روح الله خمینی، ۴۲ سال پیش، هنگامی که قدرت را در ایران به دست گرفت، دستور داد شماری از افراد به هر اتهامی که باشد، از چوبه دار در ملاءعام آویزان شوند تا مردم ببینند و دچار هراس شوند و به فکر اقدام علیه رژیم نیافتند. اکنون، این همان شیوه ای است که طالبان در افغانستان ادامه می دهند و نخستین نشانه های آن، به دار کشیدن چهار نفر در شهر هرات در چهار راه پر رفت و آمد بود تا مردم ببینند، و جرات مخالفت با حکومت طالبان را نداشته باشند.
اتهام علیه این چهار تن، “آدم ربایی” بود. ولی هیچ اطمینانی وجود ندارد که این ادعا درست باشد. زیرا هیچ خبری از محاکمه این افراد انتشار نیافته بود و همچنین بعید است که در شرایط کنونی افغانستان که همه به نان شب محتاج هستند، کسی باور دارد که بتواند از دیگران کلاشی کند.
آن چه بر زشتی و قساوت قلب طالبان می افزاید، این واقعیت است که آن چهار فرد نگون بخت، ابتدا تیرباران شدند و سپس جسد آن ها را در خیابان ها گرداندند و تنها پس از آن بود که از جرثقیل ها در نقاط پر رفت و آمد آویزان کردند تا مردم را بترسانند.
مسلما شمای از عابران این چهار راه ها کودکان خردسال و افرادی هستند که دیدن جسدی که در هوا آویخته شده، به آن ها ضربه روحی وارد می آورد.
طالبان همچنین اعلام کرده اند که بزودی آن چه که آنان مجازات اسلامی نامند، یعنی قطع پا و یا بریدن انگشتان دست و یا بیرون آوردن چشم محکومین از حدقه، از سر گرفته خواهد شد – با این تفاوت که برخلاف گذشته، در برابر چشم مردمان صورت نخواهد گرفت.
دولت ایالات متحده به این رفتار ناانسانی به شدت اعتراض کرده است. همچنین کشورهای اروپایی اعلام کرده اند که اگر طالبان به این رفتار وحشیانه ادامه دهند، از کمک مالی و شناسایی رسمی برخوردار نخواهند شد. دبیرکل سازمان ملل نیز در این زمینه هشدار داده است. ولی بسیار بعید است که حکومت طالبان به این خواسته بین المللی کوچکترین اعتنایی بکند.
در روزهای اخیر جزئیات بیشتری از سرکوبگری نظام طالبان علیه زنان انتشار می یابد و برخی از آنان گفته اند که افراد طالبان با شلاق و یا چوبدست در خیابان ها کمین کرده اند تا زنانی را که پوشش آن ها کاملا طبق خواسته طالبان نیست هدف ضربات مجازات قرار دهند. زنان بسیاری گفته اند که روزهای طولانی خود را در خانه زندانی کرده اند، زیرا بیم دارند که در صورت رفتن به خیابان، مورد تهاجم و تعرض افراد طالبان قرار گیرند.
سخنگویان طالبان، پیش از آن که قدرت را دوباره قبضه کنند، بارها در رسانه های همگانی وعده داده اند که به حقوق زنان آسیب نخواهند رساند. ولی حتی در آن زمان تاکید کردند که این وعده بر حسب شریعت اسلامی است.
در روزهای اخیر از ادامه مقاومت در پنجشیر خبر تازه ای نرسیده و همچنین، تظاهرات خیابانی زنان به خاموشی گرایید و تسلط طالبان بیشتر شده و انتظار می رود که دیکتاتوری کامل بر سراسر آن کشور حکمفرما گردد.
