برای عبور از رژیم اسلامی،آیا ائتلاف سیاسی در خارج از ایران انجام شدنی و ضروری است؟نقطه نظرات موافقان و مخالفان

با پشت سر گذاردن بیش از صد روز از خیزش انقلابی در ایران اهمیت شکل گیری یک ائتلاف سیاسی در خارج از کشور هرچه بیشتر شده و بحث و گفتگو در این باره نیز بالا گرفته است.

در این میان درخواست هایی در فضای مجازی از چند شخصیت مطرح ایرانی گردید تا آنها اقدام به تشکیل یک ائتلاف سیاسی کنند که از جمله آن شخصیت ها شاهزاده رضا پهلوی بود.

مسیح علی نژاد،علی کریمی،حامد اسماعیلیون دیگر افرادی بودند که در میان این اسامی قرار داشتند.

شاهزاده رضا پهلوی در گفتگویی که طی روزهای گذشته انجام داد،شکل گیری هر ائتلاف سیاسی را بر عهده گروه ها و جریان های سیاسی گذارده و بر این امر تاکید کرد که ائتلاف سیاسی اساسا باید میان احزاب و جریان های سیاسی صورت گیرد و نه افراد و در عین حال این ائتلاف دایمی نیز نخواهد بود.

از سوی دیگر احزاب و گروه های سیاسی تاکنون نتوانسته اند به یک همگرایی و همصدایی برسند.

برخی پیش شرط های تعیین شده را مانع اصلی ائتلاف می دانند.

پیش شرط هایی مانند قبول تمامیت ارضی ایران و همچنین قبول این امر که پس از سقوط رژیم اسلامی شکل حکومت آینده در دو فرم: پادشاهی و جمهوری در یک رفراندوم آزاد تعیین گردد و فارغ از نتیجه آن گروه ها و احزاب سیاسی آن را بپذیرند.

احزاب و گروه های ملی که در دو طیف پادشاهی خواه و جمهوری خواه هستند با این دو مورد مشکلی ندارند اما گروه ها و سازمان هایی که خود را مربوط به اقوام ایرانی می دانند و خواهان یک سیستم حکومتی فدرال هستند این دو پیش شرط را تمامی خواهی می دانند و این ادعا را مطرح می کنند که فقط پیش شرط عبور از رژیم اسلامی و دموکراسی خواهی برای نیل به یک ائتلاف کافیست.

مخالفان اما این امر را نوعی فرار گروه های قومی از قبول تمامیت ارضی ایران و همچنین قبول نتیجه یک رفراندوم آزاد می دانند.

در نبود امکان شکل گیری هرگونه ائتلاف سیاسی در درون مرز باید دید که اختلافات در میان نیروهای برون مرز کی و چگونه حل خواهد شد؟ چرا که به گفته آگاهان جهان غرب که اکنون بیش از گذشته گوش شنوا برای ایرانیان دارد خواهان این است که با یک گروه منسجم و مشخص برای حمایت از ملت ایران وارد گفتگو گردد.