“آیا به نام آزادی بیان، می توان یک ملت و مذهب و انسانیت را سیاه نمایی کرد؟” پاسخ منشه امیر در گفتگو با شهرام همایون

“اصل آزادی بیان به معنی آزادی بی پایانی نیست که هر کس هر نوع افترایی را که دلش می خواهد بر سر زبان بیاورد و ادعا کند که حق دارد دیگران را مورد اتهام های بی اساس قرار دهد و به دیگران انگ ببندد و اطلاعات دروغین ارائه کند”. آقای منشه امیر با مطرح ساختن این اصل از اصول محدودیت های آزادی بیان، در مناظره با آقای شهرام همایون در برنامه هفتگی دوشنبه ها در شبکه تلویزیونی کانال یک، توضیح داده گفت که نهادهای بین المللی محدودیت های مشخصی برای آزادی بیان تعیین کرده اند که همه رسانه ها و افراد باید خود را مقید به آن بدانند.

اعتراض آقای منشه امیر، در رابطه با یک برنامه تلویزیونی بود که روز یکشنبه و پریروز( از کانال یک پخش شد و در آن، فردی که خود را کارشناس و حتی دانشمند می خواند، یک رشته ادعاهای افترا آمیز مطرح ساخت که همه آن ها جنبه یهودی ستیزی و سیاه نمایی ملت یهود داشت.

این فرد، بدترین نوع یهودستیزی را در سخنان خود، با ارائه “واقعیات” تحریف شده و معکوس و جعلی، ارائه داد و از جمله ادعا کرد که همه سران حکومت ایران از احمدی نژاد تا خامنه ای یهودیان مخفی هستند که ماموریت آن ها ویران کردن کشور ایران است.

آقای منشه امیر در گفتگو با آقای شهرام همایون و با آوردن این نمونه از سخنان آن فرد یهود ستیز که از کانال یک پخش شد، توضیح داد که این گونه ادعاها در واقع به هدف مبرا کردن سران حکومتی است که به نام اسلام بدترین فجایع را علیه ملت ایران مرتکب شده اند و اکنون فردی با منتسب ساختن آن به قوم یهود، و این ادعا که آن ها یهودیان مخفی هستند، می کوشد بر جنایاتی که این افراد به نام اسلام مرتکب شده اند، معاف دارد و ادعا کند که تمام مصیبت هایی که امروز بر سر ملت ایران وارد می آید “کار جهودان” است و سران حکومت در آن تقصیری ندارند.

آقای شهرام همایون در این مناظره بارها تاکید کرد که باید آزادی بیان رعایت شود و مردم خودشان قضاوت خواهند کرد که کدام مطلب درست و کدام نادرست است. ولی آقای منشه امیر تاکید کرد که یک فرد عادی فاقد آن تخصص و آگاهی است که بداند تا چه حد این سخنان درست است و با واقعیات وفق می دهد.

آقای همایون پیشنهاد کرد یک هیات داوری برپا شود و در این مورد قضاوت کند. ولی آقای امیر برای بار دیگر توضیح داد که اصل آزادی بیان قوانین و محدودیت هایی دارد که در منشور نهادهای حقوق بشر دنیا مورد تاکید قرار گرفته و از جمله آن که مطالبی ضد یک قوم، یک فرهنگ و یک نژاد و طایفه و همچنین وارد آوردن افترای دینی و در کنار آن، هرگونه مطلبی که باعث جنگ و خونریزی شود مردود است و آزادی بیان محسوب نمی شود.

نسخه کامل این گفتگو در اختیار کاربران قرار دارد.