پیروزی یک بانو در انتخابات و رقابت حزبی در بریتانیا و پیروزی او برای رسیدن به مقام نخست وزیری در رسانه‌های جهانی و همچنین محافل سیاسی جهان بازتاب گسترده‌ای داشت. بار دیگر بانویی توانست در مبارزه و پیکار با رقیب مرد خود در یک صحنه سیاسی بسیار دشوار همانند بریتانیا به پیروزی برسد. گرچه خبر درگذشت ملکه بریتانیا این گزارش را در تحت الشعاع قرار داد و آن را کمرنگ ساخت و حتی تا حدودی به دست فراموشی سپرد اما از اهمیت این خبر نمی توان غافل بود.
به ویژه برای ما ایرانیان…
و به ویژه هنگامی که میشنویم حکومت اسلامی برای سرکوب زنان ایران و برای عقب تر راندن آنها به حیله‌های بیشتری متوسل شده و دستورات تازه‌ای صادر کرده است.
در جهان زنان پیش می روند و در حکومت اسلامی ایران می کوشند آنها را تا آنجا که ممکن است پس برانند.
آنان از قدرت زنان و از ایستادگی و پایمردی آنها نگران و ناراحت هستند و نمی‌خواهند زن وارد صحنه سیاست شود.
آنها می‌دانند که در مبارزات ملی ایران زنان چه نقش برجسته ای را ایفا کرده و همچنان ایفا میکنند.
در بریتانیا بانویی با رقابت با یکی از سیاستمداران کهنه کار و محبوب بریتانیا توانست در انتخابات درون حزبی محافظه‌کاران بیشترین آرا را به دست آورد و ملکه بریتانیا پیش از آنکه چشم از این جهان فرو بندد او را رسماً به نخست وزیری انتخاب کرد و در واقع منصوب کرد.
گفتیم که این رویداد در رسانه های بین المللی و محافل سیاسی جهان بازتاب گسترده‌ای داشت.
بسیار طبیعی است زیرا بار دیگر یک بانو و آن هم یک بانوی که در صحنه سیاسی بریتانیا و جهان چندان شناخته شده نبود توانست به مقام نخست وزیری یکی از مهمترین کشورهای جهان برسد بریتانیای کبیر… البته امروز دیگر کبیر نیست اما بریتانیایی که در جهان سیاست و در کشورهای اروپایی و در صحنه مبارزه بین المللی جایگاه ویژه‌ای دارد و از این پس یک بانو آنجا را اداره خواهد کرد.
البته خبر درگذشت ملکه بریتانیا گزارش بسیار مهمی بود که در سراسر جهان بازتاب بسیار گسترده‌ای داشت اما این خبر موفقیت یک بانو را برای رسیدن به مقام نخست وزیری یکی از مهمترین کشورهای جهان تحت الشعاع نباید قرار دهد.
این سومین بانویی است که در یک قرن اخیر در لندن به مقام نخست وزیری می رسد و بانو های پیشین توانستند قدرت فرماندهی و مدیریت خود را به اثبات برسانند و اکنون خانم لیس تراست باید نشان دهد که از قدرت و توانایی و کفایت لازم برخوردار است که بریتانیا را در این دوران بحرانی هدایت و مدیریت کند.
گفتیم که خبر پیروزی یک بانو در رقابت نخست وزیری بریتانیا بازتاب گسترده‌ای در سراسر جهان داشت بسیار طبیعی است زیرا اکنون چندین دهه است که زنان جهان با تلاش بسیار می کوشند که مقام شایسته خود را در همه زمینه های زندگی اجتماعی و سیاسی و اقتصادی و غیره به اثبات برسانند.
لیاقت زن کمتر از لیاقت مرد نیست و آنها می‌خواهند این واقعیت را عملاً نشان دهند.
اما در حکومت ایران گفتیم که یک روند پس رفت آغاز شده است و در واقع چندین هفته و ماه است که حکومت می کوشد سرکوب زنان را با شدت بیشتری دنبال کند.
تجربه دهه های اخیر نشان داده که هر اندازه اوضاع کشور در ایران وخیم تر می‌شود زنان با مقاومت و ایستادگی بیشتری می کوشند که اعتراض های مردم ایران را بیان کنند.
مبارزه زنان برای برداشتن روسری که هزینه بسیار سنگینی داشت و ما اکنون بانوانی را می بینیم که به اتهام و یا به جرم برداشتن چادر از سر و چارقد از سر به دوره های طولانی زندان محکوم شده اند و در سیاه چالهای رژیم به سر می‌برند و مورد تحقیر و شکنجه قرار می گیرند چرا برای اینکه گفته بودند که ما روسری نمی خواهیم و حکومت به توسری اکتفا نکرده و نمی کند بلکه همه امکانات خود را به کار گرفته که بتواند شخصیت این زنان و زنان دیگر را خورد کند و می خواهد به مردمان ایران و به ویژه زنان هشدار دهد که اگر بخواهید به مبارزه ادامه دهید سرنوشت تلخی در انتظار شما خواهد بود و ما می بینیم که حکومت در هفتهها و ماه های اخیر میکوشد که هر اندازه که می‌تواند زنان را از کار و زندگی و حضور در صحنه اجتماعی و سیاسی دور سازد.
زنان برای رژیم ایران یک خطر هستند این خطر را باید سرکوب کرد وگرنه ممکن است که فردا دیر باشد.
چادر و روسری در واقع یک نماد است برای آن که زنان را از دیگران و از انسانها در اجتماع ایران جدا سازند.
آنها را انگشت نما کنند و آنها را از فعالیت باز دارند و نگذارند که آنها در تعداد گسترده در ادارات دولتی استخدام شوند و نگذارند که آنها در زمینه های اقتصادی و اجتماعی و آموزشی و فرهنگی و هنری ایران فعال باشند البته هنرمندان را نیز سرکوب میکنند اما سرکوب زنان نیز موجب جلوگیری از ورود آنها و یا حضور آنها در صحنه های هنری می باشد.
و این روند در زمانی دنبال می‌شود که گفتیم در بریتانیا یک بانو به مقام نخست وزیری می‌رسد آن هم در یک رقابت آزاد و در یک رقابت دشوار در برابر یک سیاستمدار کهنه‌کار…
یک بانو قدرت نشان می‌دهد و قاطعیت نشان می‌دهد و لیاقت نشان می‌دهد و از جانب رای دهندگان به مقام نخست می‌رسد و ملکه بریتانیا پیش از آنکه درگذرد فرمان انتصاب او را صادر می‌کند. آنچه باعث تاسف و تاثر بسیار است در مورد حقوق زنان در ایران این است که در کشورهای محافظه‌کار و سنتی اسلامی زنان به تدریج و گام به گام آزادی های خود را باز می یابند.
عربستان سعودی یکی از محافظه کار ترین کشورهای اسلامی بوده و هست اما در آنجا کمی آزادی ها به زنان اعطا گردید و می توانند رانندگی کنند و می توانند در برخی امور دخالت داشته باشند و بی‌تردید در سالهای آینده ما شاهد آزادی‌های بیشتر زنان در عربستان و نقش مهم تر آنها در زندگی سیاسی اجتماعی و اقتصادی آن سرزمین خواهیم بود.
اکنون سالیان دراز است که سر سراسر جهان سازمان های زنان با قدرت و پشتکار و قاطعیت می کوشند که حقوق پایمال شده زنان را بازیابند و به آنها تساوی حقوق در همه زمینه ها اعطا شود.
در اسرائیل نیز مرتبا کوشیده می‌شود که هرگونه تبعیضی که هنوز علیه زنان وجود دارد برطرف گردد و زنان بتوانند در همه امور کشور دخالت کنند.
اگر در برخی کشورهای اروپایی وزارت دفاع را به یک بانو می سپارند چرا در اسرائیل چنین نباشد؟
البته پاسخی نیز برای این پرسش وجود دارد و آن اینکه وزیر دفاع باید فردی باشد که از تجربه نظامی برخوردار باشد.
زنان در ارتش اسرائیل خدمت می کنند اما هنوز به همه مقام ها و مناسب نمی رسند و آن تجربه کافی را مانند مردان ندارند اما امید می‌رود به زودی آن را به دست آورند و همچنین در صحنه سیاسی اسرائیل می بینیم که شمار شخصیت‌های سیاسی زن کمتر از مردان است و این به ویژه در کنست- پارلمان اسرائیل دیده می‌شود اما مقایسه با سال های پیشین نشان می‌دهد که در هر انتخابات بیشتر تعداد بانوانی که در کنست وارد می شوند از دفعات گذشته بالاتر رفته است.
در اسرائیل تلاش صادقانه به عمل می آید که زنان در همه زمینه ها به تساوی حقوق برسند و اهمیت زن در اقتصاد و اجتماع در هیچ جامعه ای قابل انکار نیست.
حدوداً گاهی بیشتر از نصف جمعیت دنیا را و نصف جمعیت هر کشور را تشکیل می دهند.
چرا این نیروی بزرگ کار و چرا این قدرت عظیم باید عاطل و بیکار بماند آنها نیز می‌توانند در پیشبرد کشور در بالابردن سطح معیشت و زندگی نقش موثر داشته باشند.
زنان نشان داده‌اند که تقریباً در همه زمینه ها هیچ دست کمی از مردان ندارند و چرا آنها را باید مورد تبعیض قرار داد و چرا از جامعه دور سازند و چرا به آنها اجازه ندهند که در فعالیت های اقتصادی و اجتماعی و صنعتی و تکنولوژی و غیره قدرت و توانایی خود را نشان دهند؟
زن دست کمی از مرد ندارد فقط به او به امکان بدهید…
در حکومت اسلامی ایران تبعیضی که علیه زنان وجود دارد در واقع معیشت و زندگی مردان را نیز دشوار می سازد زیرا وقتی که زن در تولید و در کار و در بهره وری سهیم نیست یا سهم ناچیزی دارد جامعه عقب می ماند و اقتصاد کشور پیشرفت لازم را نمی کند و زندگی پایین می آید و سطح زندگی پایین می آید و بنابراین مردان جامعه نیز آسیب می بینند.
انتظار می‌رفت که مردان در ایران در این مبارزه ای که زنان آغاز کردند نقش موثرتری ایفا کنند.
مردان زنان را در این پیکار تنها نگذارند و با آنها هم صدا و هم نوا شوند و نگذارند که حکومت با توسل به ادعاهای دینی و اخلاقی زن را به کلی کنار بگذارد و نقشه آنها آن است که زنان را حتی از کار در ادارات دولتی دور سازند می گویند که آنها زودتر می توانند به خانه بروند و میگویند که برخی کارها را زنها از خانه می توانند انجام دهند و می گویند که وظیفه زن آشپزی و بچه داری و تامین رضایت شوهر خویش است و جامعه به ادعاهای آنها به زن و تولیدات او نیازی ندارد و به این ترتیب آنها می‌آیند و در قرن بیست و یکم زنان را یعنی نیمی از قدرت جامعه جهانی را عاطل و باطل می سازند و می‌کوشند که او را از گردونه خارج سازند و این اقتصاد کشور را نیز فلج می کند.
در اسرائیل نیز گروه های مذهبی و دینی وجود دارند. یهودیان اولترا ارتودوکس هستند که میگویند زن حق بیرون رفتن از خانه را ندارد و زن نباید در بیرون از خانه کار کند. وظیفه زن بچه داری و حفظ خانه و تامین نیازهای همسرش است این را برخی از گروه‌ها البته گروه محدودی از یهودیان ارتدوکس می گویند همچنین اعراب اسرائیل آنها نیز سنت شان می گوید که به زن نباید آزادی و تساوی حقوق داد.
زن باید در خانه بماند…
و اکنون دولت اسرائیل می آید و می گوید بسیار خوب ما به اعتقادات دینی و سنتی و معنوی و اخلاقی شما احترام می گذاریم زن در خانه بماند اما به زن در خانه میتوان حرفه ای را یاد داد به ویژه در امور تکنولوژی و دیجیتال که از خانه خود کار کند و تولید کند و نقش داشته باشد و درآمد داشته باشد و در همان حال بچه داری هم بکند و شوهر داری هم بکند.
اما اگر حتی در خانه بتواند کار کند و تولید کند به اقتصاد جامعه کمک کرده است و این برنامه در اسرائیل هر سال بیش از سال پیش موفق می شود.
اکنون ما می بینیم که برخی از زنان اولترا ارتودوکس اسرائیل و گروه زیادی از زنان عرب و مسلمان وارد محیط کار و بازار کار میشوند و دولت برای این کار میلیاردها دلار بودجه اختصاص داده است.
اما در حکومت اسلامی ایران که همه چیز را به عقب می‌رانند می‌بینیم که می‌کوشند نقش زنان در اقتصاد و بازرگانی و جامعه و غیره روز به روز کمرنگ تر و محدود تر شود و در بریتانیا برای بار سوم در تاریخ این کشور یک بانو می آید و نخست وزیری را به دست می‌گیرد.
البته این بانو تنها نیست و بانوان بسیاری در دهه های اخیر به نخست وزیری رسیده و می رسند و به پستهای حتی مقام وزارت دفاع می‌رسند.
بریتانیا تنها نیست و خانم آنگلا مرکل فراموش نخواهد شد و همچنین ایندیرا گاندی و بسیاری از زنان دیگری که در کشورهای مختلف جهان نخست وزیر بودند و اکنون رژیم ایران ادعا کرده و می‌گوید که بله ما انکار نمی‌کنیم که زن مهم است اما در باور دینی و اخلاق سنتی ما زن جایگاهی ندارد و زن نباید به مقام های مهم برسد.
البته وارد مجلس کردند برخی زنان را اما هرگز به آنها اجازه ندادند که نقش برجسته‌ای داشته باشند و هرگاه زنی آمده و خواسته است که راه مستقل خود را در پیش گیرد او را سرکوب کردند.
چنین واقعیت تلخی جامعه را به عقب می راند…
اقتصاد کشور را دچار زیان های سنگین می سازد…
جامعه عقب مانده می شود و از کاروان تمدن جهانی دور و دورتر می گردد…
این را حکومت ایران می خواهد با قاطعیت بیشتر اجرا کند.
اما می‌بینیم که زنان در ایران تسلیم این وزن نمی شوند آنها می‌خواهند حقوق حقه خود را به دست آورند.
آنها به دنیا نگاه میکنند و می‌بینند که در بسیاری از کشورهای جهان عملاً نشان داده شده که زنان تقریباً لیاقت انجام همه کارها را دارند چرا در ایران چنین نباشد و ما می‌بینیم امروز بسیاری از زندان های حکومت اسلامی از زنان پر است.
زنانی که مبارزه می کنند و زنانی که حاضر نبوده و نیستند که تسلیم دستورات و سرکوبگری های یک رژیم غاصب شوند.
از آنها حمایت کنید…
زنان را دوست بدارید…
پشتیبان آنها باشید و آنها عضوی از جامعه هستند و هر اندازه که زن در زندگی اجتماعی و اقتصادی و بازرگانی و هنری و هر رشته دیگر ترقی کند این به سود مردان نیز هست و به سود جامعه و به سود کشور خواهد بود.
بیایید و حمایت خود را از زنان پیکارگر ایران بیش و بیشتر کنید…
اورشلیم؛شنبه ۱۹ شهریور ۱۴۰۱–۱۰ سپتامبر ۲۰۲۲
