بحران سیاسی در عراق، به دنبال اعتراض گروه های وابسته به رژیم ایران نسبت به نتایج انتخابات امروز (دوشنبه) بالا گرفت و درگیری های خشونت باری در چند نقطه بغداد و شهرهای دیگر رخ داد و بیم آن میرود که در روزهای آینده گسترش بیشتر یابد.
گروه های وابسته به رژیم در تظاهرات گسترده ای که روز گذشته برگزار کردند، هشدار دادند که هرگز با خلع سلاح تشکل موسوم به “حشد الشعبی” موافقت نخواهند کرد و اجازه نخواهد داد که هیچ دولتی برپا شود که بخواهد به اجرای چنین برنامه ای بپردازد.
آخوند مقتدی صدر که دارای یکی از پرقدرت ترین گروه های شیعه در عراق است، و احتمال بسیار می رود که کابینه بعدی در اختیار او باشد، اعلام کرده که همه گروه های مسلح باید بلافاصله پس از برپایی دولت جدید، اسلحه خود را زمین بگذارد و اصل “یک کشور، یک ارتش و یک نیروی انتظامی” را رعایت کنند.
در حالی که گروه صدر بیشترین کرسی های پارلمان را، به نسبت دیگر گروه ها به دست آورده، گروه های وابسته به حشد الشعبی و رژیم ایران، متحمل شکست شده و یک سوم از نیروی خود را از دست داده اند و این امر باعث آغاز تظاهرات و اغتشاشاتی گردید که امروز نیز ادامه دارد و ممکن است در روزهای آینده با خشونت بیشتری همراه شود.
در اقدامات اعتراضی روز گذشته، نه تنها در بغداد درگیری های خونینی بین افراد حشد الشعبی و نیروهای انتظامی عراق رخ داد، بلکه تظاهر کنندگان یکی از جاده های مهم خروجی بغداد را برای ساعاتی بستند. در بصره و ناصریه نیز اعتراضات مشابهی برگزار شد.
سرکردگان حشد الشعبی ادعا می کنند که در نتایج انتخابات و شمارش آراء تقلب شده و این در حالی که انتخابات هفته پیش سالمترین دور انتخابات در عراق بود که تحت نظر بیش از هزار نفر ناظران بین المللی و محلی برگزار گردید.
حشد الشعبی احساس می کند که شکست گروه های وابسته به رژیم ایران در انتخابات یک زنگ خطر است که نباید با آن کنار آمد.
تنفر نسبت به دخالت های رژیم ایران در اوضاع عراق به ویژه در ماه های اخیر افزایش یافت و این امر یکی از علل بی اعتمادی رای دهندگان شیعه نسبت به حشد الشعبی و دیگر گروه های وابسته به رژیم ایران بوده است.
ابراز مخالفت با دخالت های حکومت ایران در عراق امر تازه ای نیست و در سال های اخیر به آتش کشیدن کنسولگری ها و مراکز دینی و فرهنگی متعلق به رژیم ایران در بصره و کربلا را به دنبال داشته است.
با این همه، ارزیابی می شود که مقتدی صدر، اگر می خواهد دولت بعدی را برپا سازد، باید به نحوی با گروه های تحت حمایت رژیم ایران کنار آید، زیرا بدون موافقت آن ها، اکثریت لازم را برای برپایی دولت آینده، در پارلمان عراق به دست نخواهد آورد.
