منشه امیر در مصاحبه هفتگی “کانال یک”: منبع مالی تلویزیون های فارسی مهم نیست. مهم نوع و جهت خبر رسانی آنهاست

در رابطه با این احتمال که ممکن است کمک خلبان اسرائیلی که ۳۵ سال پیش در لبنان اسیر گردید و احتمالا به حکومت اسلامی ایران فروخته شد، و هنوز از سرنوشت او خبری در دست نیست، آقای منشه امیر در مصاحبه هفتگی آقای شهرام همایون گفت که تلاش اسرائیل برای آگاهی از سرنوشت یک سرباز، می تواند نشان آن باشد که ارتش اسرائیل و دولت و ملت این کشور تا چه حد برای جان سربازان خود که از میهن دفاع می کنند، ارزش قائل است و این می تواند درس عبرتی برای رژیم یاران و همه حکومت هایی باشد که جان انسان ها را وسیله ای برای اجرای هدف های خود قرار می دهند.

در سی و پنج سالی که رون آراد در لبنان اسیر گردید تا به امروز، دولت اسرائیل، وزارت دفاع، ارتش و سازمان های اطلاعاتی اسرائیل بیشترین تلاش خود را به کار گرفته اند تا شاید بتوان از سرنوشت او اطلاعاتی به دست آورد. اسرائیل برای رسیدن به این هدف، ده میلیون دلار نیز جایزه تعیین کرد که به نتیجه ای نرسید.

سی و پنج سال است که این تلاش ادامه دارد و تا هنگامی که به نتیجه نرسد، متوقف نخواهد شد.

آقای منشه امیر با یادآوری این واقعیت در مصاحبه هفتگی آقای شهرام همایون از شبکه تلویزیونی “کانال یک” در لوس آنجلس، رفتار انسان دوستانه دولت اسرائیل را با شیوه های ضد انسانی و بیرحمانه رژیم ایران مقایسه کرد و از جمله یادآور شد که در سال نخست جنگ ایران و عراق، هنگامی که وزیر نفت وقت، محمد جواد تندگویان به دیدار از تاسیسات پالایشگاه آبادان رفته بود، به طور ناگهانی به اسارت ارتش عراق درآمد و به بغداد برده شد.

آقای امیر یادآور گردید که در آن هنگام رژیم ایران برای بازگرداندن وزیر نفت خود، به هیچ تلاشی دست نزند و روح الله خمینی و مقامات دولتی گفتند که او نیز می توان یکی از هزاران “شهدای” جنگ باشد و خون او رنگین تر از خون سربازان نیست.

اسرائیل برای بازگرداندن یک سرباز خود که به اسارت حماس در غزه درآمده بود، بیش از یک هزار تروریست فلسطینی را از زندان آزاد کرد. همچنین اکنون هفت سال است برای بازگردانیدن باقیمانده پیکر دو سرباز جانباخته در غزه، تلاش می کند و حماس در برابر تحویل این اجساد خاکستر شده، آزادی شش هزار تروریست را از اسرائیل مطالبه می کند.

آقای امیر در بخش دیگری از این گفت و شنود با آقای شهرام همایون، توصیه کرد که هیچ فرد رسانه ای کار خود را با کار دیگران مقایسه نکند و به شیوه خبررسانی تلویزیون های دیگر نمره ندهد. بلکه هر رسانه بکوشد در حد امکانات خود به ارائه برنامه های سطح بالا بپردازد و تلویزیون های دیگر را تحقیر نکند.

آقای امیر گفت که حتی اگر بودجه هر شبکه پربیننده ای از یک کشور دیگر تامین می گردد، نشان دشمنی با مردم ایران و یا تلاش برای انحرافکار آنان نیست. بلکه امروز منافع مردم ایران، همسوی هدف های برخی کشورهای دیگر است که خواهان سرنگونی این رژیم هستند.

نسخه کامل این گفت و شنود، در اختیار کاربران قرار دارد: