خیزش مردمی در ایران بالاخره پیروز خواهد شد.تفسیر سیاسی هفته؛نوشته،منشه امیر

برخی کج اندیشان و دیر باوران و یا بد دلان ادعا می‌کنند که خیزش مردمی در ایران رو به پایان می رود و رو به افول می رود و از دامنه آن روز به روز کاسته می‌شود.

البته حکومت ایران سانسور بسیار گسترده‌ای را در مورد رسیدن این گزارش ها و آنچه که در داخل ایران می گذرد به کشورهای خارج برقرار کرده است.

شرکت کنندگان در تظاهرات و اعتراضات دیگر آن امکانات را ندارند که بلافاصله فیلم را تهیه کرده و به دنیا بفرستند و در شبکه های اجتماعی قرار دهند و اگر هم چنین امکانی دارند این امکانی بسیار ضعیف است و از این نظر همه آنچه که در داخل ایران می‌گذرد به آگاهی ما ایرانیان برون مرزی نمی رسد و نمی تواند معیاری برای قضاوت باشد.

با این همه ما میدانیم که هر روز در شماری از شهرهای ایران اعتراض ها و اعتصاب ها و ابراز مخالفت ها و درگیری ها با ماموران حکومت ادامه دارد این را قطعا می دانیم.

ممکن است از تعداد شهرهایی که در این تظاهرات شرکت می‌کنند کاسته شده باشد و ممکن است از تعداد نقاطی که هرروز مثلاً در تهران و یا مکانی دیگر مردم جمع می شوند و شعار مرگ بر دیکتاتور سر می دهند کاهش یافته باشد ولی مسلم آن است که انقلاب و در واقع خیزش مردمی همچنان ادامه دارد و این شعله فروکش نکرده و این آتش خاموش نشده است.

این را همگان باید بدانند و مطمئن باشند خیزش ادامه دارد.

امروز جنبش مردمی در ایران وارد چهارمین هفته خود میشود.

به تاریخ  تظاهرات های مردمی در ایران رجوع کنید و توجه کنید و بررسی کنید و ببینید که تاکنون هیچ یک از خیزش ها این چنین طولانی نبوده است.

همین امروز شنبه اعلام اعتصاب شده است البته هنوز نمی دانیم که چند درصد به این اعتراض و اعتصاب و پیشنهاد پاسخ مثبت دادند.

اما هفته پیش هنگامی که اعتراض بود شمار افرادی که دست به اعتصاب زدند واقعا چشمگیر بود البته انتظار داشته و داریم که بر شمار آنها افزوده شود.

بسیار مهم است که همه کسبه ایران و همه کارمندان و کارگران و همه آنانی که چرخ حکومت را می گردانند و یا کمکی به آن می کنند دست به اعتصاب بزنند  و عملاً بگویند که ما دیگر چنین دولتی را نمی خواهیم و ما به چنین حکومتی اعتماد نداریم و ما خواستار برانداختن آن هستیم و می‌خواهیم یک نظام دموکرات و مردم سالار در سرزمین ما برقرار باشد و می‌خواهیم از دامنه دزدی ها کاسته شود و شاید به صفر برسد ما نمی خواهیم که پول مردم ایران به دست  اجنبی بیفتد اجنبیانی که در واقع دشمن ایران زمین و دشمن مردم ایران هستند اما پول حکومت را می خواهند و از آن اسلحه می طلبند و می خواهند که شیر مردم ایران را بدوشند و خود از آن تغذیه کنند چنین امری را ملت ایران با آن کنار نخواهد آمد و باید متوقف شود.

حتی در همین روزها می شنویم که نه فقط برخی مناطق دست به اعتصاب زدند بلکه هر شب از داخل خانه ها و از پنجره خانه ها صدای مرگ بر دیکتاتور شنیده می‌شود.

این شیوه مردم الجزایر در دورانی است که می خواستند از یوغ استعمار فرانسه بیرون آیند و همین فریاد مرگ بر یادآور ۴۳ سال پیش است که برخی از مردم به بالای پشت بام ها می رفتند و فریاد الله اکبر سر می دادند و در آن هنگام حکومت پادشاهی در ایران هیچگونه مزاحمتی برای این شعار دادن ها ایجاد نکرد اما امروز هنگامی که در ساعت شب با صدای بلند از پنجره ها  فریاد مرگ بر دیکتاتور جاری هست و طنین افکن می شود باید پشت  حکومت را بلرزاند…

مردم ایران چنین حکومتی را دیگر نمی خواهند…

البته نمی شود از مردم انتظار داشت که برای همیشه هر روز و هر ساعت در خیابانها بمانند این انتظاری است که انجام آن بسیار دشوار است اما همین امر که برای هفته چهارم انقلاب و اعتصاب و اعتراض همچنان ادامه دارد بسیار امیدبخش است.

پیوستن دانشجویان و دانش‌آموزان به این عملیات اعتراضی می‌تواند بسیار امیدبخش باشد. آنها جوان و مصمم و خشمگین هستند و آنها می خواهند که همانند مردمان دیگر کشورها و همانند جوانان ممالک دیگر از موهبت زندگی برخوردار باشند…

آنها می خواهند شاد باشند و زندگی مرفه و آزاد داشته باشند و با این حکومت کنار نخواهند آمد.

همین واقعیت که بیشترین بخش از شرکت کنندگان در عملیات اعتراضی بانوان و جوانان هستند نشان می‌دهد که رژیم در شستشوی مغزی مردم ایران شکست خورده است مردم ایران علی‌رغم همه تبلیغاتی که رژیم به راه انداخته و به آن ادامه می‌دهد دریافته اند که این رژیم بالاخره در قعر دره سقوط خواهد کرد و نابود خواهد شد این را مردم ایران می‌دانند و به آن حتم دارند فقط هنوز نمی دانیم که چه هنگام ممکن است به وقوع بپیوندد.

اما در هر حال انتظار داریم که مردان بیشتری به صحنه بیاید.

صدای جوانان و نوجوانان و زنان بسیار شنیده می‌شود اما صدای مردان هنوز به قدرت لازم نرسیده است.

انتظار آن است که وقتی بانویی را میخواهند بازداشت کنند و ظاهراً به داخل آمبولانس یا اتومبیل نیروهای انتظامی بیاندازند مردان باید جلوی آن را بگیرند.

موارد بسیاری دیده شده که هنگامی که افراد تظاهرکننده دخالت کردند توانستند فردی را که مورد بازداشت قرار گرفته از دست ماموران سرکوب گر نجات دهند این می تواند سرآغاز حمایت فعالانه مردم از تظاهرکنندگان  در جریان بازداشت ها باشد مردم باید نشان دهند که همگان از تظاهرکنندگان جانبداری می کنند و به ماموران حکومت در حد امکان اجازه نخواهند داد که آنها را بازداشت کرده و به زندان ببرند و مورد شکنجه قرار دهند و بترسانند و شاید هم همانند مهسا امینی جسد آنها را به خانواده تحویل دهند. مردم باید از تکرار این موارد جلوگیری کنند نایستند و تماشا کنند و یا تلفن هوشمند به دست بگیرند و فیلم بردارند این کافی نیست باید دخالت کنند همچنین بسیار لازم است که دامنه اعتصاب ها گسترده تر شود.

بسیار لازم است که مردم ایران با فلج کردن امور حکومتی رژیم کنونی نشان دهند که آن را نمی خواهند نشان دهند که چنین حکومتی عرضه و لیاقت و کاردانی اداره و مدیریت کشور را ندارد و باید برود و دیگر بازنگردد.

ابراز حمایت های گسترده مردمی در سراسر جهان نسبت به خیزش مردم ایران و به ویژه خیزش زنان بسیار امیدبخش و دلگرم کننده است.

در اسرائیل نیز در یک ماه اخیر تظاهرات بسیاری انجام گرفته است.همین امشب نیز در تل‌آویو در مرکز اسرائیل و در شهر خولون تظاهرات دیگری برگزار میشود.

روز پنجشنبه و شامگاه روز پنجشنبه نیز در اورشلیم پایتخت اسرائیل تظاهراتی برگزار شد که در آن نه فقط ایرانی زادگان بلکه خود مردم اسرائیل به ویژه زنان شرکت داشتند.

یک بانوی با حجاب یهودی اسرائیلی در پشت تریبون در حالی که موهایش کاملاً پوشیده بود اعلام کرد که از زنان ایران و برداشتن حجاب اجباری جانبداری می کند.

او گفت:من خودم محجبه هستم و هر زن ایرانی که به میل خود بخواهد  می‌تواند محجبه باشد و به ایمان خود عمل کند اما این کار اجباری نباید باشد.گفت که حکومت ایران نباید تبعیضی بین زنان و مردان قائل شود. گفت که زنان باید سرنوشت خویش را به دست خود تعیین کنند. خواه حجاب بخواهند و یا حجاب نخواهند. حجاب نمی تواند اجباری باشد او گفت که رژیم ایران  حجاب را و یا ظاهرا مسئله حجاب را به عنوان وسیله ای برای سرکوب زنان در ایران انتخاب کرده است.

در آن تظاهرات شمار دیگری از رهبران و فعالان سازمان های اسرائیلی که از حق زن و حق آزادی و برابری و حق دموکراسی جانبداری میکنند سخنرانی کردند و پیمان دوستی خود را با ملت ایران اعلام داشتند.

همچنین در شهرها و کشورهای دیگر شاید صدها تظاهرات در حمایت از مردم ایران برگزار شده است.

هنرمندان و نویسندگان و تمام افراد صاحب نام و سیاستمداران از ملت ایران و این تلاش جانبداری کردند و اینها همه موجب دلگرمی مردم ایران است که به این مبارزه ادامه دهند اما همزمان خطاب به ملت های جهان و به ویژه دولت های دنیا و از جمله اسرائیل باید بگوییم که حرف کافی نیست و باید در عمل به کمک ایران بیایند.

ببینند آنها به چه چیزی نیاز دارند و آن را تامین کنند که ایرانیان بتوانند به این خیزش و به این درگیری و به این مبارزه ادامه دهند.

ملت ایران از ملت اوکراین هیچ دست کمی ندارند.

اوکراینی ها مورد هجوم یک ارتش بیگانه قرار گرفتند اما در ایران نیروی سرکوبگر سپاه پاسداران و بسیج و لباس شخصی ها و غیره یعنی خود  حکومت است که ملت را به گروگان گرفته و با آن به ستیز پرداخته و می کوشد مردم ایران را سرکوب کند.

دشمن در ایران در داخل کشور است.

حکومت است با همه امکاناتی که از مردم به غارت برده و یا به گروگان گرفته است و آنها را وسیله قرار می دهد که مردم ایران و مردم خود مملکت را سرکوب کنند.

این را ملت ایران به حکومت و به حکومت سرکوبگر اجازه نمی دهد و همانگونه که بسیاری از ملت های جهان به مردم اوکراین کمک کرده و می کنند مردم ایران نیز از آنها انتظار کمک فعال و موثر دارند.

آتش این خیزش هنوز شعله ور است و آنهایی که می‌گویند فروکش کرده و یا در حال فروکش کردن است یا ارزیابی نادرست دارند و یا با سوء نیت می خواهند مردم ایران را دلسرد کنند.

مردم در مسیری پای گذارده اند که دلسردی در آن وجود ندارد.

بسیاری از مردم ایران همچنان مصمم هستند که این خیزش با براندازی حکومت کنونی به انجام برسد و به سرانجام برسد و ملت ایران آرزوی خود را به دست آورد.

این را ملت‌های جهان و دولت های جهان از جمله اسرائیل باید به یاد داشته و در نظر بگیرد که ملت ایران نیاز به کمک دارد اما بیش از آن خود ملت ایران است و خود قشرهای مختلف هستند و خود افرادی هستند که شاغل هستند که آنها هم با قاطعیت بیشتر به یاری و همکاری و همدردی با تظاهرکنندگان بپیوندند و آن را هرچه بیشتر گسترده و ثمربخش کنند.

آن روز می توان گفت که مردم ایران گامی بزرگ به رسیدن به آرمان های خود نزدیک شدند.

این راه ملت های جهان و دولت های دنیا و خود مردم ایران باید در نظر بگیرند و به آن عمل کند…

اورشلیم؛شنبه۱۶ مهرماه ۱۴۰۱–۸ اکتبر ۲۰۲۲