پس از قندهار و هرات، دومین و سومین شهر بزرگ افغانستان، اکنون مزار شریف، چهارمین شهر بزرگ افغانستان نیز روز شنبه ۲۳ مرداد در پی حملات سنگین طالبان سقوط کرد.
مزارشریف، مرکز ولایت بلخ، پرجمعیت‌ترین شهر در شمال افغانستان و مهمترین مرکز اقتصادی در شمال افعانسان است. شهر مزار شریف به‌عنوان قطب مهمی در منطقه شمال در نزدیکی مرزهای ازبکستان و تاجیکستان محسوب می‌شود.
از ۳۴ ولایت افغانستان، اکنون ۲۱ ولایت بدست تروریست‌های طالبان افتاده است و حکومت مرکزی، تنها مراکز ۱۳ولایت را در اختیار دارد.
در بیست و چهار ساعت گذشته، همچنین پل‌علم، مرکز ولایت لوگر، شرنه، مرکز پکتیکا، اسدآباد، مرکز کنر، گردیز، مرکز پکتیا و نیز ده ولسوالی کشور به دست تروریست‌های طالبان افتاده‌اند.
منابع خبری می‌گویند که طالبان تمامی زندانیان خود را از زندان‌های مرکزی این چهار ولایت آزاد ساختند و مقام‌های محلی و امنیتی لوگر، پکتیکا، پکتیا و کنر به مراکز نظامی ارتش رفته‌اند.
روح‌الله احمدزی، سخنگوی وزارت دفاع ملی افعانستان گفت: «نیروهای دفاعی و امنیتی افغانستان با تمام قاطعیت و قوت از ارزش‌های بیست ساله کشور دفاع و تا حد آخر مبارزه خواهند کرد.»
با آن‌که تروریست‌های طالبان در روزهای اخیر چندین شهر را گرفته‌اند، اما حکومت مرکزی از وارد شدن تلفات سنگین به این گروه به ویژه در حمله‌های هوایی خبر می‌دهد؛ خبری که طالبان آن را رد می‌کنند.
پیشروی غافلگیر کننده و بسیار سریع گروه تروریستی طالبان در افغانستان، پیش از خروج کامل نیروهای نظامی آمریکایی از این کشور که قرار است ۱۱ سپتامبر تکمیل شود، اتفاق افتاده است.
بسیاری از کنشگران سیاسی و حقوق بشری و مقامات سیاسی کشورها حتی در خود ابالات متحده، از جمله سناتورهای جمهوریخواه، نسبت به اشتباهات بایدن در خروج بی حساب و کتاب از افغانستان و تحویل این کشور به گروه تروریستی طالبان انتقاد کرده‌اند.
زنان و دختران افغان، بیش از هر کس دیگر، نگران سقوط کامل افغانستان به دست طالبان می‌باشند. تروریست‌های اسلامگرای طالبان به شدت ضد زن هستند و با نگاهی تبعیض آمیز به زنان و دختران، قوانین خشن اسلامی را در مورد آنان به مورد اجرا می‌گذارند و آزادی‌های آنان را به شدت محدود می‌سازند. در شهر بلخ، یک دختر جوان ۲۱ ساله به جرم پوشیدن شلوار جین و تنهایی به خیابان آمدن، توسط طالبان تیرباران شد. همچنین گزارش می رسد که تروریست‌های طالبان، پس از تصرف شهرها، دختران جوان افغان را به عقد اجباری خود در می‌آورند و پدرانی که دختر دارند، به شدت نگران جان و آینده دخترانشان هستند.
زنان افغان که در بیست سال گذشته، از آزادی‌های نسبی و حقوق اولیه انسانی برخوردار بوده‌اند، اکنون به شدت نگران از دست رفتن تمام دستاوردهای ۲۰ ساله هستند.
صدها هزار شهروند افغانستان پس از تصرف سریع شهرهای کوچک و بزرگ این کشور به دست گروه تروریستی طالبان، به کابل گریخته‌اند و در بیم و هراس از رویدادهای روزهای آینده و سقوط احتمالی کابل، به انتظار سرنوشت خویش نشسته‌اند.
