدامات بین المللی بماند.

این انتظار، برای انجام حمله احتمالی اسرائیل بسیار اهمیت دارد. زیرا اسرائیل نه تنها در جبهه نظامی، بلکه باید در میدان سیاسی نیز کشورهای دنیا را متقاعد سازد که این، آخرین گزینه ای بوده که برای اسرائیل باقی مانده است. همچنین کسب موافقت دولت پرزیدنت بایدن، برای انجام چنین حمله ای ضرورت بسیار دارد – گرچه مقامات اسرائیلی صریحا گفته اند که وقتی امنیت کشور به طور جدی به خطر افتد، اسرائیل با موافقت آمریکا و یا بدون آن، از امنیت و موجودیت خود دفاع خواهد کرد.