وحشت و هراس فزاینده جمهوری اسلامی از اعلام برگزاری کنفرانس لهستان، ابعاد آن را لحظه به لحظه آشکارتر میکند.
نشست ورشو قرار است روزهای ۲۴ و ۲۵بهمن توسط آمریکا و با شرکت دهها کشور برگزار شود.
رژیم اگر چه تلاش میکند این کنفرانس را کم‌اهمیت و بی‌اثر و پیشاپیش شکست‌خورده جلوه دهد، اما آثار هراس و وحشت به‌طور فزاینده‌ای در واکنشها و مطالب رسانه‌ها و اظهارات مهره‌هایش بارز شده است.
بطور مثال
روز یکشنبه ۲۳دی ۹۷ سفیر لهستان در تهران را به‌منظور اعتراض به وزارت‌خارجه احضار کرد و در نبود سفیر، کاردار لهستان به وزارت‌خارجه رفت.
علاوه بر احضار سفیر، رژیم هفتهٔ فیلم لهستان را هم که قرار بود در جشنوارهٔ سینمایی فجر در دهه زجر برگزار شود، لغو کرد.
عراقچی، معاون وزارت‌خارجهٔ رژیم هم در یک واکنش سخیف تهدید کرد که رژیم گورستان لهستانی‌های مهاجر را تخریب خواهد کرد.
این واکنشهای هیستریک نشان می‌دهند ابعاد کنفرانس لهستان تا کجا برای رژیم پر اهمیت است. و علی خرم گفت کنفرانس لهستان را نباید شوخی بگیرید.
اهمیت کنفرانس لهستان ظهور یک ائتلاف جدید جهانی
در اهمیت این اجلاس پمپئو آن را ائتلاف، کشورهایی از آسیا، آفریقا، اروپا، و خاورمیانه حاضر ارزیابی کرده و گفته «هدف آن تمرکز روی ثبات خاورمیانه و صلح و آزادی و امنیت در این منطقه و شامل این عامل مهم است که اطمینان حاصل شود رژیم ایران یک (نیروی) نفوذ بی‌ثبات‌کننده نباشد».
از آنجا که صابون دخالتها و تروریسم رژیم به جامهٔ تقریباً همهٔ این کشورها خورده و رژیم با تهدیدات موشکی و اقدامات تروریستی خود به اندازه کافی دست آمریکا را برای اقدام علیه رژیم پر کرده است.
بنابراین پیش‌بینی تحلیل‌گران و ناظران این است که تعداد زیادی از این کشورها در کنفرانس ورشو شرکت خواهند کرد.
علاوه بر این، آمریکا با برگزاری این کنفرانس در خاک اروپا، کشورهای اروپایی را هم در معرض یک انتخاب قر ار داده است و طبعاً بسیاری از این کشورها آمریکا را انتخاب خواهند کرد و نه دیکتاتوری مذهبی تروریستی حاکم بر ایران را.
همهٔ این دلایل کافی است برای این‌که رژیم تا این حد سرآسیمه و وحشت‌زده باشد.
اینک باید منتظر بود و دید که این کنفرانس چه تصمیم‌هایی می‌گیرد؟
اما فرض کنیم که هیچ تصمیم اجرایی هم اتخاذ نشود. ولی آنچه که در این کنفرانس مهم است، جنبهٔ سیاسی آن است:
یک وجه آن تضعیف جبهه مماشات با رژیم به‌خصوص در اروپاست و چه بسا کشورهای اروپایی در این قضیه شقه شوند.
در منطقه رژیم بیش‌از‌پیش مطرود و منزوی می‌شود.
حاصل این طرد و انزوا، تشدید تحریم‌هاست. یعنی به این ترتیب تحریم‌های آمریکا پشتوانه‌ٔ نیرومندتر سیاسی پیدا میکند.
روز شنبه ۲۲ دی برایان هوک، نماینده ویژه وزارت‌خارجه آمریکا در امور ایران، در ابوظبی اعلام کرد که آمریکا دیگر معافیت موقت چند کشور از تحریم نفت ایران را تمدید نمی‌کند.
روشن است که آمریکا در تشدید تحریمها و سایر اقدامات خود علیه رژیم، معطل و منتظر این کشورها نمانده و نخواهد ماند، آنچه که آمریکا به آن نیاز دارد، حمایت و همراهی سیاسی این کشورهاست.
کنفرانس لهستان و آخر و عاقبت بسته اروپایی
نکته دیگر این است که: جناج روحانی قبلاً برای رابطه با اروپا و سازوکار اروپایی سینه چاک می‌دادند اما اکنون ابراز ناامیدی می‌کنند و می‌گویند امیدی به اروپا نداریم؛ در این صورت این کنفرانس چه تغییری ایجاد میکند که این همه رژیم را به هم ریخته است؟
در واقع کنفرانس لهستان را بایستی در بستر شرایط داخلی و بین‌المللی و تغییر مداوم تعادل‌قوا به زیان رژیم هم در عرصهٔ داخلی و هر در پهنهٔ منطقه‌ای و بین‌المللی دید.
شکی در این نیست که رژیم بر اثر قیام دیماه و استمرار آن بسیار تضعیف شده است.
این نوشته پیش از این در آژانس ایران خبر منتشر شده است.
