آنانی که با اغتشاش و ترور می خواهند اسرائیل را محو و نابود کنند! تفسیر سیاسی هفته – نوشتۀ منشه امیر

تفسیر سیاسی هفته
نوشته منشـه امیر

دانلود فایل صوتی تفسیر

گناه خون همه فلسطینی هایی که در اغتشاشات روز آدینه کشته شدند، به گردن حماس و دیگر سازمان های ترور فلسطینی است که همچنان می کوشند که از طریق خشونت و خونریزی به هدف پلید خود که همانا نابودی اسرائیل است برسند.
رسانه های حکومت اسلامی ایران و همچنین بسیاری از روزنامه ها و رسانه های عربی، واقعیات آن چه را که در مرز اسرائیل و غزه گذشت تحریف کردند تا مسوولیت این خونریزی بیهوده را به گردن اسرائیل بیاندازند.
برخی رسانه های فارسی زبان برون مرزی نیز این واقعیت را پنهان کردند که اغتشاشات با این شعار برگزار شد که یک میلیون نفر از اهالی غزه می خواهند به زور وارد اسرائیل شوند، زیرا زندگی در نوار غزه به یک جهنم مبدل شده و آن ها خاک اسرائیل را می خواهند و نابودی این ملت را طلب می کنند.
به دستور حماس، و بی تردید با تشویق و تائید حکومت اسلامی ایران، تظاهرات با شعار “حق العوده” و با فریادهای “نحن عائدون” برگزار شد. شعار اول به معنی آن است که اهالی غزه، به تقلید از مرامنامه حماس، سرزمین اسرائیل را حق خود می دانند و آن را موقوفه اسلامی می نامند که یهودیان و اسرائیلیان را بر آن هیچ حقی نیست.
مفهوم شعار دوم “نحن عائدون” این است که “ما باز میگردیم” و نگرانی آن بود که حماس و دیگر سازمان های ترور، ده ها و شاید صدها هزار نفر اهالی غزه را تشویق کنند که به سوی جدار مرزی به راه افتند و تور سیمی را پاره کنند و وارد خاک اسرائیل شوند.
اسرائیل بارها و بارها هشدار داد که چنین نکنند، زیرا با واکنش قاطع روبرو خواهند شد و بیم خشونت و خونریزی می رود که فلسطینی ها باید از آن پرهیز کنند.
ولی این دقیقا همان چیزی بود که حماس و دیگر سازمان های ترور می خواستند: خشونت و خونریزی، که می تواند وسیله ای برای بهره برداری های تبلیغاتی باشد.
در چنین صورتی، اسرائیل چه می تواند بکند؟ چگونه می تواند جلو این خیل عظیم را بگیرد؟
روی آن ها بمب بیاندازد – همانگونه که ترکیه علیه کردهای سوریه انجام می دهد؟
همان گونه که نیروی هوایی عربستان علیه شیعیان حوثی در یمن رفتار می کند؟
همان گونه که نیروی هوایی روسیه در سوریه عمل می کند؟
همان سان که ارتش بشار اسد بشکه های حاوی مواد انفجاری به روی شهروندان مسلمان خود فرو می ریزد؟
اسرائیل از دیرباز یک نوار مرزی ممنوع اعلام کرده که پانصد متر عرض آن است و کسی از اهالی غزه حق ندارد از این فاصله به جدار مرزی نزدیک شود.
این یک نوار امنیتی است که فلسطینیان آن را خوب می شناسند، ولی حماس و دیگر سازمان های ترور بارها کوشیده اند در تاریکی شب و یا در مه غلیظ بامدادی، به جدار مرزی نزدیک شده و بمب بگذارند و خرابکاری کنند.
شیوه ای که در ماه های اخیر حماس برای رسیدن به جدار مرزی در پیش گرفته، برگزاری تظاهرات همگانی در کنار آن بود که ظاهرا اسرائیل نمی تواند این تظاهرکنندگان را به گلوله ببندد.
با این ترفند، آن ها دست کم دوبار زیر پوشش تظاهرات مردمی، در کنار جدار مرزی بمب گذاشتند که در یک مورد انفجار آن باعث زخمی شدن چهار سرباز اسرائیلی گردید.
اسرائیل از هفته ها پیش به سران حماس هشدار داده بود که مبادا به نوارز مرزی اسرائیل نزدیک شوند.
ولی حماس گوش شنوا ندارد. حماس خون می خواهد و هیاهوی بین المللی می طلبد و می خواهد اسرائیل را به هر وسیله در تنگنا قرار دهد.
اعلام کردند که می خواهند راه پیمایی یک میلیونی به سوی خاک اسرائیل به راه اندازند.
اکنون مدت مدیدی است که اهالی غزه آب آشامیدنی ندارند. برق ندارند. بهداشت ندارند. معاش ندارند و زندگی آن ها به جهنم مبدل شده است.
اسماعیل هنیه سرکرده تروریست های حماس، روزی که بر خاک غزه مسلط شدند، اعلام کرد که به جنگ تا نابودی اسرائیل ادامه خواهد داد.
گفته بود که محاصره زمینی و دریایی و هوایی از جانب اسرائیل، اصلا او را نگران نمی سازد – زیرا مردم غزه می توانند با یک تکه نان و چند حبه زیتوان، شکم خود را سیر کنند.
حالا، این وعده هنیه کاملا عملی شده و هیچ امکان رفاهی در غزه وجود ندارد.
حماس با پول هایی که به دستش می رسد، تونل تهاجمی حفر می کند و اسلحه می سازد.
چه کسی مسوول این وضع است؟
آیا اسرائیل است که می خواهد مردم غزه را نابود کند؟
اگر چنین می بود، اسرائیل پانزده سال پیش غزه را تخلیه نمی کرد و آن را به دست خود فلسطینی ها نمی سپرد.
این حماس و دیگر سازمان های زیر چتر حمایت حکومت ایران است که می خواهند اسرائیل را نابود کنند.
حماس، از هنگامی که به کودتا دست زد و تسلط بر غزه را از دست گروه فتح و حکومت خودگردان فلسطینی بیرون آورد، تعرض و تجاوز مسلحانه علیه مردم اسرائیل را دو چندان کرد.
در ظرف دو سال بیش از ۱۸ هزار راکت و موشک و خمپاره به سوی خاک اسرائیل پرتاب کردند که مردم این کشور را بکشند.
مسلم است که هیچ کشوری نمی تواند در برابر چنین وضعی ساکت نشیند.
اسرائیل ناچار شد دو بار علیه زیرساخت ترور در غزه وارد آن سرزمین شود.
آیا به یاد دارید که در دنیا چه هیاهویی به راه افتاد که چرا سربازان اسرائیلی وارد غزه شده اند و قصد کشتن تروریست ها را دارند؟
یکی از حکومت هایی که سروصدای بسیار به راه انداخت، ترکیه اسلام گرا، یعنی همان رجب طیب اردوغان بود که خودش امروز در خاک سوریه جنایت می کند، و به آن افتخار می کند.//
شورای امنیت، بحث دیشب خود را بدون نتیجه گیری و تصویب قطعنامه به پایان برد.
حماس ابراز خشم کرد که چرا اسرائیل را محکوم ندانستند؟
دبیرکل سازمان ملل دستور داد که یک بررسی بیطرفانه و همه جانبه در مورد این رویدادها انجام شود.
ما به خوبی از سابقه سازمان ملل در مورد صدور قطعنامه های به اصطلاح بیطرفانه در مورد اسرائیل آگاهی داریم.
کشورهای دیکتاتوری بر سازمان ملل مسلط شده اند و آن چه در این تشکیلات یافت نمی شود بیطرفی و قضاوت عادلانه است.
کافی است یادآوری کنیم که دو سوم از تصمیمات شورای حقوق بشر سازمان ملل، از میان ۱۹۶ کشور جهان، فقط متوجه اسرائیل است.//
فلسطینی ها ادعا کرده بودند که تظاهرات آن ها مسالمت آمیز خواهد بود، به شرط آن که اسرائیل اقدام تحریک آمیزی نکند.
خودشان به یک اقدام تحریک آمیز، یعنی آوردن ده ها هزار نفر به نزدیکی مرز اسرائیل، آن هم با شعار “ما باز می گردیم” دست زدند و انتظار داشتند که اسرائیل در گوشه بنشیند و خشونت آن ها را نظاره کند.
چگونه فرستادن یک دختر بچه هفت ساله با قیچی سیم بری به سوی جدار مرزی که آن را پاره کند و راه را برای هجوم همگان بگشاید، می تواند مسالمت آمیز باشد.
عکس های خبرنگاران بین المللی که در محل بودند، نشان می دهد که دست کم دو تن از کشته شدگان به اسلحه کمری مجهز بودند.
در همان زمانی نیز که در شش نقطه جداگانه، به دستور حماس تظاهرات برگزار می شد، در چند نقطه دیگر نیز افراد مسلح فلسطینی قصد ورود به خاک اسرائیل را داشتند و با سربازان اسرائیلی درگیر شدند که در جریان مبادله آتش چند تن از خرابکاران هلاک گردیدند.
قصد حماس از به راه انداختن این آشوب، انحراف خشم مردم غزه از دشواری های زندگی در آن سرزمین، به سوی اسرائیل بود.
همچنین حکومت ایران، که همیشه خواسته است از آب گل آلود ماهی بگیرد، و همچنان در کشورهای مختلف منطقه فتنه به راه می اندازد که راهی برای دخول نامیمون خود پیدا کند، از حامیان اصلی حماس در به راه انداختن این فتنه بوده است.//
فلسطینیان همیشه برای رسیدن به حقوق حقه خود راه اشتباه پیموده اند.
آرمان های آنان همیشه در سطح ناشدنی بوده است. از سیاست “همه یا هیچ” پیروی کرده اند.
۷۱ سال پیش، هنگامی که مجمع عمومی سازمان ملل رای داد که در سرزمین تاریخی اسرائیل موسوم به فلسطین دو کشور یهودی و عربی در کنار هم برپا گردد، اعراب آن قطعنامه را پاره کردند و اسرائیل را مورد تهاجم جنگی قرار دادند که آن را در نطفه خفه کنند و شکست خوردند.
در طول ده ها سال، تلاش کردند که از طریق تحریم های اقتصادی و عملیات تروریستی به این هدف خود برسند، که نرسیدند.
مصر و اردن درس عبرت گرفتند و با اسرائیل از راه صلح در آمدند و کشورهای دیگر عربی نیز از خشونت علیه اسرائیل دست برداشتند، ولی حکومت اسلامی در ایران به قدرت رسید که می خواهد فلسطینیان را نردبانی کند که از طریق آن ها به اهداف ناپاک خود علیه اسرائیل برسد، همانگونه که امکانات کشور ایران و ملت ایران را پله ای کرده است که بر منطقه تسلط یابد.
حالا حماس چتر حمایت رژیم ایران را پذیرفته و تکیه گاه تازه ای برای خود، به صورت پول و اسلحه به هدف ادامه خشونت پیدا کرده و راه پیمایی های باصطلاح میلیونی برگزار می کند و می خواهد با زور وارد اسرائیل شود و این کشور را که با موشک نتوانست کاری از پیش برد، اکنون با پای برهنه انسانی به تصرف در آورد.
خون هایی که دیروز در نوار مرزی غزه با اسرائیل ریخته شد، به گردن حماس و حکومت اسلامی ایران و همه آشوبگران منطقه است.
حل مشکل، یک راه آسان دارد و آن بازگشت به پشت میز مذاکرات مسالمت آمیز توام با حسن نیت و پذیرفتن اصل حسن همجواری و دوستی و همکاری می باشد.
ولی چه کنیم که حماس، مانند حکومت اسلامی ایران، می گوید که انجام مذاکره، و رسیدن به یک راه حل میانه، خیانت به اسلام و خیانت به آرمان فلسطینی است. سیاست “همه یا هیچ”!
یک قرن تمام، اعراب از خشونت علیه یهودیانی که به سرزمین پدری بازگشته بودند و اسرائیل نوپا که پس از دو هزار سال استقلال خود را بازیافته، سودی نبردند و حماس و حکومت ایران نیز از خشونت طرفی نخواهند بست و تنها زحمت خویش خواهند داشت.
اورشلیم – شنبه ۱۱ فروردین ماه ۱۴۹۷ ، سی و یکم مارس ۲۰۱۸