با صراحت می گویند که جان مردم ایران برایشان اهمیت ندارد و می گویند که حالا چند هزار نفری کشته شوند، چه اهمیتی دارد؟ مگر آن ها به امید برانداختن رژیم صدام حسین در عراق، حدود نیم میلیون نفر ایرانی را قربانی نکردند؟ حالا چند ده هزار نفر کشته شدگان کورونا چه اهمیتی دارد
و حالا که صندوق دولت کاملا خالی شده، دست به فروش اموال دولتی زده اند، یعنی در واقع، بیت المال ایران را به حراج گذاشته اند. ولی خامنه ای همچنان سر کیسه را شل نمی کند و حاضر نیست از ده ها میلیارد دلار اموالی که در نهادهای مذهبی مانند آستان قدس ذخیره شده، حتی بک قران را صرف کمک به مردم گرسنه ایران کند.
مگر آنانی که به اماکن دینی پول داده اند، برای کمک به بینوایان و فرودستان نبوده است؟ آیا دینمداران پول داده اند که رژیم همچنان با آنان موشک بسازد و برای ترور هزینه کند؟
آیا آن ها احساس نمی کنند که سیل گرسنگان، خیابان خواب ها، زباله گردان ها و دیگر اقشار مستضعف ایران در راه است؟
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
بانویی در ایالات متحده که کارزارای علیه قرنطینه و مراعات جداسازی اجتماعی به راه انداخته بود، خود به ویروس کورونا مبتلا گردیده و رهسپار قرنطینه شده است.
خانم اودری وایت لوک در هفته های اخیر با به راه انداختن این کارزار، مردم را تشویق کرده بود که به همه تدابیر احتیاطی بی اعتنایی کنند و همه محدودیت های اعلام شده را زیرپا بگذارند و به زندگی عادی ادامه دهند. ولی خانم وایت لوک، که مفهوم نام خانوادگی او “دارنده چهره ای سفید” است، در قرنطینه نیز داد و فریاد برآورده که آزادی فردی او را با این اقدام نقض کرده اند. خانم وایت لوک این اصل را فراموش کرده که حفظ آزادی فردی یک امر مقدس است، ولی تا هنگامی که به آزادی های اجتماعی آسیبی نرساند.
