یکی از مهمترین رسالت‌های نخست وزیر جدید عراق: جلوگیری از کشاکش نظامی بین ایران و آمریکا

نخست وزیر جدید عراق، مصطفی الکاظمی، که در گذشته رئیس سازمان اطلاعات و امنیت عراق بوده، نه تنها همچنان با اعتراض های مردمی روبرو می باشد، بلکه باید با یک مشکل بزرگ دیگر نیز رویارویی کند و آن درگیری رژیم ایران با ایالات متحده است که خاک عراق را به رزمگاه خود علیه آمریکائیان مبدل ساخته است.

الکاظمی، که چند روز پیش با سفیر رژیم ایران در بغداد دیدار و گفتگو داشته، تاکید کرده که خاک کشورش نباید به صحنه درگیری جنگی بین دو کشور خارجی مبدل شود. اکنون اگر او در قدرت بماند، علاوه بر تلاشی که باید برای حل مشکلات علاج ناپذیر کشور خود مبذول دارد، شیوه جلوگیری از درگیری های بعدی نظامی و تروریستی بین عوامل وابسته به رژیم ایران و نیروهای آمریکایی مستقر در عراق است.

رژیم ایران پس از هلاکت قاسم سلیمانی در نزدیکی فرودگاه بغداد، اعلام کرد که اخراج نیروهای آمریکایی از عراق را به عنوان یک هدف استراتژیک برای خود تعیین کرده و به منظور رسیدن به این هدف، همه امکانات خویش را به کار خواهد گرفت. رژیم ایران دارای بیش از ده گروه نیابتی نظامی در عراق می باشد که می‌تواند این ماموریت را به آن ها محول کند.

حکومت ایران، نه تنها به دنبال هلاکت قاسم سلیمانی، قرارگاه آمریکایی عین الاسد در خاک عراق را هدف حمله موشکی قرار داد، بلکه در سال‌های گذشته نیز بارها به داخل عراق نیرو فرستاده و یا نقاطی را در خاک آن کشور هدف حملات موشکی قرار داده تا گروه های مخالف خود را که در عراق مستقر هستند، نابود کند.

عراق در نتیجه بحران اقتصادی و فساد مالی سران آن، از هنگام فرو افتادن رژیم صدام حسین، با بحران شدید سیاسی روبرو می‌باشد که رژیم ایران نیز حداکثر استفاده را از این وضع کرده و ده‌ها نیروی چریکی در آن کشور برپا ساخته است. ولی همین اقدام نیز خشم گروه‌هایی از مردم عراق را برانگیخته و در تظاهرات ماه‌های اخیر در بغداد و نقاط دیگر، شعارهای زیادی نیز علیه حکومت ایران شنیده شده است.

دولت مرکزی عراق، برای حفظ موجودیت خود و سروسامان بخشیدن به اوضاع کشور، به ادامه حضور نیروهای آمریکایی در آن کشور نیاز بسیار دارد. در نبود این نیروها، ممکن است عراق در نزاع و رقابت بین شیعیان و اهل تسنن و کردها کاملا تجزیه شود. ادامه ویروس کرونا نیز بر این مصیبت دامن زده و حکومت ایران می کوشد از این وضع بیشترین بهره برداری سیاسی و نظامی را انجام دهد.