حلقه مجازات و اخطار به گردن حکومت اسلامی ایران هر روز تنگ تر می شود.
حالا پرزیدنت بایدن قرار است به منطقه بیاید و با سران کشورها به گفتگو بپردازد و از آنها بپرسد که چگونه ایالات متحده و شاید کشورهای اروپایی بتوانند برای مهار کردن حکومت اسلامی ایران و فتنه گری ها و توسعه طلبی های آن به کشورهای منطقه کمک کنند و یاری برسانند.
این را اسرائیل و امیر نشین ها و عربستان سعودی بارها و بارها مورد تاکید قرار داده اند… گفته اند که آقای آمریکا ما دیگر نمی توانیم تحمل کنیم موضع خود را روشن کنید و به ما بگویید که در تعامل با حکومت اسلامی ایران شما به چه نقطه ای رسیده اید و چه برنامه هایی دارید؟
و این جریان کافی نیست…
همزمان اعتراض های مردمی در ایران روز به روز گسترده تر و قوی تر می شود و آنهایی که به خیابان می‌آیند و اعتراض می‌کنند سطح انتظارات و خواسته های خود را بالا میبرند.
امروز دیگر سخن از این نیست که بازنشستگان حقوقشان کمی بالا برود که شاید بتوانند ماهیانه یک کیلو گوشت قرمز بخرند.
این دیگر کافی نیست…
این کافی نیست حقوق معلمان بالا برود… آنها می‌گویند که سیستم آموزشی نیز باید تغییر کند.
آنها می گویند که حکومت برای پرورش جوانان و نوجوانان ایرانی باید توجه بیشتری و بودجه کلان تری را تعیین کند.
آنها می‌گویند که سیستم آموزشی از سوی رژیم ایران کودکان ایرانی را برای جهاد و شهادت تربیت می‌کند. خیر این تربیت درستی نیست.
جوانان ایرانی باید به وطن پرستی و بازسازی ایران نیمه ویران توجه داشته باشند و برای آن آموزش ببینند.
همچنین کارگران و کارمندان و همه حقوق بگیران ایرانی فریاد بر می آورند که هزینه جاری آنها تامین نمی‌شود یعنی درآمدی که دارند کفاف تامین معاش آنها را نمی دهد و باید این وضع را تغییر دهند. باید حکومت بیشتر به فکر مردم باشد…
مردم یمن به جای خود… مردم لبنان به جای خود در واقع نه مردم یمن و نه مردم لبنان بلکه آنهایی که به مزدوری از حکومت ایران در این کشورها و دیگر کشور ها را می کوشند آدم بکشند و انسان بکشند و هم وطنان خود را بکشند که بتوانند شاید بر آن کشور ها مسلط شوند.
یعنی نوعی استعمار نوین از جانب حکومت ایران به کمک مزدوران…
مردم ایران به خیابان می‌آیند و می‌گویند این شیوه دیگر بس است شما دیگر نمی توانید در حالی که در بلوچستان و جاهای دیگر ایران حتی در خوزستان آب برای آشامیدن وجود ندارد بروید و کارخانه های تصفیه آب در کشورهایی بنا بکنید و برپا کنید که سودش به جیب مردمی میرود که رهبران آنها مزدوران حکومت اسلامی ایران هستند.
رژیم باید به این وضع پایان دهد…
و رژیم هنوز بی اعتنایی می کند…
به معلمان می گویند بسیار خوب ما حقوق شما را بالا خواهیم برد اما حالا پول نداریم…
پول ندارند؟
میلیاردها دلار هنوز در صندوق علی خامنه‌ای بابت همان چیزی که صندوق توسعه ملی می خوانند هنوز وجود دارد.
آن را برای ملت ایران هزینه کنند؟
اما علی خامنه‌ای حاضر نیست و می گوید و یا نمی گوید اما هدفش آن است که بگوید این پول مال سپاه پاسداران است باید صرف شرکت هواپیمایی ماهان شود که بتواند اسلحه را به این کشور یا آن کشور بفرستد.
این پول ذخیره ملی ملت ایران باید در راه سپاه پاسداران برای تولید یک واکسن خیالی هزینه شود چون سپاه پاسداران برای افزایش قدرت خود و یا برای حفظ آن و برای حفظ مزدوران خود در کشورهای مختلف به بودجه‌های کلان نیازمند است.
بنابراین مردم ایران گرسنه بمانید و فقیر بمانید و بگذارید که این ذخیره مالی را در راه ایدئولوژی خودمان و ایدئولوژی موهوم خودمان خرج کنیم و هزینه کنیم اما در واقع حکومت عملاً می گوید که مردم اعتراض نکنید و بگذارید که این ذخیره ای که مانده ما بدزدیم و چپاول کنیم و غارت کنیم شما چه اهمیتی دارید؟ شما گرسنه بمانید و بگذارید که ما حسابهای بانکی مان پرتر شود و بگذارید که سطح معیشت ماه و خانه هایی که میسازیم و امکانات رفاهی ما بالا و بالاتر برود.
ما به پول کلان نیاز داریم چون فردا اگر ناچار شویم از ایران فرار کنیم و بگریزیم آن زمان هزینه های ما بسیار بالا خواهد رفت ما از همین اکنون به فکر فردا هستیم و می‌خواهیم که ذخیره مالی و تامین اجتماعی برای خودمان داشته باشیم.
و امروز می شنویم که جو بایدن رئیس جمهوری ایالات متحده تا دو سه هفته دیگر به منطقه می آید.
هنوز تاریخ آن مشخص نشده اما برنامه کاری بایدن از منطقه کاملا مشخص است.
ابتدا به اسرائیل می آید و با سران این کشور به گفتگو می نشیند و انتقادها و استدلال های آنها را به دقت می شنود و ارزیابی می‌کند و با مشاوران خود در میان می‌گذارد که ببینید این سخنان و این هشدارها و این ابراز نگرانی های دولت اسرائیل تا چه حد درست است و باید به آن توجه شود.
البته اسرائیل این سخنان و این استدلال‌ها و این مدارک را اکنون یک سال مداوم است که مرتباً نشان مقام‌های ارشد ایالات متحده می دهد و به آنها اخطار می دهد و هشدار می دهد که مبادا فریب حکومت ایران را بخورید.
اما در صحنه عملی هم میبینیم که تاکنون جو بایدن خوب در برابر جاه طلبی ها و زیاده طلبی های حکومت ایران پایداری کرده و هنوز امتیازی به آنها نداده گرچه هر لحظه بیم آن میرود که امتیازی بدهد و گذشتی کند و کمی پایین بیاید تا شاید رژیم ایران را از خر شیطان پیاده کند.
اما ابراهیم رئیسی گفته است که ما از هیچ یک از خواسته‌های خود پایین نخواهیم آمد و کوتاه نخواهیم آمد.
یا همه چیز را به ما می دهید و یا هیچ چیز را…
و همین شیوه رفتاری حکومت ایران باعث شده که مذاکرات اتمی به بن‌بست برسد و اگر رژیم در خواسته های خود و شیوه رفتاری خود و انتظارات و جاه طلبی های خود تغییر ایجاد نکند این احتمال وجود دارد که بن بست همچنان ادامه یابد و مذاکرات برجامی دنبال نشود.
در واقع می‌توان گفت که سپاه پاسداران و علی خامنه‌ای نیازی و گرایشی و اشتیاقی به ادامه مذاکرات اتمی ندارند.
می گویند بگذارید که همین وضعیت نامعلوم ادامه یابد تا ما بتوانیم به برنامه های اتمی و موشکی خود ادامه دهیم و هرچه ادامه دهیم و تقویت کنیم و قوی تر شویم در پشت میز مذاکره با قدرت بیشتری می توانیم با ایالات متحده و کشورهای اروپایی چک و چانه بزنیم.
اما آنها توجه ندارند که هر روز وضع ملت ایران بدتر میشود و هر روز گرسنگی افزایش می‌یابد و این برای آنها اهمیتی ندارد.
آنها ادعا می‌کنند که با ادامه تحریم‌ها و با کمبود دلار در بازار می‌توانند همچنان دوام بیاورند و می‌آیند و حتی صرافها را دستگیر می کنند و راه های مصنوعی ایجاد می‌کنند که شاید بتوانند از بن‌بست نداشتن ذخیره ارزی نجات یابند.
نه این که پول ندارند…
تصور می رود که ده‌ها میلیارد و شاید بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار در آنچه که صندوق توسعه ملی مینامند همچنان ذخیره است اما همچنان این پول را برای مصارف دیگر می خواهند و نه برای آنکه مردم نان داشته باشند و گوشت بخرند و رفاه داشته باشند و بتوانند دارو را با قیمت عادلانه تهیه کنند.
این برای حکومت کافی نیست و اصلاً ضروری نیست بگذارید مردم از درد و بی دارویی بمیرند…
چه اهمیتی دارد؟
مهم این است که ما تسلیم نشویم و از خواسته های خود دست بر نداریم و ما کوتاه نیاییم و آمریکا و اروپا را همچنان ذلیل کنیم و بتوانیم حرف خود را بر کرسی بنشانیم.
انتظاری که واقعاً بی اساس است و به این هدف نرسیده اند و نخواهند رسید.
خیالبافی می کنند و نه بیش از آن…
آنها حقایق بین المللی را نمی شناسند و با فوت و فن دیپلماسی آشنایی ندارند و تصور می‌کنند که با قلدری و قلدر مابی می توانند حرف خود را به کرسی بنشاند.
کشورهای عرب و اسرائیل همچنان نگران هستند و بسیار نگران هستند و از آقای بایدن می‌پرسند که حضرت رئیس جمهوری شما چه کار می خواهید بکنید؟
از دیرباز گفته شده که ایالات متحده قصد دارد همه نیروهای نظامی خود را از منطقه بیرون ببرد.
بیرون ببرد…
خلایی که ایجاد میشود چگونه باید پر شود؟
و این است که از دیرباز اسرائیل پیشنهاد کرده که همراه با کشورهای عرب منطقه و دست‌کم آن هایی که با اسرائیل پیمان صلح دارند و آنهایی که در راه پیمان صلح با اسرائیل هستند بیایند و دست اتحاد بدهند و یک نوع پیمان نظامی مشترک همه این کشورها را برپا شود تا بتوانند خودشان از خودشان دفاع کنند و نه به سرباز آمریکایی نیازمند باشند…
دست شما درد نکند و شما می توانید از منطقه ما بروید و ما خودمان باید یاد بگیریم و یاد خواهیم گرفت که چگونه از خود در برابر حکومت ایران دفاع کنیم…
و این است که اسرائیل به عنوان گام نخست می گوید که آقای امریکایی ای امیرنشین های محترم عرب و ای عربستان سعودی بیاید و با هم یک پیمان نظامی محدود امضا کنیم.
محدود به این معنا که گام نخست باید بر پایه یک شبکه راداری باشد که بتواند در کوتاهترین مدت شلیک موشک از جانب حکومت ایران و یا پرواز پهپادهای انتحاری حکومت ایران را ردگیری کند و به همه کشورهای منطقه آگاهی دهد که مواظب باشید خطر در راه است. موشک ها به مدت چند دقیقه از خاک ایران به همه کشورها می رسد و این است که خطر موشک بسیار جدی است و باید در کوتاه ترین مدت شلیک آن را گزارش کرد و احساس کرد و دریافت که برای خنثی کردن آن اقدام کرد.
اسرائیل برای رسیدن به این هدف انواع تکنولوژی های پیشرفته را به کار گرفته و بسیار هم خوب موفق شده اما کشورهای عرب همسایه که در معرض خطر حکومت ایران قرار دارند هنوز به این گونه سیستم ها مجهز نشده اند و این گونه همکاری اسرائیل با کشورهای عرب می تواند خطر تهاجمی و تعرضی حکومت ایران را در ابعاد زیاد خنثی کند.
این می تواند گام نخست باشد…
بر پایه یک شبکه گسترده راداری که بتواند که این پروازها را تشخیص دهند و به موقع کشورهای مربوطه را در جریان آن قرار دهد.
اما بسیار زمینه‌های دیگر برای همکاری بین اسرائیل و کشورهای عرب برای جان بخشیدن به یک پیمان نظامی و پیمان همکاری در همه رشته ها وجود دارد و این را خود کشورهای منطقه باید به کمک حمایت و پشتیبانی ایالات متحده انجام دهند و به این هدف برسند و آن هم بسیار مهم است.
در حال حاضر میبینیم که نه فقط امارات متحده عربی و بحرین طرح صلح با اسرائیل را به اجرا گذاشتند بلکه می بینیم که دولت مصر نیز روابط خود را با اسرائیل گرم و گرم تر کرده و این می‌تواند بسیار امیدبخش باشد.
همین که اکنون مصر آماده شده در صادرات گاز اسرائیل به کشورهای اروپایی همکاری کند نه فقط درآمدی عاید خودش می‌کند بلکه می‌توانند همکاری‌های بعدی با اسرائیل با مصر را تحکیم بخشند و موجب گسترش آن شود.
آقای بایدن می‌آید و پس از اسرائیل به عربستان سعودی میرود در ریاض با مقام‌های ارشد عربستان گفتگو می‌کند و پس از آن شورای همکاری خلیج فارس با حضور سران همه امیرنشین ها در ریاض تشکیل میشود و در آن جاست که آقای بایدن از یک طرف به طور مستقیم شکایت ها و خواسته ها و انتظارات کشورهای عرب را از زبان رهبران آنها می‌شنود و از سوی دیگر تشریح می‌کند که آمریکا قصد دارد برای رویارویی با خطرات فزاینده حکومت اسلامی ایران به چه تمهیداتی و به چه مقدماتی دست بزند و چه وسایلی را آماده کند اسرائیل و کشورهای منطقه بسیار مشتاق و علاقمند و حتی بی صبر هستند که این پاسخ را از زبان رئیس جمهوری ایالات متحده بشنوند آیا می توان گفت که در این شرایط که کشتیبان آمریکایی را سیاستی دگر پیش آمده است آیا آقای بایدن معتقد گردیده است که از راه دموکراسی و مهر و محبت به حکومت ایران نمی توان به نتیجه برسد ما هنوز برای این پرسش پاسخ کامل و جامعی نداریم.
اما همین که آقای آنتونی بلینکن وزیر خارجه دولت پرزیدنت بایدن دوهفته پیش از آمدن اربابش به منطقه می آید و در یک کنفرانس مطبوعاتی از رنج و محنت ملت ایران سخن می گوید و این یکی از موارد نادری است که آقای بلینکن به وضع حقوق بشر در ایران اشاره می‌کند این خود جای امیدواری دارد.
جای امیدواری به خاطر آنکه آقای بایدن اکنون دیگر متوجه شده که صحبت از اتم و موشک و پهپاد ها دیگر کافی نیست بلکه امروز باید از حقوق بشر در ایران سخن گفت.
در چه شرایطی؟
در شرایطی که مردم ایران و اقشار مختلف مردم ایران هر روز بیشتر و بیشتر به خیابان می‌آیند و وارد صحنه می شوند و خواسته های بیشتر و بزرگتر و مهم تری را مطرح می‌کنند و این اعتراض‌ها و این انتظار ها هر روز بالاتر خواهد رفت.
حکومت ایران در وضعیتی قرار دارد که نمیتواند این خواسته ها را مهار کند.
نمی تواند دهان همه هشتاد و چند میلیون مردم ایران را بدوزد که حرف نزنند و مخالفتی نکنند.
این قدرت و این توانایی به تدریج دارد از دست رژیم ایران بیرون می آید.
آنها دیگر قادر نخواهند بود در آینده که این همه موج اعتراض را در سراسر کشور سرکوب کنند و این صداهای اعتراض را خاموش کنند. به تدریج این قدرت را نیز از دست می‌دهند و اکنون باید از سران حکومت پرسید آیا تصور می کنید که حکومت شما به دوام خود ادامه خواهد داد و آیا می توانید همه مردم ایران را بکشید و یا مخالفان خود را همه را به گلوله ببندید و سکوت مرگبار در ایران برقرار کنید آیا میتوانید کشورهای عرب و اسرائیل را خاموش کنید؟
آیا میتوانید ایالات متحده و کشورهای اروپایی را خسته کنید که بروند و از مسائل ایران دست بردارند؟
خیر…
وضع منطقه به شیوه‌ای است که نمی توان به سکوت ادامه داد.
آنها باید اقدام کنند…
حمله روسیه به اوکراین یک تجربه بسیار تلخ برای اروپا و آمریکا بود و نشان داد که اگر اروپا و آمریکا ساکت و بی اعتنا بمانند قدرت های دیکتاتوری و آنهایی که ادعای تسلط بر جهان را دارند به تدریج کشورهای همسایه را میبلعند و حکومت اسلامی ایران می گوید که ما رهبر اسلام هستیم و ما رهبر دنیای تشیع هستیم که باید حکومت را در جهان به دست گیرد و اگر عکس‌العملی نشان داده نشود و اگر دولت های غربی به کشورهای عرب منطقه کمک نرسانند فتنه و بحران در این سرزمین ها ادامه خواهد یافت.
ملت های اروپایی و دولت آمریکا از روسیه و اوکراین درس عبرت بگیرند و آقای بایدن جنابعالی هنگامی که به منطقه می آیید این امر را در نظر داشته باشید و شیوه های بیندیشید که برای همیشه بتوان بر قدرت نمایی و قلدری و زورگویی و تجاوز و تعرض حکومت ایران پایان داد.
اگر این کار را نکنید بحران و آشوب در منطقه ادامه خواهد یافت…
اورشلیم؛ شنبه۲۸ خرداد ۱۴۰۱–۱۸ ژوئن ۲۰۲۲
