روزگاری بود که هنوز تماس تلفنی با زندان اوین در تهران، حتی در تلفن مستقیم از اورشلیم، امکان پذیر بود. ولی بی تردید با افزایش سبعیت و نامردمی رژیم کنونی، امروز چنین تماسی ممکن است جزو محالات روزگار باشد.
سخن از ۲۵ سال پیش است که آقای منشه امیر هنگام پخش مستقیم یک برنامه مناظره تلویزیونی مستقیم درباره رون آراد کمک خلبان ناپدید شده اسرائیلی، از استودیوی شبکه نخست تلویزیون اسرائیل که شبکه ملی کشور محسوب می شود، مستقیما به زندان اوین در تهران تلفن کرد و از فردی که گوشی را برداشته بود خواست وی را به لاجوردی که یکی از مسئولان جنایتکار رژیم بود مربوط سازد تا با وی گفتگو کند.
رابطه بین ناپدید شدن کمک خلبان اسرائیلی رون آراد و زندان اوین این ماجرا بود که این کمک خلبان اسرائیلی در سال ۱۹۸۶ هنگام انجام عملیات جنگی علیه سازمان های تروریستی در جنوب لبنان، به علت آسیب دیدن و یا نقص فنی در جنگنده آنان، با چتر نجات خود را به بیرون پرتاب کرد، ولی از آن جا که آسیب دیده بود، پس از رسیدن به زمین، توسط افرادی مسلح به اسارت گرفته شد.
خلبان هواپیما که سالم فرود آمده بود، ساعتی بعد با هلیکوپتر جنگی که به آن محل فرستاده شده بود نجات یافت و به خاک اسرائیل انتقال یافت. ولی شوربختانه، ارتش اسرائیل نتوانست رون آراد را نجات دهد و او به محل نامعلومی انتقال یافت. چندی بعد عکسی که او را در اسارات نشان می داد، به اسرائیل فرستاده شد. ولی دو سال پس از آن، کمک خلبان اسرائیلی به مکان مجهولی انتقال یافت و از آن هنگام تا کنون از سرنوشت او کوچکترین خبری در دست نیست.
در آن هنگام گزارش های تایید نشده ای به اسرائیل رسید که به موجب آن، رون آراد توسط حزب الله لبنان و به درخواست سپاه پاسداران به ایران انتقال یافته است و این بحث به میان آمد که اگر اسرائیلیان بتوانند به محل اختفای او پی ببرند، شاید بتوان وی را نجات داد.
حکومت ایران هرگز این گزارش را تایید نکرد و همیشه اسرائیل را به دروغ پردازی متهم ساخت.
در آن هنگام، آقای منشه امیر که از مشهورترین کارشناسان امور ایران در اسرائیل محسوب می شد، به یک مناظره مستقیم تلویزیونی با کارشناسان امور امنیتی و اطلاعاتی اسرائیل دعوت شد تا درباره این احتمال که رون آراد در زندان اوین در تهران نگهداری می شود و ماموران سپاه پاسداران می کوشند او را تخلیه اطلاعاتی کنند، ارزیابی خود را ارائه کرد.
در چارچوب این مناظره تلویزیونی بود که اداره کننده برنامه از آقای منشه امیر خواست به زندان اوین در تهران تلفن کند و بپرسد که گزارش ها دایر بر این که کمک خلبان اسرائیلی در اوین نگهداری می شود، تا چه حد درست است.
آقای امیر به اوین که مرکزی ترین زندان حکومت در آن سال ها بود زنگ زد، ولی کسی گوشی را برنداشت. آقای امیر سپس به شمار دیگر زندان زنگ زد که این بار فردی گوشی را برداشت و مکالمه ای امکان پذیر شد.
ابتدا تصور می رفت که فرد پاسخ دهنده، سخنگوی زندان و یا یکی از ماموران ارشد باشد.
او هویت تلفن کننده را پرسید و آقای امیر گفت که نامش چیست و از تلویزیونی “آی بی ای” که نام اختصاری تلویزیون ملی اسرائیل است زنگ می زند. او تاکید کرد که از اسرائیل تماس میگیرد، ولی طرف مقابل، برخلاف انتظار تلفن را قطع نکرد، بلکه فرمانده خود را صدا کرد و او خطاب به آقای امیر گفت که آن ها نگهبانان شب در زندان اوین هستند و نمی دانند چه کسی در آن زندان است و بهتر است که آقای امیر فردای آن روز زنگ بزند.
در تمام طول این مکالمه که چندین دقیقه طول کشید، برای هر دو سخن گوینده بدیهی بود که با اسرائیل صحبت می کنند، ولی مکالمه را قطع نکردند.
در این مناظره، شرکت کننده در بحث دیدگاه خود را درباره احتمال آزاد کردن رون آراد از اسارت حکومت ایران بیان کردند.
