ارزیابی: سخنان رئیسی در همایش سازمان همکاری شانگهای، “قالبی” و پر از تضاد در مقایسه با رفتارهای رژیم بود

سخنرانی آخوند ابراهیم رئیسی در نشست هشتگانه کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای، محتوی یک رشته شعارهای قالبی در مورد آزادی و رعایت حقوق بشر و مبارزه با تروریسم و مطالبی شبیه آن بود که می کوشید چهره ای مسالمت جو از یک رژیم فتنه گر ارائه دهد و حکومت کنونی ایران را یک نظام عادل و حق طلب و آماده همزیستی و مسالمت جلوه دهد.

با آن که این سخنرانی، بی تردید توسط دیگران برای رئیسی نگاشته شده بود، ولی به صورت درهم تنظیم گردیده و دارای مطالب تکراری بود و رئیسی نیز در خواندن این متن، تجربه کافی نداشت و چند بار دچار اشتباه شد.

رئیسی در آغاز سخنان خود گفت که از هنگام به دست گرفتن ریاست جمهوری کوشیده است اقتصاد ایران را بر اساس چند سویه گرایی بنا نهد و در سازمان های منطقه ای حضور داشته باشد. اشاره رئیسی به این بود که از هنگام برپایی سازمان همکاری های شانگهای تا امسال، کشورهای آن حاضر نبودند رژیم ایران را به عضویت بپذیرند. رژیم ایران که در کمتر سازمان بین المللی توانسته عضویت موثر یابد، برای پیوستن به شانگهای تلاش گسترده ای کرده بود که اکنون به نتیجه می رسد.

رئیسی گفت که ایران از نظر موقعیت استراتژیک خود، می تواند مسیر بسیار مناسبی برای داد و ستد کالا بین کشورها باشد. او گفت که ایران می تواند کشورهای شمالی خود را به سواحل جنوبی خلیج فارس بکشاند. ولی آگاهان می گویند که زیربنای ساختاری ایران برای رسیدن به چنین هدفی مناسب نیست و حکومت اسلامی ایران نمی تواند این نیاز کشورهای آسیایی برای داد و ستد با غرب را برآورده سازد.

او گفت که جامعه بین المللی به ایجاد هماهنگی و هارمونی بین کشورها نیاز دارد. ولی آن چه که “سلطه گرایی” صلح و آرامش جهانی را تهدید می کند.

بی تردید، کنایه او به ایالات متحده بود، و این در حالی که رژیم ایران هم اکنون در چهار کشور منطقه فعالیت های نظامی و جنگی و سلطه طلبی دارد و می کوشد رژیم های کشورها را براندازد و ده ها گروه مزدور و نیابتی را در منطقه به وجود آورده است.

حکومت ایران که اسرائیل را به نابودی تهدید می کند و قصد برانداختن رژیم در چندین کشور عربی را دارد، به گفته رئیسی در تلاش تفاهم و همکاری و حفظ ثبات است.

او گفت که رژیم ایران حاضر است در تکمیل آن چه که “جاده ابریشم” و یا به گفتۀ او “کمربند راه” نامیده می شود سهم مهمی ایفا کند. رژیم ایران در هشت سال اخیر بارها و بارها این تقاضا را مطرح ساخته، ولی دولت چین و کشورهای آسیای میانه همیشه این پیشنهاد را رد کرده اند و همچنین هیچ بخشی از “جاده ابریشم” از خاک ایران نمی گذرد.

رئیسی ادعا کرد که سیاست خارجی رژیم ایران همیشه بر پایه چندجانبه گرایی و عدالت و همکاری بوده است – و این در حالی که رژیم ایران همیشه با حمایت از گروه های مزدور نیابیت، همیشه کوشیده است در منطقه آشوب برپا سازد

او در این فرصت، تحریم های اقتصادی ایالات متحده علیه رژیم را “تروریسم” خواند و آن را نمونه دیگری از “تروریسم” دانست و گفت که این تحریم ها فقط به زیان رژیم ایران نیست بلکه به بسیاری دیگر از کشورها نیز مربوط می شود و از این رو ضروری است که سازمان همکاری شانگهای به مبارزه با آن بپردازد.