جایگاه کوروش بزرگ در فرهنگ و باور یهودیان، موضعی بود که در برنامه هفتگی آقای منشه امیر در شبکه جهانی کانال یک در لوس آنجلس به بحث گذاشته شد. آن هر دو گفتند که از دوران کورش تنها منشور گلی او باقی مانده که آن هم در قرن نوزدهم کشف شد و متن آن مورد مطالعه پژوهشگران قرار گرفت، و نام کورش برای نخستین بار در کتاب مقدس یهودیان آورده شد و حدود دویست سال پس از درگذشت کوروش بود که تاریخ نویسان یونانی کتاب های درباره او نوشتند که بسیاری از مطالبت آن جنبه تخیلی دارد و معلوم نیست آن چه نیز که به عنوان حقایق تاریخ درباره کوروش نوشته شده، تا چه حد واقعی بوده و تاریخ نویسان یونانی، که ایران باستان بزرگترین رقیب و حریف آنان بوده، تا چه حد بیطرف بوده و راه انصاف پیموده اند.
آقای منشه امیر گفت که احتمال دارد اگر نام کورش در تورات نمی آمد، جهان از وجود چنین پادشاه دادگستری بی اطلاع می ماند. او گفت که ملت یهود خود را از هر نظر مدیون پادشاه بزرگ هخامنشی میداند که یهودیان را از اسارت امپراتوری بابل نجات داد و به آنان و همه اقوام دیگری که در اسارت آن امپراتوری فروپاشیده بودند، اجازه داد به سرزمین خود بازگردند و آئین و فرهنگ خود را همچنان حفظ کنند.
دکتر محسن بنایی گفت که این واقعیت تاریخی، در منشور کوروش که یا استوانه گلی است و در بریتیش میوزیوم در لندن نگهداری می شود، قید شده است.
آقای منشه امیر گفت که یهودیان نیز متقابلا به امپراطوری ایران یاری رساندند و در طول چند صد سالی که سرزمین اسرائیل بخشی از امپراطوری ایران محسوب می گردید، یهودیان در ارتش شاهنشاهی ایران خدمت می کردند و نگهبان مرزهای غربی ایران در برابر حمله احتمالی امپراطوری مصر بودند.
آقای امیر از وفاداری و سپاسگزاری یهودیان به فرهنگ و تمدن ایران سخن گفت و این احتمال را مطرح ساخت که اگر کوروش یهودیان را از اسارت بابل آزاد نمی کرد، شاید یهودیان نیز همانند اقوام دیگر در فرهنگ آن زمان تحلیل می رفتند و اثری از آنان باقی نمی ماند. ولی دکتر محسن بنایی نسبت به چنین احتمالی ابراز تردید کرد.
آقای امیر یادآور شد که ایرانیان مقیم اسرائیل فردا شب (دوشنبه) جشنی را به افتخار نکوداشت کوروش بزرگ، در دانشگاه صنعتی خولون در نزدیکی تل آویو برگزار می کنند.
نسخه کامل این گفت و شنود، در اختیار کاربران قرار دارد:
