فاجعه اوکراین ادامه دارد…
نه تنها ادامه دارد بلکه هر روز وخیم تر می شود.
ارتش روسیه بی‌رحمانه به شهرها حمله می کند و مردمان را می کشد و بیمارستان‌ها را ویران می سازد و در راه خروج نگون بخت ها از شهرها برای آنکه کشته نشوند کارشکنی میکند و دنیا حیران و متحیر از خود می پرسد که چگونه می تواند به مردم اوکراین کمک کند؟
آنچه که هر روز بیش از پیش روشن می شود این واقعیت است که مردم اوکراین حاضر به تسلیم شدن نیستند.
آنها مقاومت می‌کنند و در برابر ارتش دشمن می ایستند و جان خود را قربانی می کنند تا بتوانند از میهن خویش و از فرزند و زن خویش و از خانه خویش محافظت کنند و این برای ولادیمیر پوتین یک امر پیش‌بینی نشده بود.
او تصور می‌کرد که با یک حمله گسترده و برق آسا بتواند اوکراین را تصرف کند و از همکاری مردمی اوکراین و شاید برخی و بخشی از این مردم برخوردار گردد.
ولی معلوم می‌شود که اکنون مردم اوکراین جز زنان و کودکان ناتوانآنی که قدرت شرکت در عملیات نظامی را ندارند و بهتر است از شهر خود و تیررس دشمن دور شوند دیگران می ایستند و مقاومت می کنند و هر روز این پیگیری و تلاش و مقاومت آنها گسترده‌تر و بهتر و قاطع تر می‌شود.
دنیای غرب همچنان به دودلی در این زمینه ادامه می‌دهد شاید هم تا حد زیادی حق دارند.
به خاطر این که درگیری با ارتش روسیه و درگیری مستقیم ناتو ممکن است فاجعه آمیز باشد.
پوتین گفته است که در کاربرد سلاح اتمی تردیدی به خود راه نخواهد داد.
ملت‌های اروپا و ایالات متحده نمی‌خواهند یک جنگ اتمی دیگر به راه افتد.
آنها می‌دانند که اگر مستقیماً وارد دفاع از مردم اوکراین و آن سرزمین شوند ممکن است یک جنگ جهانی دیگر درگیر شود.
آنها از یک سو می خواهند به مردم اوکراین باو کمک کنند اما در همان حال می کوشند که از گسترش جنگ جلوگیری شود و به کشورهای همسایه روسیه و دیگر کشورها کشانده نشود.
زیرا اگر آن کشورها مورد تعرض قرار گیرند که اکثراً عضو ناتو هستند پیمان نظامی آتلانتیک شمالی چاره‌ای ندارد جز آنکه با روسیه وارد جنگ شود.
و اگر وارد جنگ شود ممکن است حملات اتمی به دنبال آورد و این فاجعه آمیز است و اکنون دنیای غرب دو راه دیگر برای کمک به مردم اوکراین در پیش گرفته:
یکی آنکه پول و کمک های انسان دوستانه بفرستد و از سوی دیگر جنگ افزارهایی را به اوکراین سرازیر می کند که ممکن است برای پیشروی ارتش روسیه بسیار زیان آور باشد.
احساس می‌شود که نیروی هوایی روسیه در روزهای اخیر چندان فعال نبوده است.
احتمال دارد که کشورهای غربی به ارتش اوکراین موشک های ضد هواپیما و همچنین موشک‌های ضدتانک ارسال داشته است.
هر اندازه که ارتش اوکراین بیشتر مجهز گردد برای ارتش روسیه دردسر بیشتری فراهم خواهد شد.
اکنون این احتمال نیز وجود دارد که اوکراین به مردآبی مبدل شود که پای پوتین در آنجا گرفتار شود و موجب سقوط او شود.
تحریم‌های اقتصادی نیز که دولت‌های غربی به موازات ارسال پول و اسلحه برای مردم اوکراین وضع کرده اند می‌تواند اقتصاد روسیه را فلج کند.
همین چند روز اخیر ما دیدیم که زیان وارده به اقتصاد روسیه بسیار سنگین بوده و ممکن است اگر ادامه یابد و گسترش یابد کاملاً کمرشکن باشد و این بر مذاکرات وین نیز تاثیرگذار بود.
اکنون روسیه می کوشد که با دستاویز قرار دادن مسئله برجام و اتمی ایران از دولت های غربی امتیاز بگیرد.
منافع حکومت ایران را قربانی کند و در همان حال دولت های غربی را زیر فشار بگذارد که اگر می‌خواهید تحریم کنید دادوستد با حکومت ایران را تحریم نکنید…
این موضوع باعث شده که مذاکرات برجامی با یک بن‌بست دیگر روبرو شود و در این لحظه ما نمی‌دانیم که بالاخره قرارداد امضا خواهد شد و توافق به دست خواهد آمد و یا روسیه آن را فلج خواهد کرد.
حکومت ایران ادعا کرده و می‌گوید که همه چیز برای امضا آماده شده است.
برخی از کشورهای غربی نیز می گویند توافق آماده گردیده و بر روی میز قرار دارد و منتظر امضا کردن می باشد.
اما روسیه کارشکنی می کند در حدی که دولت چین را نیز به خشم آورده است.
پرسیده می شود که آیا لحظه‌ای فرا خواهد رسید که پوتین به این نتیجه برسد که به یک اشتباه بزرگ دست زده و از ادامه کار خود پشیمان گردد و ارتش خود را از اوکراین فراخواند؟
ممکن است پوتین به پشیمانی دچار گردد اما بعید می نماید که ارتش خود را فرا خواند زیرا زیانی که هم به ملت اوکراین و هم به ملت روسیه وارد آورده چنان سنگین است که اگر بی نتیجه پایان یابد موجب سقوط پوتین خواهد شد و همین امروز نیز مقاومت و مخالفت با عملیات پوتین در داخل روسیه هر روز شدید‌تر می‌شود.
اقتصاد روسیه همیشه ضعیف بوده و این تحریم‌ها ممکن است که ضربه کاری بر وضع اقتصادی و معیشتی مردم روسیه باشد که موجب افزایش ناخرسندی ها و اعتراضات خواهد شد که ممکن است به برانداختن رژیم پوتین منجر شود.
تمام تلاش ها برای میانجیگری بین اوکراین و روسیه با شکست مواجه شده است.
دولت اسرائیل در این راه تلاش کرد و نتیجه ای نگرفت سپس دولت ترکیه بود که وارد جریان شد اما مذاکراتی که در آنتالیا انجام گرفت بی‌نتیجه بود.
دولت روسیه همه شرایط پیشین خود را بازگو کرد و این در حالی است که ارتش روسیه به عملیات جنگی و آدم کشی ادامه می دهد و در همان حال می خواهد که دولت اوکراین تمام شرایط روسیه را بپذیرد که نخواهد پذیرفت…
اسرائیل نیز در این زمینه با مشکل روبرو شده است.
از یک سو به دولت اوکراین و زلنسکی درخواست می کند که اسرائیل نه سلاح های تهاجمی بلکه وسایل دفاعی برای مردم اوکراین بفرستد. کلاه خود و جلیقه ضد گلوله بفرستد.
این ها جنبه تهاجمی ندارد بلکه دفاعی می‌باشد اما اسرائیل بیم دارد که آنها را برای ارتش اوکراین بفرستد زیرا از سوی روسیه دخالت جنگی اسرائیل محسوب خواهد شد و ادامه آزادی عملیات نظامی اسرائیل در سوریه را علیه سپاه پاسداران به خطر می‌اندازد.
این یک مشکل نظامی و یک مشکل سیاسی و بیش از آن یک مشکل اخلاقی برای کشور اسرائیل و ملت اسرائیل است.
در همان حال مردم اسرائیل می کوشند که از طریق جمع آوری کمک‌های انسان دوستانه دست‌کم برای کاهش رنج و محنت مردم اوکراین عملیات لازم را انجام دهند.
اسرائیل بیمارستان صحرایی به داخل اوکراین می فرستد و پزشک و پرستار و تیم پزشکی به آن کشور اعزام می دارد و این خود نیز ممکن است از جانب روسیه یک عمل جنگی و یک حمایت فعال از مردم اوکراین محصول شود.
و در همان حال که این مصیبت بر اوکراین ادامه دارد در آنکارا و استانبول دیدار های مهمی بین روسای جمهوری ترکیه و اسرائیل انجام می‌گیرد و این از آن نظر است که رجب طیب اردوغان از روزی که در ترکیه قدرت را به دست گرفت همه ارتباطات دوستانه و همکاری های مفید بین ترکیه و اسرائیل را یکی پس از دیگری متوقف کرد.
اردوغان که رویای امپراطوری خلیفه‌گری عثمانی را در سر می‌پروراند و سرش تاکنون به سنگ خورده تصور می‌کرد که با در پیش گرفتن سیاست ضد اسرائیلی به ویژه در مورد فلسطینی ها می تواند جای خود را در میان کشورهای اسلامی باز کند.
این همان ترفندی بود که حکومت اسلامی ایران در پیش گرفته بود و در پیش گرفته است و ادامه می‌دهد.
رژیم ایران نیز تصور می‌کرد که اگر خود را حامی ترور فلسطینی نشان دهد آنگاه در کشورهای اسلامی و در بین اعراب جای خود را باز خواهد کرد اما رژیم ایران نیز سرش به سنگ خورده و اکنون رجب طیب اردوغان که می بیند اقتصاد ترکیه چقدر ضعیف شده و چقدر ترکیه در میان کشورهای جهان منزوی گردیده و چقدر ادامه همکاری با اسرائیل می تواند به سود مردم ترکیه باشد از رئیس جمهوری اسرائیل دعوت میکند که به آنکارا برود و در آنجا با باشکوه‌ترین شیوه‌های ممکن و تشریفات از رئیس جمهوری اسرائیل استقبال میکند و این در همان حالی است که مناسبات اسرائیل با کشورهای عرب به ویژه امیرنشین هایی حاشیه خلیج فارس بیش از پیش استحکام پیدا می کند. نخست وزیر اسرائیل از این کشورها دیدن می کند.
وزیر دفاع اسرائیل به بحرین می‌رود و به توافق همکاری می‌رسد.
دولت عربستان نیز پنهان با گسترش همکاری‌ها با اسرائیل ادامه می‌دهد و اسرائیل پیشنهاد کرده است که یک سیستم راداری سراسری بین اسرائیل و کشورهای عرب برپا گردد تا خطر پهپادهای حکومت ایران یعنی پهپادهای جنگی آن کشور را بتوانند خنثی کنند و مسلماً این پیشنهاد اسرائیل مورد قبول و استقبال قرار خواهد گرفته زیرا پهپادهای حکومت ایران همچنان اسرائیل و کشورهای دیگر منطقه را تهدید میکند و پهپاد یک سلاح خطرناک است که باید در مقابل آن ایستادگی کرد.
امروز با قاطعیت می‌توان گفت که دو حکومت پایشان در گل مانده و سرشان به سنگ خورده و به بن بست رسیده اند و نمی دانند که چه باید کنند…
دولت پرزیدنت ولادیمیر پوتین در مسکو و حکومت اسلامی علی خامنه‌ای در تهران…
چه می‌توانند بکنند و چگونه می‌توانند از این مرداب بیرون بیایند؟
بیرون آیند اما در عین حال به هدفهای خود برسند.
امری که محال است…
مرگ و خونریزی افزایش می یابد و دنیا حیران و نگران نمی‌داند که چه می‌تواند بکند و چگونه می‌تواند از این بلای بزرگ با کمترین هزینه بیرون بیاید…
مردم جهان در انتظار نشسته اند…
اورشلیم؛ شنبه ۲۱ اسفند۱۴۰۰ – ۱۲ مارچ ۲۰۲۲
