دوباره انتظار داشتند که در آخرین جمعه ماه روزه رمضان مردم به خیابان ها بیایند و شعار مرگ بر اسرائیل و مرگ بر آمریکا سر دهند و ادعا شود که آنها روز جهانی قدس را گرامی داشتند.
اما نه تنها همه ملت‌های دیگر جهان به این نمایش که روز جهانی نامیده می شود بی اعتنایی کردند بلکه بسیاری از مردم ایران نیز بر آن خشم گرفتند و آن را تحریم کردند و در این نمایش مسخره حکومتی حضور نیافتند. رژیم انتظار داشت که مردم به خیابان بیایند و فریاد بزنند که ملت فلسطین مظلوم است و ملت فلسطین گرسنه است و ملت فلسطین زیر فشار و حکومت سلطه گر اسرائیل به ظاهر قرار گرفته است اما خود آنها هستند که یک ملت را مظلوم کردند.
یک ملت را ستمدیده ساختند و یک ملت را گرسنه نگاه داشتند و پول آنها را به گروههای تروریستی می دهند که بروند و در فلسطین و عراق و یمن و سوریه و حتی لبنان آدم بکشند و انسان بکشند و مسلمان بکشند و این را نامش را گذاشتند روز جهانی قدس و خودشان می دانند که کاملاً ورشکسته شده اند و در واقع از روزی که این آیین را خمینی دستور داد برگزار شود ورشکستگی آنها اعلام گردید.
در هیچ کشور دیگر جهان جز خاک ایران که در تسلط آنها قرار دارد نمایشی با نام روز جهانی قدس برگزار نشد. بله…
برگزار کردند در برخی از کشورها و توسط برخی نمایندگی‌های سیاسی حکومت ایران اما همه آنها فرمایشی بود و همه آنها با پول و هزینه ملت ایران برگزار گردید و شمار بسیار کمی از افراد دعوت شده در آن شرکت جستند.
نان و آب و خوراکی و پذیرایی چرا در این مراسم شرکت نکنند؟!
سنگ مفت و گنجشک مفت…
چرا از آن استفاده نکنند…
اسمش را روز جهانی قدس نامیدند اما جهان به آنها بی‌اعتنایی کرد.
خودشان اعتراف نی کنند که این مراسم و آیین که به دستور خمینی آغاز گردید برای ملت ایران هزینه‌های بسیار گزاف داشته است و هیچ دستاوردی برای رژیم به دنبال نیاورده است.
خمینی بر این باور و امید بود که اگر آخرین جمعه ماه روزه رمضان را که جمعه الیتیمه نامیده می‌شود روز جهانی اعلام کند که همه مسلمانان جهان به خیابان‌ها بیایند و فریاد بزنند که اسرائیل غاصب است و اسرائیل ستمگر است و اسرائیل مردم فلسطین را می کشد همه مسلمانان جهان به طرفداری از رژیم ایران بر خواهند آمد.
هدف و امید نهایی روح الله خمینی آن بود که با این شعار و به این وسیله بتواند همه مسلمانان جهان را زیر انقیاد خود و تابعیت و اطاعت خویش در آورد و شکست خورد و کاملاً هم شکست خورد…
هیچ کشور و هیچ گروه مسلمان در ممالک دیگر جهان نیامد به این دعوت رژیم ایران پاسخ مثبت بدهد…
و مراسم آنچه که روز جهانی قدس می نامند محدود شد به افراد حزب الله در لبنان و همچنین پاکستان و افغانستان و برخی کشورهای دیگر که از کمک های مستقیم مالی حکومت ایران برخوردار بودند.
اما امسال نه در افغانستان گذاشتند طالبان که این مراسم برگزار شود و نه دولت پاکستان حاضر به همکاری شد و آنچه که در کشورهای دیگر برگزار گردید همانگونه که گفتیم توسط سفارتخانه ها و کنسولگری های حکومت ایران بود و یا عوامل رژیم در کشورهایی مانند آلمان که آمدند و تلاش کردند اما تعداد شرکت کنندگان در این تظاهرات نمایشی بسیار محدود بود و حتی گروه تروریستی موسوم به جهاد اسلامی آزادی فلسطین که از جانب حکومت ایران در غزه و نواحی فلسطینی نشین برپا شده و همه اسلحه و کمک مالی خود را از رژیم ایران می گیرد در این نمایش شرکت نکرد آنها اهل تسنن هستند و نمی خواهند که خمینی و حکومت کنونی اسلامی در ایران به ظاهر اسلامی بیاید و بگوید که من رهبر جهان اسلام هستم و در رأس نیروهایی قرار دارم که می‌خواهند اسرائیل را نابود کنند و به جای آن حکومت مستقل فلسطینی برپا سازند.
امسال آنها در حالی آنچه را که روز جهانی قدس می‌نامند برگزار کردند که بسیاری از کشورهای عرب از این کینه توزی دور شدند.
برخی از آن ها در کنار مصر و اردن دست اتحاد و همکاری با اسرائیل را فشردند و پیمان ابراهیم با اسرائیل امضا کردند یعنی آن که بر خلاف ادعای حکومت ایران اسرائیل نه اشغالگر است و نه ظالم است بلکه ملت اسرائیل و ملت یهود به سرزمین پدری خود بازگشتند و اگر فلسطینی ها دعوت آنها را می‌پذیرفتند دو قوم و دو ملت می توانستند در کنار هم در صلح و صفا زندگی کنند اما حکومت ایران عواملی را به وجود آورد و عواملی را تقویت کرد که شعار آنها انهدام اسرائیل بود.
افرادی که می گفتند فقط از راه اسلحه و جدال و جنگ و ستیز و ترور باید اسرائیل را نابود کنند و همه این سرزمین را به اشغال خود درآورند و آنگاه رژیمی برپا سازند که همانند حکومت اسلامی ایران فلسطینی ها را بدبخت و بدبخت تر از امروز سازند.
خمینی در این آرزوی خود شکست خورد و علی‌خامنه‌ای ادعا کرد که تا ۲۵ سال دیگر اسرائیل نابود خواهد شد و نتیجه چه شد؟
خود آنها در مسیر اضمحلال قرار گرفتند و اسرائیل روز به روز قوی تر می شود.
در دانش پیشرفته تر می شود و در صلح و همکاری با همسایگان عرب خویش به دستاوردهای بیشتری می رسد و حتی مسلمانان اهل تشیع در عراق به حکومت ایران می‌گویند که بس است و از کشور ما بیرون روید و دست از سر ما بردارید.
ما شیعه هستیم اما عراق کشور ماست و ما می‌خواهیم که تحت حکومت ملی خویش زندگی کنیم. شما بیگانه هستید و بروید…
و حساب کنید که آنها در طول این ۴۳ سال در راه رسیدن به این آرزوی رویایی و دست نیافتنی چه هزینه های گزافی پرداختند البته از جیب ملت ایران نه از جیب خودشان اما هنوز هم به آن ادامه می‌دهند زیرا این بهانه‌ای و وسیله ای است برای آنکه بتوانند بیشتر بدزدند از جیب ملت ایران و ایرانیان را فقیر و فقیر تر کنند و به این بدبختی و ذلت بکشانند.
امروز ملت مظلوم ملت ایران است و نه ملت های دیگر…
حکومت ایران در این ۴۳ سال آنقدر پول ریخته است در همه کشورهای دنیا از عراق و یمن بگیرید تا ونزوئلا و اماکن دیگر…
نیجریه… که بیاید افرادی را و مسلمانانی را به سوی خود بکشاند و آنها را تحت انقیاد خود درآورد و آنها را برای جنگ علیه اسرائیل بسیج و مزدور سازد اما شکست خورده است.
امید و آرزوی خمینی برای برپایی حکومت اسلامی متحد به رهبری رژیم ایران کاملاً بی جواب مانده است.
۴۳ سال کوشیدند و هیچ نتیجه ای نگرفتند و حتی برعکس تفرقه را بیشتر کردند و انزوای خود آنها بیشتر و بیشتر شد تا حدی که امروز هیچ کشور دنیا با حکومت ایران روابط دوستانه ندارد.
البته ونزوئلا پول ایران را می‌گیرد و نفت ایران را می‌گیرد اما هیچ نوع همکاری با معنی و مهمی با رژیم ایران ندارد. اما خامنه ای از ادامه راه خمینی دست برنمی‌دارد. او شاگرد خمینی بود اما به آن چه که خمینی می گفت ظاهراً ایمان و اعتقاد دارد و از آن پیروی می‌کنند و سپاه پاسداران که همانند زالو بر جان ملت ایران افتاده این راه را تجویز می‌کند و تشویق می‌کند و پیش می‌برد تا وسیله ای برای ادامه دزدی ها داشته باشد و بهانه‌ای برای ساخت بمب هسته‌ای داشته باشد و بیایند و موشک‌های خود را بهینه سازی کنند و مرتباً موشک‌های بیشتری طراحی و تولید کنند و در همان هنگام صنعت خودروسازی ایران به درجه مرگ برسد و خودروهای ساخت آن ها ارابه مرگ برای ملت ایران شود.
رژیم ایران تنها حکومتی در سراسر جهان است که برای یک کشور دیگر آرزوی مرگ می کند و نه فقط آرزوی مرگ می کند بلکه اعلام می دارد و علنی می سازد که ما می‌خواهیم آنها را نابود کنیم و می آیند و ساعت دیجیتال نصب می کنند که نشان دهند به عمر آن حکومت چند سال دیگر و چند ساعت دیگر و چند دقیقه و ثانیه دیگر باقی مانده است…
خودشان را مسخره کرده اند…
می بینیم که هر چه زمان می گذرد مخالفت مردم ایران با این سیاست بیش و بیشتر می‌شود.
برخی در گذشته معتقد بودند که اگر بیایند و شعار مرگ بر اسرائیل سر دهند و مرگ بر آمریکا را شعار خویش سازند ظاهراً با امپریالیزم و نظامهای ستمگر مخالفت ورزیده و موجب مرگ آنها خواهد شد اما بیش از پیش و بیش از ملت ایران به این نتیجه می‌رسد که این آیین آرزوی خام و این خوی استعمارگری رژیم ایران موجب بدبختی و ذلت و عقب ماندگی ملت ایران شده است.
بنابر این فریاد می‌زنند که نه غزه نه لبنان و می‌گویند جانم فدای ایران و می گویند سوریه را رها کن فکری به حال ما کن…
این شعار هایی است که بیش و بیشتر در ایران در میان مردم شنیده می‌شود البته حکومت آنها را می‌گیرد و مجازات می‌کند و به زندان می افکند و می کشد و تهدید می کند و می ترساند اما جان مردم ایران به لبشان رسیده است.
بسیاری از مردم حاضر هستند خون خود را بریزند و جان خویش را قربانی کنند تا این رژیم ستمگر را براندازند رژیم ایران چگونه می تواند ادعا کند که ارتش اسرائیل و دولت اسرائیل نسبت به فلسطینی‌ها ستمگری می کند؟! ترور فلسطینی می‌خواهد اسرائیلی ها را بکشد و آنها را نابود کند.
ترور فلسطینی در خیابان‌های شهرهای اسرائیل با چاقو به مردم حمله می‌کنند و با تیربار می‌کوشد آنها را بکشد آیا در برابر این گونه جنایتکاران باید مدار کرد؟
باید دسته‌گل به آنها تقدیم کرد؟
اسرائیل نباید آنها را از پای درآورد و حق ندارد یک قاتل را به مجازات برساند که از کشتار بیشتر جلوگیری کند؟ کجای این راه ستمگری می نامید؟
و هنگامی که حماس و جهاد اسلامی و دیگر سازمان‌های ترور تحت تسلط حکومت ایران و از جمله حزب‌الله اسرائیل را هدف موشک قرار می دهند آیا انتظار دارید که اسرائیل این موشک‌ها را تحمل کند و دم بر نیاورد و واکنشی نشان ندهد و برای نابود سازی مراکز فساد و حمله و تجاوز اقدامی نکند؟
چنین انتظاری را از اسرائیل دارید؟
و حکومتی که چنین اتهامات و ادعاها و افترا هایی را مطرح می کند همان است که جوانی را در خیابان با گلوله های ساچمه ای می کشد و سپس پدرش را به زندان می‌اندازد و مادرش را مورد تهدید قرار می‌دهد و بستگان او را می ترساند که مبادا دم بر آورند و این ستمگری را فریاد کنند…
این حکومت است که می گوید ملت فلسطین مظلوم است و این حکومت است که به ملت فلسطین می گوید که صلح نکنید و با اسرائیل کنار نیایید و آشتی نکنید و به جنگ ادامه دهید و به کشتار ادامه دهید. آنقدر اسرائیلی بکشید که از پای در آید و این تصور باطل است چون چنین سیاستی موجب محنت و ذلت فلسطینی‌ها می‌شود و آشوب را در منطقه افزایش می‌دهد و این دقیقا همان چیزی است که رژیم ایران می خواهد.
می خواهد از آب گل آلود ماهی بگیرند بنابراین هرچه تشنج در منطقه بیشتر باشد و هرچه بحران در عراق افزایش گیرد و هر چه در سوریه کشتار بیشتر شود حکومت ایران خواهد کوشید که از آن استفاده کنند و بهره گیرد تا به آشوب در منطقه ادامه دهد.
اما می‌بینیم که در لبنان نیز مردم قیام کرده و خواهان سرکوب حزب الله هستند.
گروهی که مزدور است و از رژیم ایران پول و اسلحه و دستور می گیرد.
و نگاه کنید که شیعیان عراق نیز علیه حکومت ایران به پا خاستند و دولت مرکزی می گوید که ما نمی‌خواهیم که رژیم ایران این چنین در سیاست و مدیریت کشور ما دخالت کند.
بس است و دست بردارید و به تهران باز گردید و حتی پذیرش زائران ایرانی را در عتبات عالیات محدود می‌سازد.
و عربستان هرچه که حکومت ایران با آن می‌کوشد کنار آید حاضر نیست که فریب بخورد و دست این دوستی ظاهری را بفشارد.
عربستان انتظار دارد که رژیم ایران از ادامه پشتیبانی از حوثی‌ها دست بردارد و به آنها موشک و اسلحه ندهد که بتوانند به خاک عربستان تجاوز کنند. این را دولت ریاض انتظار دارد.
حالا روز جهانی قدس را به گفته خود برگزار کردند و شعار دادند که مرگ بر اسرائیل و مرگ بر آمریکا…
چه شد؟
چه رفاهی برای مردم ایران ایجاد گردید؟
گرانی‌ها چگونه متوقف شد؟
اینها همه نمایش ظاهری است که سر مردم ایران را گرم نگه دارند تا شاید مردم در اندیشه عدم مدیریت و خوی دزدی و حکومت ایران نیافتند و به آن نیاندیشند و بیایند و دشمن را در یک سرزمین خیالی فرض کنند و به آن بیندیشند و علیه آن شعار بدهند.
این است هدف حکومت ایران…
هدفی که ناکام مانده است.
ملت ایران در گذشته ثابت کرده که ملتی اهل صلح و همزیستی است و از نبرد و ستیز دوری می‌جوید و حتی حکومت ایران در این چهل و سه سالی که بر سرزمین ایرانیان تسلط دارد نتوانسته است این خلق و خوی مردم ایران را عوض کند بلکه به عکس حتی آنهایی که در دهه نخست این حکومت شعار مرگ بر اسرائیل سر می‌دادند به تدریج پی بردند که راه اشتباه پیموده بودند و از آن برگشتند و امروز به روز جهانی قدس به گفته آنها بی‌اعتنایی می‌کنند و توجهی به آن ندارند و حتی ابراز انزجار می کنند و آن را تحریم می کنند زیرا حکومت ظاهراً می خواهد که مردم ایران را نیز گوشت دم توپ بسازد همانگونه که فلسطینی‌ها و اهالی لبنان و شیعیان عراق و حوثی های یمن را وسیله و قربانی قرار داده است. فردای روز هنگامی که این حکومت بیفتد روز جهانی قدس را نیز با خود به گور خواهد برد.
این است انتظار مردم ایران و رسیدن به این آرزوی ملی چندان به درازا نخواهد کشید…
اورشلیم؛ شنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۱–۳۰ آوریل ۲۰۲۲
