زلمای خلیل زاد سفیر پیشین آمریکا در سازمان ملل در تحلیلی پیرامون آینده سیاست جدید واشنگتن در قبال ایران میگوید که: حکومت تهران نهایتا گزینه گفتگو با دولت ترامپ را انتخاب خواهد کرد.
خلیل زاد در مقاله ای که خرداد ماه درروزنامه واشنگتن پست منتشر شده است میگوید: با خروج آمریکا از توافق هسته ای و سخنرانی پمپئو برخی از این سیاست جدید و سختگیرانه دولت آمریکا در قبال ایران استقبال کردند و برخی نیز آن را با نگرانی مورد انتقاد قرار دادند. منتقدان این سیاست را در راستای جنگ و تغییر رژیم می بینند و برخی دیگر آن را غیر واقعی میخوانند. در صورتی که این سیاست بخت پیروزی دارد. آنچه که بسیاری در این باره نادیده گرفته ا‌ند اعلام آمادگئ دولت ترامپ برای انجام مذاکره با تهران همزمان با فشار آوردن بر آن از طریق تحریم‌های گسترده است .حتا در نطق مایک پمپئو خطاب به ایران آمده بود: که به دیپلماسی ما نسبت به کره شمالی نگاه کنید که اشاره ای به آمادگی برای مذاکره همه جانبه با آنها برای حل و فصل همه مسائل مورد اختلاف است.
در این مقاله آمده است که: تاکتیک‌های فشار آمریکا علیهٔ ایران در آینده نزدیک قادر به سرنگون کردن رژیم آن کشور و یا به زانو درآوردن آن نیست .اما توانایی آوردن آنها به سر میز مذاکره را دارد.
خلیل زاد در توضیح این مساله می نویسد: نخست اینکه اگر چه ممکن است دولتهای اروپایی از تصمیم ترامپ بر ترک توافق هسته ای دل آزرده باشند اما شرکت‌های آنها هرگز بخاطر منافع محدود خود در ایران مقابل تحریم‌های آمریکا نخواهند ایستاد.
دوما ایران رفتن به سوی توسعه برنامه هسته ای خود را با خطر از دست دادن حمایت اروپا و تهدید نظامی آمریکا همراه می بیند. سوم اینکه ایران نهایتا هر گونه محاسبه سیاسی برای گام بعدی خود را بر مبنای تاثیرات استراتژی آمریکا می سنجد.
اکنون مشخص نیست که تحریم‌های جدید آمریکا تا چه اندازه بر اقتصاد ضعیف ایران اثر خواهد گذاشت. اما قدر مسلم آن را ضعیف‌تر واز سرمایه گذاری خارجی محروم خواهد کرد. تاثیرات مخرب تحریم‌ها و مقابله با شبه نظامیان هوادار ایران در منطقه ۲ گزینه تشدید عمل یا عقب نشینی از آنها را در برابر ایران قرار خواهد داد و این در حالیست که هر گونه تشدید سیاست ایران به بحران‌های داخلی در آن کشور و بالا گرفتن تضاد‌های جناح‌ها و نهایتا شورش و آشوب داخلی ختم خواهد شد.ایران حتا احتمالا در حال حاضر هم در آستانه یک انقلاب است.
این نظر به کل اشتباه است، ایران تا هنگامی که امیدی به بردن سودی از مذاکره نداشته باشد چرا باید مذاکره کند؟تحریم ها برای آوردن ایران به میز مذاکره نیست، برای این است که دولت روحانی هیچ سودی از برجام نبرد و سال ۱۴۰۰ دوباره دار و دسته محمود احمدی نژاد بتوانند پست ریاست جمهوری را در دست بگیرند، برنامه هسته ای ایران مشکل آمریکا و اسرائیل نیست، چون کارشناسان به خوبی می دانند اگر ایران می خواست سلاح هسته ای بسازد باید مسیر دیگری را طی می کرد، اگر ایران اورانیم را به جای ۵% به میزان ۹۵% هم غنی کند و بتواند گاز آن را به فلز تبدیل کند و به صورت نیمکره قالب گیری کند و بعد بتواند چشمه مولد نوترون را هم بسازد و مشکلات بازگشت کلاهک به جو را هم حل کند باز هم کلاهک اورانیمی به درد ایران نمی خورد، ایران تنها ممکن است بتواند کلاهک پلوتونیمی را شلیک کند، بهانه هسته ای تنها برای صدمه زدن به دموکراسی در ایران است تا دوباره کسانی از گروه احمدی نژاد در ایران قدرت بگیرند و غارت اموال مردم ایران و نقض حقوق بشر را شدت بدهند