این روزها سران حکومت خاک بر سر می پاشند و از خود می‌پرسند این چه غلطی بود که کردیم و چرا با زنان ایران در افتادیم و چرا مقررات حجاب را اینگونه سختگیرانه کردند که همه را به خشم در آوردند و چگونه شد که یک دختر ۲۲ ساله را که هرگز فعالیت سیاسی نداشته و مخالفتی با رژیم ابراز نکرده این چنین بی رحمانه کشتند با این ادعا که حجاب او حجاب نبوده است. آنها از خود می‌پرسند که امروز چه باید بکنند و چگونه می توانند این غوغا را پایان دهند و مردم را به خانه‌های خود بازگردانند و آرامش ظاهری دوباره برقرار شود تا سران حکومت بتواند به قدرت ادامه دهند و بدزدند و هزینه کنند و پول ملت ایران را به هدر بدهند.
دست بر دست می کوبند و از خود می‌پرسند که چگونه می توانند این غائله را پایان دهند و پاسخی به آن ندارند.
تصور می کردند که اگر مقررات حجاب را سخت تر کنند و زنان را زیر فشار بیشتر قرار دهند آنانی که به تصور رژیم دیوار کوتاه محسوب می شوند آنگاه ترس و وحشت بیشتری را در میان مردمان در ایران به وجود خواهند آورد و دیگر کسی جرات و جسارت اعتراض به وضع موجود را نخواهد داشت و یا اگر هم خواهد داشت بسیار کم و ضعیف و جزئی خواهد بود.
این تصور این نابخردان بود و آنها نمی دانستند که زن چه قدرت بزرگی دارد و چگونه می تواند مقاومت کند و چگونه گستاخی و جسارت نشان دهد…
دست کم می‌توانستند به زنان افغانستان بنگرند در آن کشور عقب مانده و ببینند که زنان افغان چه مبارزه قاطعانه ای را علیه رژیم آغاز کردند و هم اکنون ادامه می دهند و چگونه زنان افغان در سراسر جهان پیام مردم مهنت زده خود را به گوش دنیا می رسانند.
این را هم مشاهده نکرده بودند و ابراهیم رئیسی که تصور می کرد که به آسانی خواهد توانست که ایران را به دوران عصر حجر بازگرداند و تصور کرده بود که اگر سه هزار یا بیشتر جوانان برومند ایرانی را بکشد آتش مخالفت و اعتراض خاموش خواهد شد…
اکنون باید از خود بپرسد که چه سودی داشت که دستور داد از این پس زنان در ادارات و یا در هر مکان اجتماعی دیگر باید سختگیرانه تر حجاب را بپوشند و بیشتر از فعالیت اجتماعی محروم گردند و کنار بروند و اکنون می‌بینیم که دنیا در کنار مردم ایران ایستاده است…
می‌بینیم که سیاستمداران دنیا و اندیشمندان و دانشمندان و نویسندگان و شاعران و هنرپیشگان و همه ردیف ها می آیند و حمایت خود را از مردم ایران به ویژه از زنان شیردل اعلام می کنند…
و ما میشنویم و گاهی هم به چشم می بینیم در فیلم های کوتاهی که از ایران به خارج می رسد که چگونه ماموران امنیتی حکومت سرکوبگران سپاه پاسداران و بسیج خسته شده‌اند و برخی از آنها خود را به تمارض می‌زنند و به بهانه اینکه بیمار هستند از حضور در انجام وظیفه سرپیچی می کنند…
این را ما به چشم می بینیم و آگاهی داریم و بی جهت نیست که حکومت برای آنکه بر تعداد نیروهای سرکوبگر خود بیفزاید و جای نیروهای خالی را پر کند آمده است و بسیج دانشجویی و بسیج دانش آموزی را به کار گرفته است…
همین حکومتی که در دوران هشت ساله جنگ با عراق آمد و دانش آموزان دبیرستانی ایرانی را به جبهه جنگ فرستاد بی آن که تعلیم نظامی کافی دیده باشند آنها را به جبهه جنگ فرستاد بی آنکه تعلیم نظامی دیده باشند آنها را به جبهه فرستاد تا شهید شوند در برابر سربازان عراقی ظاهراً مقاومت کنند و چه جنایاتی این حکومت کودکش به راه انداخت…
و اکنون همین نوجوانان را وارد معرکه کردند که ایرانیان را سرکوب کنند و زنان را از ادامه فعالیت بترسانند و مردان به ویژه نسل جوان ایران را از ادامه اعتراض‌ها منع کنند ولی این تلاش هم بیهوده است امروز دانش‌آموزان دانشجویان و دانش‌آموزان در سراسر ایران در ابعاد گسترده تر به میدان آمدند و تظاهراتی که برای امروز شنبه در برابر دانشگاه‌ها اعلام شده بود و همچنین اقدامات اعتراضی دیگری که نقش دانشجو را در این مبارزه پررنگ تر می کند نشان می دهد که نیروی جدیدی با قدرت تمام و با تجربه بسیار وارد میدان شده است.
همیشه گفته بودیم و می‌گوییم که حکومت نمی تواند در همه شهرها و آبادی‌ها و شهرستانها با مردم معترض و به پا خاسته مبارزه کند نمی‌تواند این قدرت را ندارد و همیشه گفته بودیم که اگر اقدامات اعتراضی همزمان در همه نقاط ایران آغاز شود رژیم توان رویارویی با آن را ندارد و امروز می‌بینیم که مردم ایران به جای آنکه در گروه‌های کثیر وارد مبارزه شوند با گروه های چند نفره و گاهی کمتر از ۲۰ نفر در نقطه ای گرد می‌آیند و به شعار دادن می‌پردازند و اعتراض خود را بیان میکنند و این اقدامات اعتراضی در چندین و چند نقطه هر شهر همزمان برگزار می‌شود و حکومت آن تعداد نیروی لازم را ندارد که در همه این نقاط حاضر باشد و بتوانند تظاهرکنندگان را سرکوب و پراکنده سازند. می‌بینیم که حتی دبیرکل سازمان ملل زبان به انتقاد و به نکوهش از رژیم می گشاید و می‌گوید این جنایات حکومت ایران باید مورد تحقیق و تعقیب قرار گیرد که چگونه ممکن است که مهسا را بکشند بی آن که گناهی مرتکب شده باشد طرفداری ملتهای جهان از ملت ایران یک گنجینه بزرگ است که نباید آن را از دست داد.
میبنیم که سران بسیاری از کشورها و سیاستمداران و نماینده‌های پارلمان ها هر روز صدای اعتراض خود به طرفداری از ملت ایران را بلندتر می کنند اما فراموش نکنیم عوامل اصلی که می‌توانند این خیزش مردمی را به نتیجه برساند خود مردم ایران هستند…
آنها هستند که این بار سنگین را باید همچنان به دوش بکشند…
ابراز همدردی و طرفداری از سوی کشورهای دیگر و حتی از طرف ایرانیان برون مرزی که با دلبستگی بسیار در این مبارزه با برادران و خواهران خود در داخل کشور همراهی و همگامی میکنند نمی تواند رژیم را برای همیشه براندازد می تواند آن را تضعیف کند و می تواند به مردم ایران دلگرمی بدهد اما آنهایی که این بار سنگین را باید به دوش بکشند خود مردم داخل ایران هستند و آنها این کار را امروز می کنند و می بینیم که حدود دو هفته است که عملیات اعتراضی ادامه دارد…
شاید گسترده‌تر نشده است اما باید کوشش کرد که خاموش هم نشود اگر ادامه یابد ملت ایران بلاخره پیروز خواهد شد و اگر فروکش کند یک فرصت طلایی از دست خواهد رفت…
ما می‌دانیم و همگان می دانند که این رژیم برای آنکه در قدرت بماند از هیچ جنایتی فروگذار نمی‌کند اما اگر این کشتارها گسترده شود لحظه ای خواهد رسید که آن بسیجی و آن سپاهی و آن فرد نیروی سرکوبگر طاقتشان تاق خواهد شد و از خدمت کنار خواهند گرفت و شاید هم به مردم ایران بپیوندند چنین چیزی بسیار احتمال دارد که پیش آید زیرا آنچه که در ایران می‌گذرد و محنتی که ایرانیان با آن روبرو هستند در مورد همه آحاد کشور و از جمله سپاهی و بسیجی لباس شخصی و نیروهای انتظامی و دیگران یکسان است. آنها هم رنج می‌کشند و آنها هم از این وضعیت دشوار متحمل زیان میشوند و زندگی خوشی ندارند.
بنابراین نباید آنها از حکومت جانبداری کنند و به سرکوب مردم ادامه دهد روزی خواهد رسید که آنها هم اسلحه خود را کنار خواهند گذاشت.
ما می بینیم که بدون یک رهبری منسجم مردم ایران همچنان به مبارزه و اعتراض ادامه می‌دهند.
حکومت به انواع حیله ها دست زده و امکانات دیجیتال را از مردم ایران سلب کند اما همچنان فیلم ها به خارج از کشور فرستاده می‌شود و اگر فیلم نباشد پیام صوتی به خارج می رسد و در رسانه های ایرانی و فارسی زبان انتشار می‌یابد و نه فقط رسانه‌های فارسی‌زبان بلکه حتی روزنامه های فرانسوی می آیند و تیتر خود را به زبان فارسی می نویسند تا با مردم ایران همدلی کرده باشند و در غم آنها شریک باشند و اعلام کنند که ما هم به حمایت از شما ادامه می خواهیم داد.
سخنان دبیرکل سازمان ملل که می گوید باید یک دادگاه بین المللی تحقیق بر پا شود که چگونه مهسا را کشتند می‌تواند بسیار معنی دار باشد.
شمار زیادی از سناتورها و نمایندگان کنگره آمریکا نیز خواهان امر مشابهی هستند و برخی از آنها به صراحت می گویند که حکومت ایران در حال فروپاشی است و دولت آقای بایدن باید به فکر فردا باشید…
درست است که هنوز امکانات فنی و دیجیتال به حدی نرسیده که بتوانند اینترنت قطع نشدنی در اختیار مردم ایران قرار دهند…
درست است این کار مدت زمانی به درازا خواهد کشید اما بدون آن نیز می‌بینیم که و بدون رهبری می‌بینیم که چگونه مردم ایران به تظاهرات ادامه می‌دهند نقطه به نقطه در بخش های مختلف کشور حاضر می شوند و شعار می دهند و خواهان برافتادن رژیم هستند مسلما حکومت و سپاه پاسداران و بسیج و دیگر نیروهای سرکوبگر موفق نخواهند شد همه این اعتراض‌ها را سرکوب کنند.
مردم ایران دیگر فقط خواهان برافتادن حجاب و یا افزایش دستمزدها و یا بازگردان پول ها به مالباختگان نیستند آنها بر افتادن حکومت را می‌طلبند و حتی رژیم اگر زینبیون و فاطمیون و حشد الشعبی و نیروهای سرکوبگر و مزدور دیگر را وارد صحنه کند باز هم نخواهد توانست حریف ملت ایران شود اما احتمال فروپاشی رژیم بستگی به آن دارد که مردم با شیوه ها و تاکتیک های مختلف بتوانند این آتش انقلاب و اعتراض را همچنان شعله ور نگاه دارند افزایش نافرمانی مدنی می تواند نتیجه بسیار خوبی داشته باشد…
اگر مردم دست از کار بکشند و اگر کارگران پالایشگاه ها اعتصاب کنند و اگر دانشجویان سر کلاس حاضر نشوند و اگر آموزگاران و دبیران به دبیرستان نروند و درس ندهند و کلاس ها را تعطیل کنند و اگر رانندگان و اگر فوتبالیست ها حاضر نشوند به میدان بروند و اگر هر فردی در جامعه از انجام اقداماتی خودداری ورزد که ممکن است باعث تقویت رژیم شود آنگاه فروپاشی این حکومت حتمی خواهد بود.
مردم ایران احساس می کنند که به خط آخر نزدیک شده‌اند…
رژیم نخواهد توانست بهتر شود…
حکومت نمی تواند مشکلات خود را حل کند…
بی‌کفایتی جبران پذیر نیست و این حکومت به بن بست رسیده است و در جا متوقف شده است و ملت ایران باید بکوشد که آن را براندازد تا از این مصیبت آزاد شود و بتواند به جامعه بین‌المللی بازگردد و ملت ایران بتواند عزت و افتخارات گذشته را باز یابد و به کاروان تمدن جهان بپیوندد و رفاه و امنیت برای خود تامین کند و از دست اندازی به حقوق کشورهای همسایه خودداری ورزد و نه فقط خودداری ورزد بلکه با آنها همیاری و همکاری کند که بتوان زندگی بهتری برای همه مردم منطقه به وجود آورد و اگر این شرایط تامین شود آنگاه جامعه بین‌المللی ملت ایران و کشور ایران را به آغوش خود خواهد پذیرفت و آنگاه تحریم‌ها متوقف خواهد شد و نه فقط تحریم‌ها متوقف خواهد شد بلکه همکاری‌های سازنده‌ای بین ایران و ملت های دیگر آغاز خواهد گردید و این به سود ملت ایران است و به سود کشورهای منطقه است و به سود امنیت دنیا خواهد بود.
علی خامنه‌ای و همه طرفداران و پیروان و مزدوران او تصور میکنند که هر اندازه دشمنی با دنیا را افزایش دهند به هدف خود که همانا خواب و خیال تسلط بر جهان اسلام و منطقه خاورمیانه است خواهند رسید.
اما آنها سخت اشتباه کرده و اشتباه میکنند و هنوز از کرده خود پشیمان نشدند و هنوز تصور میکنند که در چنین حال و هوایی بتوانند آرزوهای خیالی و رویای خود را عملی سازند.
چهل سال تلاش کردند و همه جا دماغشان به سنگ خورد و هیچ نتیجه ای به دست نیاوردند و ۴۳ سال از آنچه انقلاب است می نامند گذشته است و دست کم دو نسل تازه در ایران به دنیا آمده است که گذشته را ندیده اما امروز ملتهای جهان را می بینند و آگاهی های بسیار دارند و می‌دانند که ملتی به رفاه و امنیت و سعادت و نیکبختی خواهد رسید که عملیات فتنه گرانه از قبیل آنچه را که حکومت ایران انجام می دهد کنار بگذارند و آنگاه وارد جامعه بشری خواهند شد و همگان با آن همکاری خواهند کرد و سود این همکاری هم برای ملت ایران و هم برای ملتهای جهان خواهد بود.
دو نسل پس از انقلاب در ایران این واقعیت‌ها را به خوبی می‌دانند و آنها هستند که اکنون در خط مقدم این مبارزه قرار دارند همراه با زنان و همراه با آنهایی که حجاب را مانع پیشرفت زنان می دانند و حکومت در حال حاضر نمی تواند از خواسته ها و دستورات خود عقب‌نشینی کند و نمی‌تواند مقررات حجاب را باطل سازد زیرا اگر چنین کند در واقع عقب نشینی کرده و یک گام عقب نشینی حکومت باعث تحریک و تشویق ملت ایران خواهد شد و آنگاه است که ملت بر شدت مبارزه خود خواهد افزود بنابراین حکومت در برابر یک بن‌بست قرار گرفته اگر مقررات حجاب را باطل سازد مردم جری تر و جسور تر می شوند و اگر باطل سازد مبارزه ملت ایران پررنگ تر خواهد شد و این بن بست سیاسی و اجتماعی و دینی حکومت ایران است که امیدوار باشیم به بر افتادن آن بیانجامد و ملت ایران آزادی های خود را باز یابد و به آغوش کشورهای جهان و ملت های پیشرفته باز گردد و ایران بار دیگر یک سرزمین آزاد شود که مردم آن مهر و محبت و همزیستی و همکاری و همیاری با کشورهای دیگر را شعار خود کردند…
ملت ایران ملتی متجاوز نیست بلکه می خواهد با همسایگان خود در رفاه و نیکبختی و همیاری و همکاری زندگی کند و روزی که این حکومت بر افتد و بالاخره بر خواهد افتاد ملت ایران به این آرزوی خود خواهد رسید و خاورمیانه ما چهره ای دگرگون خواهد داشت به امید آن روز…
اورشلیم؛شنبه۰۹ مهرماه ۱۴۰۱–۱ اکتبر ۲۰۲۲
